طرفداری | السیو تاکیناردی (Alessio Tacchinardi) زاده 23 ژوئیه 1975 در شهر کرمای ایتالیاست. او در پست‌های هافبک دفاعی و میانی، دفاع وسط و وینگر راست بازی می‌کرد. انتخاب فوتبال توسط السیو، کار آسانی بود زیرا برادرانش نیز به این ورزش مشغول بودند. او فوتبال را در تیم‌های پایه باشگاه آتالانتا شروع کرد و توسط چزاره پراندلی، سرمربی تیم‌های پایه، از پست وینگر به خط هافبک منتقل شد و توانست به سرعت به بلوغ تاکتیکی در این پست برسد. تاکیناردی فوتبالش را مدیون پراندلی می‌داند زیرا این مربی به خوبی از این بازیکن بهره برد تا او ستاره تیم‌های پایه آتالانتا در قهرمانی‌های رده سنی باشد.
او در ماه ژانویه 1993 به تیم اصلی آتالانتا منتقل شد و در دیدار هفته 17 برابر آنکونا، نخستین بازی‌اش را به ثبت رساند. تاکیناردی در فصل 94-1993، موفق به ثبت 10 بازی در ترکیب آتالانتا شده و در همین مقدار بازی، مورد توجه استعدادیاب‌های باشگاه یوونتوس قرار گرفت. در سال 1994، باشگاه یوونتوس در راستای توجه به بازیکنان مستعد ایتالیایی، تاکیناردی را با چهار میلیارد لیره خریداری کرد. قرار بر این بود که این بازیکن پس از پایان پیش فصل به صورت قرضی راهی سمپدوریا شود اما نمایش بسیار خوب تاکیناردی، یوونتوس را بی میل به از دست دادن جواهر کرمایی خود کرد. نخستین بازی تاکیناردی برای یوونتوس، دیدار برابر برشا در نخستین هفته سری‌آ بود. او با بازیکنان بزرگی همانند دشان، زیدان، داویدز و مارسکا رقابت داشت اما با فداکاری‌ها، سخت‌کوشی‌ها و چندپسته بودنش، بسیار مورد علاقه مارچلو لیپی قرار گرفته بود.
تاکیناردی در نخستین فصل حضورش در یوونتوس، آمار 38 بازی و یک پاس گل را ثبت کرده و به همراه تیمش به قهرمانی جام حذفی و لیگ برتر ایتالیا رسید. او در این فصل برای نخستین بار در رقابت‌های اروپایی و جام یوفا به میدان رفت. در دومین فصل همکاری این بازیکن با یوونتوس، بانوی پیر به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا رسید و در راه این مهم، تاکیناردی فقط در مرحله گروهی تیمش را همراهی کرد. 23 بازی و یک پاس گل، آمار کلی تاکیناردی در این فصل بود. او در سومین فصل حضورش در یوونتوس، قهرمانی مجدد در سری‌آ با چاشنی قهرمانی در جام میان قاره‌ای را تجربه کرد و به آمار 34 بازی، یک گل و دو پاس گل رسید. نخستین گل دوران فوتبال تاکیناردی در دیدار هفته 18 برابر رجینا به ثبت رسید.
پیش از شروع قرن بیست و یکم میلادی، این بازیکن به همراه یوونتوس به دو قهرمانی دیگر در سری‌آ دست یافته و آمارهای 42 بازی، یک گل و دو پاس گل در فصل 98-1997، 38 بازی، یک گل و سه پاس گل در فصل 99-1998 و 45 بازی، سه گل و چهار پاس گل را ثبت کرد. گلزنی برابر اینتر در فصل 01-2000، تاکیناردی را بیش از پیش در میان هواداران یوونتوس محبوب کرد. او در این فصل به آمار 38 بازی، دو گل و سه پاس گل رسید و یکی از مهم‌ترین بازیکنان ترکیب تیمش بود. گلزنی برابر تیم سابق در فصل 02-2001، اتفاق خاصی را برای تاکیناردی رقم زد. او در این فصل سری‌آ و در بازی برابر لچه، بازوبند کاپیتانی یوونتوس را بر بازو بست. آمار این بازیکن در این فصل، 45 بازی، دو گل و سه پاس گل بود. گلزنی در لیگ قهرمانان، بدعت نوین تاکیناردی برای فصل 03-2002 بود که منجر به فینالیست‌شدن یوونتوس شد.
این بازیکن در راه سومین صعود به همراه یوونتوس به فینال لیگ قهرمانان، در دو بازی رفت و برگشت برابر بازل سوئیس گلزنی کرد و 120 دقیقه در فینال برابر میلان بازی کرد اما فرجام کار، سومین نایب قهرمانی تاکیناردی در اروپا پس از تجربه شکست برابر دورتموند و رئال مادرید در فینال‌های 1997 و 1998 بود. 42 بازی، چهار گل و دو پاس گل، آمار این فصل تاکیناردی بود. او دو فصل دیگر خود در یوونتوس را با آمارهای 34 بازی و چهار پاس گل در فصل 04-2003 و 24 بازی و دو پاس گل در فصل 05-2004 سپری کرد. پس از نیمکت‌نشینی در یوونتوس کاپلو، این بازیکن در سال 2005، پس از سال‌ها یوونتوس را با قراردادی قرضی به مقصد ویارئال ترک کرد.
پنج قهرمانی در سری‌آ، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، یک جام حذفی، چهار سوپرکاپ ایتالیا، یک سوپرکاپ اروپا و یک جام میان قاره‌ای، از افتخارات تاکیناردی در یوونتوس بود. او در نخستین فصل حضورش در ویارئال، به همراه این باشگاه راهی مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا شد و خط هافبک قدرتمندی را با مارکوس سنا و ریکلمه تشکیل داد. او در لالیگا برابر اسپانیول و مالاگا گلزنی کرد و آمار 34 بازی و دو گل را به ثبت رساند. تاکیناردی، پس از سقوط یوونتوس به دلیل کالچوپولی به سری‌ب، حضور قرضی‌اش در ویارئال را ادامه داد و به یک گل در 27 بازی برابر سانتاندر رسید. او پس از جدایی از باشگاه اسپانیایی به سری‌ب ایتالیا و برشا منتقل شد. تاکیناردی پس از ثبت 36 بازی و 9 گل، در سال 2008 به فوتبالش پایان داد.
تاکیناردی پیش از ثبت نخستین بازی ملی خود برای تیم ملی ایتالیا، در رده‌های پایه این کشور حضور فعالی داشته و به قهرمانی جوانان اروپا رسیده بود. نخستین بازی ملی تاکیناردی در سال 1995 برابر تیم ملی اسلوونی به ثبت رسید. او حضور جسته و گریخته‌ای را در ترکیب کشورش تجربه کرد و پس از دیدار سال 2003 برابر صربستان و مونته نگرو، با 13 بازی ملی به ماجراجویی ملی‌اش خاتمه داد. شوت‌های از راه دور و دقیق تاکیناردی، از جمله نقاط قوت فنی‌اش بود که به تاکتیک‌های تیمش تنوع می‌داد. از ویژگی‌های دیگر بازی این بازیکن، سخت‌کوشی، هوش تاکتیکی فوق‌العاده، تکلینگ خوب و بازی‌سازی قابل قبولش بود. او پس از پایان فوتبالش به عنوان سرمربی در تیم‌های مختلفی حضور پیدا کرد.
از سری خاطرات فوتبالی
هوگو گاتی؛ از بیپروایی در خط دروازه و کری با مارادونا تا درخشش در لیبرتادورس و جنجال علیه مسی
فرانچسکو کاپوتو؛ از آقای گلی سری‌ب و همکاری با کونته تا نخستین بازی ملی در 33 سالگی
دمیر دسنیچا، بازیکن ناشنوا و بیزبانی که به دلیل فریاد بر سر داور در بازی با رئال مادرید، اخراج شد
