Liverpool 32این یووه ایام فکر میکنن هر چی بگن بهترین دروازه بان تاریخ مثلا تبدیل به واقعیت میشه این حرفشون . قشنگ کیر کردن ی عده رو . حقیقت اینه که بوفون جزو ۲۰ دروازه بان برتر تاریخم قرار نمیگیره . اگه به ثبات باشه پس شیلتون دومه . کاریزو سوم . کان پشم منم نیست . آقا جون بوفون ی دروازه بان کوتوله ی معمولیه صرفا که هر عکس العملی نشون میده میگن ایولا . مثلا بیرانوند پنالتی رونالدو رو نمیگیره نه ؟ بوفون همیشه تو ضیافت پنالتیا ی بازنده بوده که حساس ترین جاست و فقط دروازه بانای بزرگی مثل مارتینز میتونن از پسش بر بیان یا فیلول مثلا . یا خود الیور کون . که تازه کانم اگر دروازه بان بود فینال ۹۹ رو اونجوری نمیخورد . مثل بوفون که چپ و راست برگردون خورد تو فینالا .
بهترین دروازه بانن تاریخ به ترتیب لیاقت و جسارتشون :
۱ . ریکاردو زامورا باااا اختلاف . اصلا نتیجه رو تعیین میکرد تاثیر زامورا . اولین کسی که پرید تو پای حریف . کسی که خوابید جلوی توپای حریف . خروج کرد رو ارسالا . جاگیری عالی عکس العمل شاهکار . اولین سوپر استار فوتبال که عاشقش شدن ملت . ی مدافع مکملم داشت جلوش به اسم کویینکوکس . قدیم فوتبال خیلی هجومی تر بود دو تا مدافع کلا جلو دروازه بان بودن . کویینکوکس عالی کاور میداد زامورا رو . با هم عالی مچ بودن یکی زاویه میبست یا یار میگرفت . اون یکی دفاعو جمع میکرد سبک فوتبال و اصلا حتی جنس توپ و نوع حرکتش تو محوطه هم فرق میکرد و لش تر بود . بعد این دو تا جوری دفاعو جمع میکردن که بازیای اون زمان که هر تیم معمولا بین ۳ تا ۷ گل و حتی ۱۰ گل میخوردو مثلا اینا ۱ گل میخوردن . یا حتی میشد گل نمیخوردن که این مثل معجزه بودا مثل اینه بگن تو بسکتبال ی تیمی گل نزد . این سطح از تاثیر میشه زامورا ینی ی دروازه بان فقط . دو بار رعال مادریدو ی تنه قهرمان لیگ کرد اونم چون لیگ تازه تاسیس بود . ینی زامورا ۱۹۲۰ بازیای شاهکار داره و معروفه . حالا فکر کن لیگ ۱۹۳۰ شروع شده تازه . ۳۱ و ۳۲ قهرمان شدن . تاثیر زامورا تو همون دو فصلم کافیه .
۲ . لف یاشین . ی دروازه بان دیگه در سطح زامورا داریم که ی تیم نسبتا معمولی رو به یک قدرت تبدیل میکنه اونم یاشینه که تو شوروی بازیکن خوب داریم ولی یاشین تاثیرش از همه بیشتره اونم با اختلاف . ینی تاثیر مسی روی آرژانتین و مودریچ رو کرواسی مثلا . ولی دروازه بان در این حد نداریم یا اگر داریم ی برحه کوتاه مثلا الیور کان ۲۰۰۲ . فیلول ۷۸ که اونم پاسارلا کمپس هستن کنارش . ایوو ویکتور ون بورن سوتل اشمایکل جنینگز ماژورکویچ کروی اینا هستن . ولی تک فصلن مثل کان . یا مثلا زوف نویر خود بوفون بنکس اینام در غالب تیم خوب بودن . ولی یاشین میگم اصلا خودش ی تیمه خودش ی بکنبایره لعنتی . اصلا نوع دروازه بانیش و اون هارمونی که با دفاع ایجاد میکنه . ینی قشنگ میدونه کجا باید وایسه کجا بیاد بیرون کجا خفت کنه . اون نوع فیزیکش . فقط نویر چنین فیزیکی داره آماده برای ی عکس العمل ابر ورزشکاری . اصلا ی جور لعنتی فرزه انگار که سیستم شوروی سابق اینو بصورت آزمایشگاهی تبدیل به یک دروازه بان کرده و از انسان بودن خارجش کرده .
فقط ی نفر دیگه اینجوری داریم که هم ی تنه خوبه هم تو تیم هم ثبات داره اونم پیتر شیلتون ینی در اصل نفر‌سوم پیتر شیلتونه ولی چون نویر دروازه بان دقیق تریه میزارمش سوم
۳ . نویر . که فقط بخاطر نوع پرورش فیزیک و ذهنش خیلی دوسش دارم مثل ماشین میمونه . جاگیریا میلیمتری حساب شده . خروجا میلی سکندی . خودش چند وقت پیش مصاحبه کرده بود گفته بود میره تو طبیعت ورزش میکنه و با طبیعت یکی میشه . ینی ببین وقتی توپ داره میاد سمت نویرو نویر میخوابه رو چمن اصلا زمان انگار براش ی جور دیگه میگذره . انگار نیم ساعت میگذره این لامصب اینم به نوع تمرین ذهنه دیگه .
نفر چهارم ۴ اوبالدو فیلول . ی عشق به دروازه بانی هست فقط دروازه بانا میفهمنش . حالا تو هر ورزش و حتی حرفه و گیم و هر چیزی هستش این عشقه که تمرکز عجیبی بهت میده . تمرکز زیادم باعث میشه ناخوداگاه خیلی دقیقتر کار کنه . مثلا مارادونا تو زمین بازی انگار نیومده انجام وظیفه کنه یا بهترین کارشو ارائه بده . انگار اومده لذت ببره از فوتبال و لحظه به لحظه خلق کنه . انگار که واسطه ای بین خدا و توپه . فقط اومده دستورات رو انجام بده . این عشقه بهش ی ناخوداگاه عجیبی میداد که در لحظه مغزش بهترین تصمیمو بگیره چون ایمان داشت به کارش . ترس نداشت . مثلا هر کی ندونه فکر میکنه بازیکن قیافه بگیریه . کرایوف اینجوری هست ولی مارادونا اینجوری نیست . مارادونا ممکنه بیاد دریبل بزنه ولی مثل گوسفند چپه شه رو زمین و به زور توپو پاس بده ولی کارو به هدف برسونه مثل توماس مولر مثلا یا خود گرد مولر . گرد مولر میگه من میخوام توپو گل کنم دیگه حالا هر جور شوتیدم . این لامصب از دفاع همچین جدا میشد بعد مدافع حریفم میومد دیگه باهاش که نزاره مولر سر ضرب بشوته . یهو میدیدی مولر لیز میخوره رو زمین یک صدم ثانیه زودتر از اینکه مدافع پا بندازه میشوته . با ی شوت آروم و الکی گوشه دروازه توپ گل میشه . اینجوریه دیگه فوتبال واقعی . ینی کاریو بکنی که ذهن حریف نمیخونه . حریف انتظار کار همیشگیو ازت داره یا انتظار کاری که باید بکنیو . نه کاری که نباید بکنیو . حالا مولر تو خط حمله استیلشو داشت . مارادونا بعنوان هافبک هجومی و فوروارد بدنشو داشت و تکنیکشو داشت و این ترکیب میشد با اون ناخوداگاهش که تو لحظه تصمیماتی بهش الهام میشد که حریف فریب میخوره . این ی چیزیه که ورزشکارا بهش میرسن ورزشای رقابتی . و مارادونا اینو ایمانی و ناخوداگاهی داشت ینی وقتی با حریف مواجه میشد در میلی سکند خود بدن اجرا میکرد اینکارو . موقع دریبل زدن فکر نمیکرد چجوری دریبل بزنه که . دریبله میاد . حالا یکی میدونه ناخوداگاه چیه با تمرین میسازتش یکی با خدا میسازتش مثل مارادونا و البته ی خط کوکایین . حالا اینارو گفتم بگم فیلول چنین دروازه بانی بود . ینی این لعنتی مثلا میبینی توپ وسط محوطه جریمه رو خط پنالتی افتاد زیر پای مهاجم حریف و حریف سر ضرب میخواد بشوته . یهو میبینی فیلول کلا رفت سمت راست دروازه و حتی شریجه زد :))) خداشاهده . بعد میبینی توپ خورد بهش . اصلا عجیب غریبه این لعنتی . یارو میاد سمت راست میخواد پاس کات بک بده بیرون بقران زودتر از پاس کاتبکه فیلول میپره . البته بوفونم خداییش تو اوج ازین کارا میکرد حقو باید گفت دیگه . نه خداییش به بوفونم چرت و پرت گفتم ادامه حرفام یکم جدی تر شه وگرنه بوفون خداییش دوره اوجش خیلی لامصب بود . بدی بوفون اینه یکم زیادی بازی کرد و مقایسه و اینا خرابش کرد . وگرنه دوره اوجش قشنگ دو لول از همه سر بود خدایی
حالا کار نداریم ولی داسایف . گوردن بنکس . اشمایکل . کان . مایر خدایی سپ مایر شاهکاره . ون بورن . ماژورکیویچ اروگوئه یاشین میگه جانشین منه این . بد دیوانه ایه اینم . سوتل . کلمنس . ماریفاف اینا خوبن کلا ولی چند تا دروازه بان کمتر شناخته شده داریم اونام بعدا توضیح میدم چون من خودم عشق دروازه بانیم میشناسم اینارو . مثلا الیور کان خودش خداییه برا خودش تو عکس العمل که ی بحث ناخوداگاهی سنگین پشتشه .
فیلولو میگفتم . این لعنتی اینجوری بود خودش . بعد تو جام جهانی ۷۸ میزبان بودن هیچ کجای دنیام جو ورزشگاهای آرژانتینو نداره . دورتمند و لیورپول و اینا شوخیه تبلیغاتیه . آرژانتین ینی احتمال آر پی چی زدن هست . تو اون جو فیلول هر توپی میگرفت آرژانتینیا بیشتر عشق میکردن و تشویق میکردن فیلول عجیب تر میشد . اصلا تا حدی که ی جاهایی انگار که روح کل ورزشگاه تو دروازه ایستاده انقد که عکس العملا و خروجا و پریدنای فیلول کارتونی و سینمایی شده بود . انگار فیلم هندی شده بود دیگه . فیلول میرفت هر جا میشوتیدن بهش . بقران اگر میرفت تکیه میداد به تیرک دروازه توپو میزدن بهش . قشنگم مشخص بود که با دقت تمامممم داره واکنششو انتخاب میکنها انگار که مثلا همه صحنه آهسته ان فیلول همینجور داره میپره بالا پایین منتظر شوت حریف فکش داره میلرزه همینجور مثل دیوونه ها فکر کنم اینم کوکایین بهش داد مارادونا .
خدایی الان فکرشو میکنم فکر کنم تهدیدی چیزی هم شده بوده این بنده خدا . ازین چیزا میشد تو آرژانتین احتمالا اینم تهدید به مرگی چیزی شده بوده وگرنه آدم عادی اینجوری دروازه بانی نمیکنه ینی اگر یهو کامیون میومد وسط زمین سمت دروازه فیلول میدیدی پرید زیرش بقران . خلاصه فیلولم از درازه بانای عجیب محبوبمه ی روح دروازه بانی عجیبی داره که احتمالااا از هوگو گاتی گرفته بوده . اونم چون خیلی دروازه روانی ای بود تو آرژانتین . ولی واقعا فیلول عشق دروازه بانی داشت شوخی میکنم مرگ و اینارو . من چون خودم عاشق دروازه بانی بودم عشقشو حس میکنم قشنگ هیچ چیز مثل عشق دروازه بانی چنین تمرکز عجیبی بهت نمیده . حتی تمرین . ینی نویر خوبه یاشین خداست . ولی فیلول ۷۸ ی چیز دیگست . دستور از بالا میرسه انگار . قدرت ذهن کجا و قدرت تمرین کجا .
راستی بازی جلوی برزیل لیائو هم تو دروازه برزیله . حاجی ینی اگر هر کس جای این دو تا بود بازی ۵ ۵ میشد البته برزیل موقعیتاش خیلی بیشتر بودن . حداقل آرژانتین باید ۷ ۸ تا میخورد . لیائو هم ولی خیلی میگیره اونور . لیائو هم خیلی دروازه بان فرز و باحالیه . اصلا آرژانتین ۷۸ به کمپس معروفهو پاسارلا . در حالی که فیلول نبود اصلا آرژانتین نابود میشد قهرمانی هیچی قشنگ نابود میشد . جلو برزیل ۷ تا میخورد جلو هلند ۸ تا حداقل . آردیلس خوبه کمپس خوبه نسبتا پاسارلا خیلی خیلی خوبه ولی لیائو اصله کاریه . بعد لیائو پاسارلا ی زوج مچ بودن دقیقا مثل زامورا کویینکوکس . آخه این مچ بودن با مدافع خیلی مهمه برا دروازه بان که چجوری زاویه ببنده چجوری فضا ببنده چجوری یار بگیره . مثلا توپ از سمت راست محوطه جریمه میاد و ی یار حریفم وسط محوطه هستش و فقط ی مدافع کمک تو هستش . مدافع کمکیه تو میره سمت مهاجم حریف که نزدیک نشه و شوت نزنه . مهاجم حریف توپو پاس میده به وسط . مدافع کمکیه تو سریع باید بدوعه سمت حریف ولی جوری که زاویه شوت زنی به سمت چپ بسته بشه و تو خیالت ازین حرکت یارت راحت باشه تا سریع بتونه خودتو به زاویه سمت راست دروازه برسونی و اون زاویه رو پر کنی . مثلا ی مثالشو زدم . یا تو ی شرایط دیگه اصلا فقط کافیه یار حریفو ببنده تا تو با خروج زاویه شوتو ببندی . خلاصه خیلی شرطه مچ بودن با مدافع که پاسارلا فیلول چندین سال همبازی بودن تو ریورپلاته انواع و اقسام جاما رو بردن .
حالا الان که همینجوری به زبون محاوره نوشتم ی روز کامل درمورد تقریبا ۴۰ تا دروازه بان ی مطلب کار میکنم نمونش نباشه تو تاریخ گرافی دروازه بانا چون همشونو از زاویه دید دروازه بانی میشناسم مو به مو
