اختصاصی طرفداری | ماسیمیلیانو الگری در حساس‌ترین مقطع فصل یوونتوس در حال ناامید کردن هواداران است.
یوونتوس در هفته 30 سری آ در خانه ساسولو با نتیجه 1-0 مغلوب شد و دومین شکست متوالی‌اش در لیگ را تجربه کرد. باخت‌های متوالی برای هر تیم بزرگی پیش می‌آید اما مسئله اصلا باختن و کسب نتیجه نیست. هواداران یوونتوس مدت‌ها است که با رویکرد ماسیمیلیانو الگری و سبک بازی تیم او مشکل دارند. خبرنگاران ایتالیایی هم در این فصل پی‌گیر این موضوع شدند و در خصوص چرایی بردهای 1-0 و ناتوانی در اجرای یک بازی موثر با زدن گل‌های بیشتر، پرسش‌هایی از سرمربی یووه مطرح کردند. الگری نیز با پیش کشیدن موضوع تولد نوه‌اش از در شوخی و خنده، خبرنگاران را دست‌به‌سر کرد و بهبود مقطعی نتایج یوونتوس باعث شد موضوع رویکرد بد تیم - حداقل برای مدتی - فراموش شود.
توجیه اصلی الگری برای سبک بازی منفعلانه و کسالت‌بار تیمش، کسب نتیجه است. او علنا بارها گفته برد با بازی زشت و نتیجه 1-0 را به باختن با بازی زیبا ترجیح میدهد. این حنا، دیگر رنگی ندارد چون یوونتوس در باخت‌هایش هم خوب بازی نمیکند که این جمله الگری صادق باشد. در واقع تیم الگری در کل فصل 23-2022 یک روند یک‌نواخت از نظر سبک بازی را طی کرده و نتایج حاصل شده هم به دنبال همین روند بازی به دست آمده است. خیلی از هواداران یوونتوس امیدوارند دادگاه کمیته ملی المپیک ایتالیا روز 19 آوریل حکم به بازگشت 15 امتیاز کسر شده بدهد. یووه در این صورت، به رده سوم جدول صعود خواهد کرد اما با وجود روند سینوسی میلان و اینتر به معنای واقعی کلمه، بازهم یووه‌ای‌ها برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا باید استرس بکشند.
مکس الگری بدون شک یک مربی توانا در مبحث روان‌شناسی و شناخت از شرایط موجود است. بدون الگری، یوونتوس پس از کسر 15 امتیاز می‌توانست شرایط بسیار بدتری داشته باشد و ممکن بازیکنان دچار فروپاشی انگیزشی و روانی شوند. این‌که یووه در ماه آوریل هنوز در چند رقابت شانس دارد، تحت تاثیر هنر مدیریتی الگری بوده است؛ بازی دادن مستمر به جوانان و پیشرفت چند بازیکن، به خصوص آدریان رابیو از دیگر تاثیرهای مثبت این سرمربی 55 ساله بوده اما سرمربی‌گری در تیمی چون یوونتوس، جوانب دیگری می‌خواهد که الگری نتوانسته در آن‌ها خوش‌نام باشد. سرمربی‌گری چندین شاخصه نیاز دارد اما چه خوشمان بیاید و چه نه، در نهایت رویکرد فنی تیم و کسب نتیجه دو عاملی هستند که سایر عوامل زیر سایه آن‌ها قرار می‌گیرند.
جملاتی مثل «بدشانس بودیم چون فوتبال اختراع شیطان است»، «یادتان باشد که 2 امتیاز بازی سالرنیتانا را از ما گرفتند» و «باخت 5-1 بهتر از پنج باخت 1-0 است» شاید توجیه‌هایی سرگرم‌کننده و بخشی از بازی روانی الگری باشند اما آمار و ارقام، همان عاملی که الگری پس از تساوی برابر 1-1 نانت به آن استناد کرد، بخش‌های تاریک فصل یوونتوس را به ما نشان می‌دهند.
درگیری لفظی الگری با خبرنگاران: مزخرف‌هایتان درباره بردهای 1-0 دیوانه‌ام می‌کند!
درست است که یوونتوس در برخی پست‌ها کمبود مهره دارد و مثل سالیان گذشته با اختلاف دارای مقتدرترین ترکیب لیگ نیست اما به هر صورت بیانکونری هنوز جزو سه تیم پرمهره سری آ به شمار می‌رود. با وجود در اختیار داشتن مهره‌های تهاجمی کامل و بازیکنانی خلاق مثل آنخل دی ماریا، چند فاکتور هجومی به ما می‌گوید یوونتوس در حمله در سطح رده‌های نهم تا یازدهم جدول سری آ است:
- میزان xG (کیفیت موقعیت‌سازی): ششم
- تعداد لمس توپ در محوطه حریف: نهم
- تعداد شوت‌ها در جریان بازی: دهم
- تعداد گل‌ها در جریان بازی: یازدهم
- تعداد لمس توپ در یک‌سوم تهاجمی: یازدهم
- تصاحب مالکیت در یک‌سوم تهاجمی: یازدهم ( فوتبال انفعالی و ضعف پرسینگ)
دوشان ولاهوویچ، مهاجم 23 ساله یوونتوس در این فصل فقط 8 گل در سری آ زده و از سوی رسانه‌ها و حتی طرفداران خودی مورد انتقاد داشته است. شکی در این نیست که ولاهوویچ برای تبدیل شدن به یک مهاجم تراز اول باید در لمس توپ و ارسال پاس درست در پاس حمله دچار یک تحول مثبت اساسی شود اما در تیم الگری، او واقعا مقصر اصلی گل نزدن نیست. مقایسه آماری گل‌های مهاجمان یوونتوس طی سالیان اخیر نشان میدهد مهاجمان نوک تیم الگری، از فرناندو یورنته و کارلوس توز گرفته تا گونزالو هیگواین با افت روند گلزنی روبه‌رو شدند؛ حتی کریستیانو رونالدو هم در تیم الگری نسبت به سالیان قبل و بعد تعداد گل کم‌تری به ثمر رساند.
یوونتوس طی هفته‌های پیش رو بازیهایی حساس با اسپورتینگ و اینتر در رقابت‌های حذفی دارد؛ اگر نتایج جالبی در این مسابقات به دست نیاید، ناامیدی هواداران بانوی پیر از ماسیمیلیانو الگری به بیش‌ترین حد ممکن خواهد رسید.
