زیکو از جمله نام‌های بزرگ تاریخ برزیل است که خلاقیت بالای بازی‌سازی و تکنیک مثال زدنی‌اش باعث شده در تاریخ ماندگار شود. او که عضوی از برزیل پرستاره دهه 80 میلادی است، هیچ گاه نتوانست همانند ستارگان برزیلی قبل و بعد از خود، طعم قهرمانی در جام جهانی را بچشد.
زیکو در دوران کودکی
اختصاصی طرفداری| زیکو در سال ۱۹۵۳ در خانواده ای متوسط در جامعه متولد شد. نام او آرتورزینیو بود که بعد ها رفته رفته به زیکو تغییر پیدا کرد. او همیشه در کودکی رویای فوتبالیست شدن را در سر داشت و بخاطر همین مدرسه را رها کرد و به بازی در كوچه پس کوچه ها مشغول شد. او در چهارده سالگی در یک بازی ۹ گل به ثمر رساند که توجه گزارشگر را به خود جلب کرد و همین باعث شد که او به فلامینگو ملحق شود.
زیکو در فلامینگو
زیکو در دوران حضورش در فلامینگو همراه با این تیم به افتخارات زیادی دست یافت از جمله کوپا لیبرتادورس و جام بین قاره ای. او با توجه به این که هافبک بود اما بسیار گلزن خوبی هم بود. از او همیشه به عنوان متخصص ضربات آزاد یاد می‌شود. او در فلامینگو یک بازی‌ساز و گلزن بود که توانایی پاس و گلزنی با هر دو پا را داشت. زیکو در دوازده سال حضور خود در فلامینگو به افتخاراتی از جمله:
- سه سری آ برزیل
- یک کوپا لیبرتادورس
- یک جام بین قاره ای
دست یافت و آمار بسیار فوق العاده ۵۰۷ بازی، ۳۷۰ گل را ثبت کرد.
زیکو در اودینزه
زیکو پس از چندین سال بازی برای فلامینگو به ایتالیا رهسپار شده و برای اودینزه به میدان رفت. اما از همه جالب تر این بود که رفتن او به ایتالیا قابل پیش‌بینی بود اما با وجود پیشنهاد هایی از سوی رم و میلان پیوستن به اودینزه غیر قابل پیش‌بینی بود.
در ایتالیا، او در اولین فصل حضورش با ضربات ایستگاهی اش همه را به حیرت آورد و حتی طبق گفته ها در تلویزیون ایتالیا بین کارشناسان بحث بود که چگونه توپ زیکو به گل تبدیل نشود و چه برسد به حال دروازه بان ها! اودینزه در آن سال کار را با تمام تاسف در رده نهم تمام کرد اما زیکو با یک گل کمتر از پلاتینی، دومین گلزن شد.
او فصل بعدی در فصل دوم حضورش او با هیئت مدیره تیم بحثی داشت که زیکو مدعی بود باید بازیکنان بیشتری جذب شوند اما هیئت مدیره مخالف بودند و همین فشارها را بر زیکو بیشتر می‌کرد. او پس از دو سال بازی برای اودینزه دوباره به فلامینگو بازگشت و در همین دوره کوتاه بازی در اودینزه همیشه در قلب هواداران اودینزه ماند.
بازگشت دوباره زیکو به فلامینگو
زیکو پس از بازگشت دچار مصدومیت شد که حتی او را از فرم خوب بازی اش انداخت و حتی بر نوع بازی او در جام جهانی ۱۹۸۶ تاثیر داشت. او پس از بازگشت به فلامینگو تنها به یک جام کوپا یونیائو دست یافت و با چند بازی دیگر توانست رکورد دومین بازیکنی که بیشترین بازی را برای فلامینگو به میدان رفته را ثبت کند. و پس از این رکورد به رکورد بهترین گلزن باشگاه رسید!
زیکو در کاشیما آنتلرز
در سال ۱۹۹۱ بود که زیکو پیشنهاد سومیتومو را پذیرفت و در سطح دوم ژاپن به میدان رفت و سال ۱۹۹۲ که لیگ جدید در ژاپن راه اندازی شد به کاشیما آنتلرز پیوست و حتی در بازی افتتاحیه هت تریک کرد و نقش زیادی در پیشرفت کاشیما داشت.
برزیل
زیکو در رده ملی، شاید ناکام ترین برزیلی که به جام جهانی دست نیافت البته تقصیر خودش هم نبود، چون قاتل آن برزیل، پائولو روسی در فرم بسیار خوبی قرار داشت. زیکو اولین بازی ملی خود را در المپیک ۱۹۷۲ انجام داد اما با وجود خوب بودن در آن بازی ها به تورنمنت های بیشتر و بهتری دعوت نشد!
زیکو اولین جام جهانی خود را سال ۱۹۷۸ تجربه کرد و در آن جام جهانی به مقام سومی دست یافت و در جام جهانی بعدی یعنی ۱۹۸۲، آن برزیل که زیکو، سوکراتس، فالکائو، و ... را داشت توسط پائولو روسی و ایتالیا در دور دوم گروهی متوقف شد و باز هم مانند جام قبلی دستش از جام کوتاه ماند.
او در جام جهانی ۱۹۸۶ با اینکه مصدوم بود بازی کرد اما بسیار کم. و با بد شانسی مقابل فرانسه در یک چهارم نهایی حذف شد.
