محمد رئالیباید هرجور که شده هروه رنار رو نگه میداشتن.
جدا از مسائل تاکتیکی، انگیزه و اعتماد به نفس و البته جسارتی که رنار به شاگرداش میداد و اون ذهنیت برنده ای که بهشون تزریق میکرد، واقعا فوق العاده بود.
اینو قبلا هم گفتم ؛ تیمایی مثل عربستان که بازیکنای تاپ و کلاس جهانی ای ندارن و اسکوادشون خیلی پرمهره نیست، دوای دردشون امثال هروره رنار هست. تو اینجور تیما فقط بادانش بودنِ مربی کافی نیست وگرنه مارچلو لیپی هم تو چین اصلا موفق نبود.
بشخصه عربستانِ رنار رو مدعی تر و خطرناک تر از عربستانِ مانچینی میدونم ولی خب قطعا مانچینی هم تیم خوبی میسازه.
به هرحال باوجود اینکه سرمربی بزرگی رو شکار کردن، بنظرم همچنان ژاپن مدعی اول قهرمانیه و بعد اون هم استرالیا