افراد معدودی هستند که به اندازه زانتی سمبول قدرتند. مطمئناً تحمل روزهای گذشته برای او بسیار طاقتفرسا بوده است. نه تنها مجبور شد آن چه میتوانست آخرین دربی میلانش باشد را از روی نیمکت نگاه کند و شکست اینتر را ببیند، دو روز بعد اعلام کرد که از دنیای بازیگری خداحافظی خواهد کرد.
کاپیتان فوق العاده اینتر توانست این اتفاق حتمی را مدّتها به تعویق اندازد. اما پس از 856 بازی و نزدیک شدن به 41 سالگی، مردی که به "تراکتور" معروف است، بالأخره آماده است تا بار سفر ببندد. او توضیح داد: "زیرا پس از مصدومیت آشیل در آوریل سال قبل میخواستم نشان دهم که میتوانم برگردم و مجدداً رقابت کنم اما نتوانستم. احساس کامل بودن دارم و درک این که دارم در 40 سالگی خداحافظی میکنم، احساسی بینظیر است."
انگاری همه چیز قبل از شروع فصل مشخص شده بود. زمانی که برابر پالرمو در حالی که درد میکشید از زمین خارج شد. زانتی قول انجام چیزی را داد که آن موقع غیر ممکن به نظر میرسید. "بازی من این جا تمام نمیشود. پس از طی کردن مسافتی بسیار طولانی، فقط نیاز داشتم تا چرخهایم را تعویض کنم. میخواهم حتی قویتر از گذشته بازگردم."
مصمم به قولش، بازگشت پس از شش ماه نشانگر وضعیت فیزیکی عالی و عزم بیمثیلش بود. وی در برابر لیورنو به میادین بازگشت و فقط یک تماشاگر نبود؛ حرکتی را که منجر به گل یوتو ناگاتومو و به ثمر رسیدن گل دوم اینتر شد، او آغاز کرد.
سرمربی تیم، والتر ماتزاری، بعدها مرد ابدی تیمش را ستایش کرد: "تمامی بازیکنان ما چیزهای زیادی میتوانند از زانتی بیاموزند؛ تنها با نگاه کردن به او و این که میتوانی تغییری ایجاد کنی. او در کلاس جهانی است و این را امروز دیدید. فقط 10 دقیقه پس از بازگشتش، آرامشی کل تیم را فرا گرفت. افراد زیادی نمییابید که پس از چنان مصدومیتی بتوانند به آن راحتی به تیم بازگردند."
از بازیکنان ثابت آپیانو جنتیله از 1995 تا به حال، حضور طولانی مدت زانتی به این معناست که او پلی میان چند نسل از بازیکنان اینتر بوده است. وی از بسیاری از آنها بیشتر دوام آورد و در فراز و نشیبهای باشگاه سهیم بود. در این میان، مدل موی او همیشه ثابت بوده است. این مدل، خصوصیاتش در زمین را به بهترین شکل در بر میگیرد: بزرگ، مقتصد و بدون تردید، خاص و مهم نیست که کجا بازی کند. همیشه چیزهای ساده را با ظرافت و کمترین ادعایی انجام میدهد.
چنان قدرت بادوامی در بالاترین سطح واقعاً شگفتانگیز است. سطح فضایی مقاومتش مرهون تعهد نامتزلزلی است که نشان یک دوران بازی طولانی و درخشان است – آن نیاز دائمیاش برای آماده سازی ذهن و جسمش برای بازیها در هر هفته. آن منبع قدرت دائم زمانی گفت: "وقتی صحبت از آمادگی جسمانی میشود، خرابکاری نمیکنم. همتیمیهایام در اینتر هنگام تمرین به شوخی به من طعنه میزنند: «دیگه ندو، بذار واسه تنوع هم که شده، ما هم یه بار ببریم»."
تیمهای قدرتمند و پیروز اینتر همیشه جایگاهی برای او داشتند که این موضوع مهر تأییدی بر اهمّیت مستمر او است. خوزه مورینیو در 2010 او را در دفاع راست، چپ و هافبک میانی به میدان میفرستاد، در سالی که او در آن بازی معروف توانست هموطنش لیونل مسی را در راه فتح سهگانه، ساکت نگه دارد. زانتی تجسّد اعتماد بود و با رها کردن کارهای خیرهکننده به عهده وسلی اسنایدر و دیگو میلیتو، جای خود را در آداب و رسوم اینتر تثبیت کرد.
بازگشت اخیرش از مصدومیت باید آغاز دوباره این آرژانتینی میبود اما زانتی فقط نقشی جزئی در این فصل اینتر داشته است. وی از آن زمان تنها 9 بازی کرده و این سقوط او، با تصمیم گیجکننده ماتزاری مبنی بر بازی ندادن به او برای آخرین بار در دربی دلا مدونینا، تکمیل شد.
این رد شدن باید بیش از حد تحمل کسی در جایگاه زانتی بوده باشد. با این وجود، در دوران حضوری که یک جفت دهه را در بر میگیرد، او به ندرت لحظهای را با بیشخصیتی گذرانده است. اصیل در تمامی کارهایش، رد شدنها و تصمیمات علیه او در بازی او بیتأثیر بوده است – حتی زمانی که به طور غیر قابل توضیحی از ترکیب تیم ملیاش برای جامهای جهانی 2006 و 2010 خط خورد.
او به قصه عشقیاش با نراتزوری ادامه خواهد داد اما این بار با کت و کروات. پیوستن به اریک توهیر چالش جدیدی خواهد بود اما این چیزی است که زانتی برای آن آماده است؛ چیزی که از او انتظار داشتیم. وی تأیید کرد: "آیا من از زندگی پس از این میترسم؟ خیر ترسی وجود ندارد. بدون شک دلتنگ بعضی چیزها، بعضی جنبههای روتین یک بازیکن بودن، خواهم شد. اما فکر میکنم کسانی میترسند که نمیدانند چگونه اوقات فراقت جدید خود را پر کنند و خوشبختانه در این مورد مشکل را حل کردهام."
"واضح است که هیچ چیز مانند گذشته نخواهد بود اما من آمادهام چرا که در دنیای فوتبال ادامه خواهم داد و این من را زنده نگه خواهد داشت. دنیای جدیدی برای من باز میشود و این من را هیجانزده میکند. هزاران کار هست که میتوان انجام داد." داشتن مفاهیم بنیادی زانتی؛ یعنی سختکوشی و مقاومت، نیروی پیشبرنده اینتر برای سالهای سال خواهد بود.
برای زمان حال، او یک فرصت دیگر دارد تا عشق اینتریها را لمس کند، آن هم زمانی است که شنبه پذیرای لاتزیو خواهند بود. این فرصتی عظیم خواهد بود تا این اسطوره زنده مورد تقدیر قرار بگیرد و فصلی جدید از رابطه دائمیاش با باشگاه را آغاز کند.
به قلم:Jeremy Lim | Football-Italia