در ۱۶ ژوئن ۱۹۸۳ یکی از اتفاقات تلخ دنیای بوکس رقم خورد.
بیلی کالینز آمریکایی در برابر لوئیس رِستو اهل پورتوریکو در مدیسون پارک واقع در نیویورک طی مبارزه جانبی فینال میان وزن که بین روبرتو دوران و دیوی مور بود به رینگ رفتند. در شرطبندیها شانس پیروزی کالینز در این مسابقه بسیار بالاتر بود ولی به علت جراحات سنگین در راند دهم داوران به اتفاق آرا وی را بازنده اعلام کردند.
در پایان مبارزه مربی کالینز که پدر وی بود در هنگام دست دادن با حریف متوجه شد که دستکش رستو نازکتر از حد نرمال است و فریاد زنان خواستار توقیف و بررسی آنها شد. پس از تحقیقات توسط کمیسیون بوکس ایالت نیویورک مشخص گردید پاناما لوئیس مربی رستو دستکشهای شاگرد خود را دستکاری کرده است. جراحات شدید وارد شده به کالینز به دلیل همین دستکاری بود و به علت تقلب، نتیجه مسابقه به «بدون نتیجه» تغییر داده شد.
پروانه مربیگری لوئیس در نیویورک به طور دائم لغو گردید و هیچ ایالتی حاضر به صدور پروانه برای وی نشد. پروانه مشت زنی رستو نیز به صورت نامحدود به حالت تعلیق درآمد و وی هرگز اجازه نیافت در مسابقه دیگری شرکت کند. در سال ۱۹۸۶ لوئیس و رستو به جرم حمله، توطئه جنایی و اقدام به جنایت با استفاده از وسیله مرگبار (دستکشهای غیرقانونی رستو) محکوم گردیده و هر یک به دو سال و نیم زندان محکوم شدند.
در اواخر آن مبارزه چشمان کالینز در اثر شدت جراحات، متورم و بسته شده بود. او دچار پارگی عنبیه گردید و بهطور دائم تاری دید پیدا کرد و دیگر نتوانست در هیچ مسابقهای شرکت کند. وی برای گذران زندگی به کارهای دیگری مشغول شد ولی در مدت کوتاهی دو شغل را از دست داد و دچار افسردگی شده و به مشروب و مواد مخدر روی آورد. نوسانات خلقی و خشونت وی تأثیرات منفی بر روی زندگی زناشویی وی گذاشت.
در تاریخ ۶ مارس سال ۱۹۸۴ او با کوباندن ماشین خود به یک درخت تنومند در نزدیکی خانهاش واقع در انطاکیه تنسی حومه نشویل اقدام به خودکشی نمود. بسیاری از مفسران و همچنین خانواده کالینز بر این باورند که از دست دادن حرفه تخصصی و وسیله امرار معاش باعث فروپاشی روانی وی گردید.
در ماه ژوئیه سال ۱۹۸۳ خانواده کالینز از رستو و برگزارکننده مسابقه و بازرسان داور به علت کوتاهی در محافظت از کالینز شکایت نمودند اما مرگ کالینز روند دادرسی را تغییر داد. در نهایت دادگاه به نفع خانواده کالینز رای نداد و پرونده مختومه اعلام شد.
کمیسیون بوکس ایالتی تغییراتی در قوانین خود اعمال نمود تا موارد مشابه در آینده تکرار نشود.
در سال ۲۰۰۷ رستو طی عذرخواهی همراه با گریه از همسر کالینز بابت نقش خود در این ماجرا عذرخواهی نمود و حلالیت طلبید. او همچنین اعتراف کرد که نوار پیچ دست وی آغشته به گچ بوده است. موردی که در تحقیقات بررسی نشده بود. با توجه به خارج کردن بخشی از مواد اسفنجی و ضربه گیر دستکش ها و نوار پیچ دستی که با گچ مستحکم شده بود در واقع انگار رستو با سنگ به صورت کالینز ضربه زده بود!
در سال ۲۰۰۸ در کنفرانسی مطبوعاتی رستو نه تنها به اطلاع از دستکاری دستکشهای خود اعتراف نمود بلکه اذعان داشت لوئیس حداقل در دو مورد دیگر از مسابقات وی از همین روش استفاده کرده بود. حادثه سال ۱۹۸۳ و وقایع پس از آن در مستندی که توسط HBO در سال ۲۰۰۸ ساخته شد به نام «جنایت در رینگ» به تصویر کشیده شده است.
پریچارد کلون؛ داستان غمانگیز یک بوکسور
ماکسیم داداشف؛ مرگ غمانگیز در رینگ بوکس