فیلم ملاقات خصوصی 1400
فیلم ایرانی Molaghat-e Khosousi فیلم ملاقات خصوصی 1400
توضیح فیلم Conjugal Visit:
عنوان فیلم: Conjugal Visit - فیلم ایرانی ملاقات خصوصی 1400
محصول کشور: ایران
زبان: فارسی
امتیاز: 6.9 از 10
مدت زمان: 120 دقیقه
ژانر: عاشقانه، درام
کارگردان: امید شمس
تهیه کننده: امیر بنان
نویسنده: امید شمس
سال ساخت: 1400
سال انتشار: 1402
کیفیت: 720p,1080p,480p
بازیگران: پریناز ایزدیار , هوتن شکیبا , رویا تیموریان , ریما رامین فر , سیاوش چراغی پور , نادر فلاح , پیام احمدی نیا, شیرین آقا کاشی, حسین پارسایی
نقد و بررسی فیلم ملاقات خصوصی 1400:
"فیلم ملاقات خصوصی"، اولین ساخته بلند امید شمس، یک نمونه نوآورانه از چگونگی ایجاد تفریف در الگوهای سینمایی کهنه و مکرر است. این اثر، در حالی که ممکن بود به سادگی یکی از آن دسته فیلم‌هایی باشد که تنها به تحریف و تیرگی واقعیت‌ها و به نمایش گذاشتن عناصر ناهنجار می‌پردازد و شخصیت‌هایی دست‌وپا بسته و ناتوان را به تصویر می‌کشد، اما در مسیری متفاوت گام برمی‌دارد. داستان‌سرایی امید شمس به دقت به تصویر کشیدن رابطه‌ای عمیق و ماندگار می‌پردازد که از بطن فساد و نابسامانی‌ها به شکل‌گیری می‌پیوندد و در این مهم به طرز قابل توجهی موفق بوده است. رابطه میان دو شخصیت اصلی فیلم از صداقتی عمیق برخوردار است و حتی اعمال بی‌باکانه آن‌ها از نیات و انگیزه‌های متعهدانه سرچشمه می‌گیرد. نکته بحث‌برانگیز فیلم شاید به تناقض در ریتم داستان‌سرایی بازگردد؛ قصه کمی دیر جان می‌گیرد و به نظر می‌رسد می‌توانست در بعضی بخش‌ها فشرده‌تر روایت شود. با این حال، "دیدار پنهانی" به عنوان یکی از آثار درخور ستایش جشنواره امسال قلمداد می‌گردد و بدین ترتیب، می‌تواند نامزدی جدی برای دریافت جوایزی چون سیمرغ بلورین باشد.
“فیلم ملاقات خصوصی” می‌کوشد تا در دنیای مدرن ارتباطات، به مسأله فرار از واقعیت‌های سخت زندان بپردازد و با آنکه از جمله نخستین ساخته‌های کارگردان محسوب می‌شود، به طرز قابل توجهی موفق عمل می‌کند. همه چیز با یک تصویر ناب در شبکه‌های اجتماعی آغاز می‌شود. زندانی منزوی که پیام‌های عاشقانه‌اش از پشت میله‌ها طنین‌انداز می‌شود و از قدردانی او از تصویری که به نمایش گذاشته شده، داستانی عاشقانه و فیلمی هنری متولد می‌شود. این آغاز پرقدرت، گاهی ریتم فیلم را به کندی می‌کِشاند و مخاطبان را فریب می‌دهد که شاید هیچ رویداد دیگری در انتظار نیست، ولی به تدریج داستان را به دست می‌گیرد و با اوج‌گیری مجدد، به بهترین شکل نتیجه می‌دهد. فیلم ملاقات خصوصی - هوتن شکیبا و پریناز ایزدیار
امید شمس که پیش‌تر در دنیای فیلم کوتاه نامی برای خود دست و پا کرده بود، با اولین اقدام‌اش در زمینه فیلم بلند، اثری درخور تحسین به وجود آورده است. «فیلم ملاقات خصوصی»، اگرچه ممکن است به عنوان یک خانواده‌درام یا یک داستان زندانی تعریف شود، اما نه به سبک‌های متداول این ژانرها. بازنمایی زندان در این فیلم نمایان‌گر جامعه‌ای آشفته است که در درون دیوارهای آن فقر، اعتیاد، قاچاق و دزدی رخ می‌دهد و همه این‌ها زیر سایه‌ی احساساتی مانند خواری و دریغ از آرزوهای ناکام گرد هم می‌آیند. با این همه، درون این بستر تیره و تعفن‌آلود، نشانه‌هایی از عشق تلخ و شیرین هست که به زندگی رنگ و رو می‌بخشد. با این حال، این عشق در حصار زندان، خود دچار حبس شده و تجسم حرف حافظ است: عشقی که در آغاز آسان به نظر می‌رسید ولی پس از آن به پیچیدگی‌‌ها مبتلا شد. پروانه (با بازی پریناز ایزدیار) در یکی از شنیدنی‌ترین دیالوگ‌ها به فرهاد (هوتن شکیبا) می‌گوید: «چه دوست داشتنی که برای رسیدن به یکدیگر، مجبور به ارتکاب خطا هستیم.» فیلم این دغدغه را به تصویر می‌کشد که چطور شرایط آشفته اجتماعی و زورگویی‌های آن می‌تواند به یک رابطه عاشقانه آسیب بزند. فیلم با ریتم و ساختار مناسبی که دارد و بازی‌های درخور ستایش و دیالوگ‌های تأثیرگذار، توانسته است مخاطبان را با خود همراه کند، اگرچه گاه دچار اطاله و ایجاد سردرگمی در پایان‌بندی‌های متعدد می‌شود. «فیلم ملاقات خصوصی» باید به فهرست فیلم‌های مضرسپاری‌شده جشنواره اضافه شود.
امید شمس در ساختار داستانی نخستین ساخته‌اش، «دیدار نهان»، بیشتر از همه ویژگی‌های عاطفی و سطح فکری کاراکتر اصلی خود استفاده کرده‌است، چه بسا که سطح تفکر او نه چندان عمیق تصویر شده. در شرایطی که انگیزه‌های شخصیت‌ها در انجام رفتارها و تصمیم‌ها مبهم به نظر می‌رسد، یک ناپختگی شخصیتی است که در نوع خود به نوعی عدم تعقل آمیخته می‌شود و به ذهن نگارش فیلمنامه‌نویس به نظر منتقل شده، و با ایده‌هایی از سینمای کلاسیک ایرانی بافته شده‌اند. نقد و بررسی سریال ایرانی شریک جرم
فیلم «فیلم ملاقات خصوصی» در هر دو جنبه عاشقانه (با استفاده از ایده‌های تکراری و دیالوگ‌های ساده که بیشتر برای جوانان نوجوان جذابیت دارد) و در ساختار شخصیت‌ها، مسیری را دنبال می‌کند که به یادآوری سینمای ایران در دهه ۳۰ می‌پردازد.
فیلم با تضادهایی مواجه است، آنجا که کوشش می‌کند تناقض‌های درونی داستان را با تکرار چندین دیالوگ از زبان شخصیت اصلی دختر ترمیم کند: «چرا باید به دیدار مخفیانه‌ی پسری بروم که تا به حال ندیده‌ام و شناختی از او ندارم؟» اما به نظر می‌رسد که امید شمس و گروه فیلمنامه‌نویسی‌اش پاسخ روشنی برای این سؤال اصلی نداشته‌اند و به جای آن، تناقضی در شخصیت‌پردازی را به نمایش گذاشته‌اند که شاید برای یک نوجوان قابل قبول باشد. تماشاچی نیز با دیدن تبدیل یک شخصیت به ظاهر ساده (که در جایی فرهاد اشاره می‌کند او «دختر سختی است») به کسی که به سرعت خود را به سالن ملاقات زندان به دیدار اولین عشقش می‌رساند، شگفت‌زده خواهد شد!
تحول ناگهانی شخصیت دختر از سادگی به یک خلافکار حرفه‌ای، یکی از جلوه‌های جذابی است که ممکن است تداعی‌کننده فیلمفارسی باشد. با گذشت زمان، والدینی که نقش مقام و مرجعیت را ایفا می‌کنند و در تصمیم‌گیری به ازدواج دخترشان بدون اعمال هرگونه صبر و منطقی موافقت می‌کنند، به نمایش گذاشته می‌شوند. این است که پسر خانواده به عنوان مردی دلاور نمایان می‌شود، پر از صحنه‌های خشونت‌آمیز که تماشاگر را سرگرم می‌کند.
«فیلم ملاقات خصوصی» بیانگر این نکته است که عناصر فیلمفارسی همچنان در سینمای ما فعال هستند، حتی اگر در پشت صحنه یک نام بزرگ چون بهمن ارک به عنوان مشاور دیده شود.
