طرفداری | این روزها از نام ایوایلو پتف (Ivaylo Petev) به عنوان جدی‌ترین گزینه سرمربیگری استقلال یاد می‌شود. این مربی بلغاری، 49 ساله و متولد شهر لووچ بلغارستان است. پتف مدرک یوفا پرولایسنس مربیگری را داشته و از سیستم 1-3-2-4 استفاده می‌کند. پتف در دوران بازی در پست هافبک بازی می‌کرد و به جز باشگاه تریکالای یونان، تمام فوتبال خود را در بلغارستان گذراند. پتف در یک بازی ملی نیز برای تیم ملی بلغارستان به میدان رفت. او سابقه یک بازی ملی دارد؛ مسابقه‌ای دوستانه مقابل آذربایجان که سال 2000 برگزار شد.
پتف مربیگری را از باشگاه لیابیمتس بلغارستان آغاز کرد. او در این باشگاه به عنوان مربی-بازیکن فعالیت می‌کرد. در سال 2010، باشگاه لودگورتس رازگارد بلغارستان، پتف را به عنوان سرمربی خود برگزید. پتف جانشین کریل دوموشیف در این باشگاه شد. لودگورتس در آن سال در لیگ سطح دوم بلغارستان حضور داشت و به همراه پتف، توانست به لیگ برتر صعود کند. این مهم با کسب 12 پیروزی، 8 تساوی و چهار شکست به سرانجام رسید. پتف در اولین فصل مربیگری در بالاترین سطح فوتبال بلغارستان، توانست باشگاه لودگورتس را بلافاصله بعد از صعود به لیگ برتر، به قهرمانی برساند. 22 پیروزی، چهار تساوی و شکست باعث این قهرمانی شد. پتف و باشگاه بلغاری توانستند به قهرمانی جام حذفی نیز برسند و پتف به یک سرمربی موفق در بلغارستان تبدیل شود. در فصل 13-2012 نیز پتف و لودگورتس موفق به دفاع از عنوان قهرمانی لیگ برتر بلغارستان شدند و یک افتخار دیگر را ثبت کردند. 22 پیروزی، 6 تساوی و چهار شکست در این فصل برای پتف، جایگاه قهرمانی را به همراه داشت.
پتف بعد از موفقیت در شهر رازگارد، به عنوان سرمربی لفسکی صوفیه منصوب شد. هواداران این باشگاه که به دلیل وفاداری پتف به باشگاه قبلی، از او کینه بر دل داشتند در همان کنفرانس معارفه، به او حمله کردند. بعد از این اتفاقات و حواشی، پتف از سرمربیگری لفسکی، منصرف شد و پیشنهاد باشگاه آئل لیماسول قبرس را پذیرفت. در فصل اول حضورش در قبرس در مرحله اول لیگ این کشور، توانست باشگاه خود را به جایگاه اول جدول برساند اما در مرحله نهایی لیماسول به جایگاه دوم رسید و قهرمانی قبرس را از دست داد. پتف یک فصل دیگر در لیماسول ماندنی شد اما بعد از 9 بازی و شکست برابر تاتنهام از این باشگاه به مقصد تیم ملی بلغارستان، جدا شد. پتف توانست در 12 مسابقه هدایت تیم ملی کشورش را تجربه کند اما عدم موفقیت در صعود به یورو 2016، باعث جدایی او از بلغارستان شد. میراث پتف برای کشورش، تلاش او برای ملحق شدن برخی بازیکنان دورگه بلغاری به تیم ملی بلغارستان همانند بوریس تاشی و نیکولا وویادونویچ بود.
دینامو زاگرب، یکی از قدرت‌های فوتبالی کشور کرواسی، پتف را به عنوان سرمربی خود برگزید. پتف با دیناموزاگرب در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا حضور پیدا کرد اما نتوانست از گروه خود صعود کند. 20 پیروزی، چهار تساوی و دو شکست، حاصل کار پتف در زاگرب بود و این باشگاه نایب قهرمان لیگ برتر کرواسی شد. دینامو بعد از 12 سال، فصل را بدون جام به اتمام رساند. ریه‌کا در آن سال توانست، پتف را در کورس قهرمانی شکست دهد. پتف به قبرس بازگشت و این بار هدایت باشگاه اومونیا نیکوزیا را برعهده گرفت. اومونیا در تنها فصل همکاری خود با مربی بلغار، به جایگاه ششم جدول، چه در مرحله ابتدایی و چه مرحله نهایی رسید. پتف به خاورمیانه کوچ کرد و سرمربی القادسیه عربستان شد. او بیشتر از 21 هفته در عربستان دوام نیاورد و سرانجام باشگاه عربستانی به لیگ پایینتر سقوط کرد. جاگیه لونیای لهستان، مقصد بعدی پتف بود اما در این باشگاه نیز همکاری او طولانی نشد و بعد از هفته هفدهم به پایان خود رسید.
ایوایلو پتف دوباره به عرصه ملی بازگشت و سرمربی تیم ملی بوسنی و هرزگوین شد. با وجود ناکامی در صعود به جام جهانی، پتف توانست بوسنی را در لیگ ملت‌های اروپا، با کسب مقام اول سطح B رقابت‌ها، به سطح A برساند. با وجود این موفقیت در لیگ ملت‌ها، پتف با پایان قراردادش از بوسنی جدا شد. پتف بار دیگر به عنوان سرمربی لودگورتس منصوب شد و توانست دوگانه قهرمانی بلغارستان را به دست آورد. پتف از میانه‌های فصل باشگاه سبزپوش بلغاری را تحویل گرفت و توانست به این مقام برساند. پتف یک فصل دیگر نیز در رازگارد ماندنی شد اما بعد از 12 بازی، هفت پیروزی، سه تساوی و دو شکست از این باشگاه جدا شد. او در این دوره توانست با تیم خود، آژاکس را در هلند شکست دهد. کرایووا رومانی، مقصد بعدی پتف بود و این مربی با این باشگاه به جایگاه چهارم لیگ رومانی در دور مقدماتی و جایگاه سوم در دور نهایی رسید. در حال حاضر پتف، بعد از ماجراجویی در رومانی، در جستجوی چالش جدیدی است و شاید بتواند در ایران، به این هدف برسد.
پتف با بلغارستان سابقه متوقف کردن ایتالیا و با بوسنی سابقه متوقف کردن فرانسه را دارد.
