مطلب ارسالی کاربران
بازیکنان خیلی بزرگ ، اما کمی خوش شانس ( قسمت اول - ایکر کاسیاس )
پس از نیمکت نشینی در جام جهانی 1998 ، سانتیاگو کانیزارس فرصت مناسبی داشت تا در 33 سالگی به عنوان دروازه بان ثابت تیم ملی اسپانیا در جام جهانی 2002 حاضر شود. او که سال ها ذخیره آندونی زوبیزارتا بود و در یورو 2000 هم با هفت گل خورده در چهار بازی خاطره خوبی از خود به جای نگذاشته بود ، انگیزه بسیاری داشت تا در تیم ملی هم مانند تیم باشگاهی اش والنسیا عملکرد درخشانی داشته باشد. اما مدت کوتاهی قبل از شروع بازی ها در یکی از عجیب ترین مصدومیت های تاریخ فوتبال ، افتادن شیشه افترشیو و برخورد با پای او باعث پارگی تاندون انگشت شستش شد و جام جهانی را از دست داد.
پس از مصدومیت کانیزارس ، خوزه آنتونیو کاماچو سرمربی وقت اسپانیا به ایکر کاسیاس 21 ساله به عنوان دروازه بان اول اعتماد کرد. حالا بخت و اقبال به کاسیاس جوان رو کرده بود. اوج درخشش او در این جام بازی با ایرلند بود که موفق شد سه پنالتی را مهار کند. او پنالتی یان هارت را در جریان بازی و پنالتی های دیوید کانلی و مارک کینسلا را در ضربات پنالتی مهار و موجب صعود اسپانیا به یک چهارم شد. این بازی بود که لقب "ایکر مقدس" را برایش به دنبال داشت. با وجود اینکه در مرحله بعدی و اینبار با شکست در ضربات پنالتی برابر کره جنوبی حذف شدند اما این مسابقات نقطه عطفی برای کاسیاس بود تا جهانیان با او آشنا شوند. دروازه بانی که قطعا یکی از بهترین های تاریخ است. کسی که با اسپانیا یک جام جهانی و دو یورو ، و با رئال مادرید سه لیگ قهرمانان و پنج لالیگا را بالای سر برده است.
در کنار استعداد و توانایی خارق العاده او ، یادمان باشد که خدا او را خیلی دوست داشت ..
