طبق قوانین فیرپلی مالی هیچ باشگاهی نمیتواند از جیب مالک هزینه کند، هزینه ها مطابق درآمد های فوتبالی خود باشگاه است، هرچند استثناهایی مبنی بر سرمایه گذاری در ساختار آکادمی وجود دارد.
همچنین مالک باشگاها، الزاما عاشق فوتبال نیستند، برای آنها اولویت کسب درآمد از طریق باشگاه است، باشگاه دارایی بزرگ آنهاست و قرار نیست از جیب مبارک هزینه ای برای باشگاه بکنند.
این سود همواره ناشی از فروش بازیکن نیست، بالا رفتن ارزش برند باشگاه نیز برای مالک سودآور است.
حال با توجه به توضیحات فوق درمیابیم که:
۱- میزان سرمایه ی مالک نسبت مستقیمی با خرید و فروش باشگاه ندارد.
۲- باشگاه ها اگر بیشتر از درآمد خود هزینه کنند، شامل جرایم فیرپلی مالی اعم از محرومیت از رقابت های اروپایی ، کسر امتیاز یا جریمه نقدی خواهند شد.
۳- فیرپلی مالی در بازه های ۳-۴ ساله (بعلت کرونا موقتا یکسال اضافه شد) برای تمامی باشگاها بررسی می‌شود.
در حال حاضر چلسی در تابستان با هزینه گزاف شخص توخل که در نبود مدیر ورزشی اختیارات تام داشت، از نظر فیرپلی مالی سر به سر شده بود، چگونه توانستند در زمستان اینگونه خرید کنند؟
همانطور که بارسلونا توانست از طریق فروش آینده (فروش امتیاز حق پخش سالهای آینده) برای خود نوعی وام (اهرم مالی) بسازد، چلسی با خرید اقساطی بازیکنان با حقوق پایین و بصورت بلند مدت توانست بودجه فصول آتی خود را یکجا در پنجره هزینه کند.
برای مثال هزینه ی خرید مودریک با حقوق او، در سال برای چلسی ۲۰ میلیون یورو هزینه خواهد داشت.
سقف مجاز هزینه های چلسی در شرایط عادی هر فصل حدود ۱۴۰ میلیون است، حال چلسی میتواند با فرض ثابت بودن درآمد (طبیعتا مدیریت جدید بفکر افزایش درآمد خواهد بود)
فرض میکنیم چلسی مجموعا ۵۰۰ میلیون در زمستان فعلی و تابستان بعدی هزینه کند:
از پنجره های بعدی بدون احتساب فروش بازیکنان و افزایش درآمد، چلسی می تواند سالانه حدود ۳۰-۵۰ میلیون یورو هزینه کند.
این هزینه نقل و انتقالاتی چلسی قرار نیست بی حساب و کتاب در هر پنجره تکرار شود.
علاوه بر این چلسی با فروش زیاش، پولیشیچ ،کواچیچ،لفتوس چیک، اودوی،لوکاکو ، حتی در فصول بعدی اوبامیانگ، کولیبالی، استرلینگ و جوانان آکادمی خود می تواند به بودجه سالانه خود ارتقا دهد.
#erfanhtr
