طرفداری | رابرت هربین (Robert Herbin) زاده 30 مارس 1939 در شهر پاریس فرانسه است. او در پست‌های هافبک دفاعی و مدافع میانی بازی می‌کرد. پدر رابرت یک نوازنده حرفه‌ای بود و از این رو، فرزندش نیز عاشق و شیفته موسیقی، بالاخص سبک کلاسیک آن بود. پس از استخدام پدر رابرت در خانه اپرای نیس به عنوان نوازنده ترومبون، خانواده هربین به شهر نیس کوچ کردند تا رابرت در این شهر، قدم‌های نخستش را در حرفه‌ای به جز حرفه پدر یعنی فوتبال، بردارد. او فوتبالش را از باشگاه ژاندارک نیس آغاز کرد و سپس راهی باشگاهی دیگر در شهر نیس به نام کاویگال شد. نمایش‌های موفق این بازیکن در نیس، از چشمان باشگاه سن اتین دور نبود تا هربین در سال 1957 با 2.5 میلیون فرانک فرانسه به سن اتین ملحق شود.
نخستین بازی هربین در ترکیب سن اتین، دیدار برابر نیس در هفته هفتم لیگ برتر فرانسه بود. او در نخستین فصل همکاری با سن اتین، دو گل به آنژه و متز زد تا آمار 30 بازی و دو گل را به ثبت برساند. آمارهای این بازیکن در چهار فصل بعدی حضورش در جمع سبزهای فرانسوی، 34 بازی در فصل 59-1958، 34 بازی و دو گل در فصل 60-1959، 11 بازی و یک گل در فصل 61-1960 و 32 بازی و چهار گل در فصل 62-1961 بود. سن اتین در پایان فصل 62-1961 به لیگ دسته پایین‌تر فرانسه سقوط کرد اما نمایش‌های موفق هربین در فصل بعدی آن که با آمار 39 بازی و 17 گل در لیگ سطح دوم فرانسه همراه بود، این باشگاه را به بالاترین سطح فوتبال فرانسه بازگرداند. مهارت سرزنی بسیار خوب و آرامش بسیار زیاد هربین باعث شد تا او به یکی از بازیکنان مهم سن اتین تبدیل شود. خون‌سردی بیش از حد هربین، او را در میان هم‌تیمی‌هایش به «ابوالهول زنجبیلی» معروف کرد که کنایه به رنگ موهایش نیز دارد.
تغییر پست هربین به هافبک دفاعی، او را به یکی از بهترین فرم‌های فوتبالی‌اش در بازگشت به لیگ برتر فرانسه رساند؛ فرمی که با آمار 39 بازی و 11 گل همراه بوده و سن اتین را به قهرمانی فرانسه رساند. بریس برابر آنژه، گلزنی در دو دیدار رفت و برگشت برابر موناکو و گلزنی برابر تیم‌هایی مثل نانت و بوردو، از جمله لحظات مهم هربین در نخستین تجربه قهرمانی‌اش بود. پس از قهرمانی، این بازیکن نخستین حضورش در جام باشگاه‌های اروپا را تجربه کرد و در دو فصل بعدی خود به آمارهای 44 بازی و پنج گل در فصل 65-1964 و 42 بازی و 26 گل در فصل 66-1965 رسید. از جمله لحظات مهم هربین در فصل 66-1965 که با آمار بسیار خوبش در گلزنی همراه بود، ثبت پنج گل در هفته پنجم برابر کان و چهار گل در هفته 37 برابر رد استار بود. او شش فصل دیگر در سن اتین حضور داشت و آمارهای 24 بازی و شش گل در فصل 67-1966، 39 بازی و هشت گل در فصل 68-1967، 32 بازی و شش گل در فصل 69-1968، 30 بازی و شش گل در فصل 70-1969، 41 بازی و شش گل در فصل 71-1970 و 42 بازی و یک گل در فصل 72-1971 را به ثبت رساند. او پس از تجربه پنج قهرمانی در لیگ و سه قهرمانی در جام حذفی فرانسه، در سال 1972، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نخستین بازی ملی هربین در پیراهن تیم ملی فرانسه به یورو 1960 و نیمه نهایی آن بازمی‌گردد که این بازیکن در خط دفاعی فرانسه برای بازی برابر یوگسلاوی به میدان رفت. او پس از شکست برابر یوگسلاوی تا سال 1962 برای دومین بازی ملی خود منتظر ماند. جام جهانی 1966، تجربه بعدی هربین در تورنمنت‌های ملی بود که با حضورش در دو بازی تیم ملی فرانسه همراه بود. در این جام جهانی، هربین توسط نوبی استایلز، بازیکن مشهور انگلیسی آسیب دید. آخرین بازی ملی هربین در سال 1968 برابر تیم ملی اسپانیا صورت گرفت. شوت‌های بسیار مهلک هربین به همراه سبک بازی فانتزی و پاس‌های دقیق باعث شده بود تا فرانسوی‌ها، او را ورژن فرانسوی بکن باوئر بنامند. او بلافاصله پس از پایان دوران بازیگری، به پیشنهاد سرمربی سن اتین یعنی راجر روشه، جانشین او در این باشگاه شد تا دوره جدیدی را در فوتبال آغاز کند. از همان ابتدا، رابطه هربین با شاگردانش بسیار خوب بود و این ابوالهول زنجبیلی توانست با وجود شخصیت سرد و غیر رسانه‌ای خود، بهترین فرم بازی را از بازیکنانش بگیرد. موفقیت‌های فوتبال ایتالیا به همراه توتال فوتبال هلند بر روی تفکر فوتبالی هربین تأثیر بسیاری داشت و کار به جایی رسید که این مربی تصمیم گرفت تا سبک جدیدی از فوتبال را در سن اتین پیاده کند.
هربین تأثیر فراوانی را بر تفکر فوتبالی فرانسه گذاشت و شیوه‌های نوآورانه‌ای را در تمرینات به کار می‌برد. او برای بهبود وضعیت جسمانی بازیکنانش، تمرینات بدون توپ خاصی را طراحی کرد و سپس سیستم 4-3-3 را با سبک مورد علاقه خود یعنی وجود وینگر در دو سمت به همراه لیبرو پیاده‌سازی کرد. او پس از رساندن تیمش به رتبه چهارم فصل نخست حضورش، سه فصل متوالی سن اتین را به قهرمانی لیگ برتر فرانسه رساند. نسل طلایی سن اتین به رهبری این مربی، علاوه بر فتوحات داخلی، در جام باشگاه‌های اروپا نیز دست به شگفتی زدند. هربین با تیم جذاب خود، رنجرز اسکاتلند، دینامو کیف و آیندهوون را در فصل 76-1975 جام باشگاه‌های اروپا کنار زد و تیمش را به فینال آن رساند. شکست برابر بایرن مونیخ، تیم دوست‌داشتنی هربین را به عنوان نایب قهرمانی اروپا رساند. او یک فصل قبل نیز تیمش را به نیمه نهایی این جام رسانده بود. او تا سال 1983 در سن اتین حضور داشت و یک قهرمانی دیگر را به کارنامه‌اش افزود. شرایط سخت سن اتین در سال 1983 باعث شد تا این مربی شغل خود را از دست بدهد. او پس از جدایی از سن اتین، تصمیم شوکه‌کننده‌ای گرفت و راهی تیم رقیب یعنی لیون شد. حضور در تیم رقیب، هربین را مغضوب هواداران سن اتین کرد اما او در لیون نتوانست به روزهای موفقی برسد و به همراه این باشگاه به دسته پایین‌تر فرانسه سقوط کرد و پس از ماندگاری در آن، نتوانست لیون را به بالاترین سطح بازگرداند.
او پس از جدایی از لیون، تصمیم جدیدی گرفت و به النصر عربستان پیوست تا یک سال از دوران مربیگری خود را در خاورمیانه بگذراند. او سپس در استراسبورگ مربیگری کرد و در سال 1987 به سن اتین بازگشت تا به نوعی پیوستن به تیم رقیب را از دل هواداران این باشگاه دربیاورد. پس از سه سال کار در سن اتین، این مربی راهی رد استار شد و به مدت چهار سال در این باشگاه کار کرد. آخرین تجربه مربیگری او، بازگشت به سن اتین و خداحافظی از مربیگری در سال 1998 بود. دوران بازنشستگی هربین با سگ‌هایش و گوش دادن به موسیقی، به یاد پدر سپری شد. او به دلیل بیماری قلبی خود در 27 آوریل 2020، در سن 81 سالگی درگذشت.
از سری خاطرات فوتبالی
العربی بن مبارک، پای خدا در اتلتیکو مادرید؛ از درخشش در فرانسه و اسپانیا تا تمجید پله
الکساندر هلب؛ شاگرد جادوگر اشتوتگارت، آرسنال و بارسلونا از بلاروس
یسپر گرونکیائر؛ زننده گل یک میلیارد پوندی چلسی با سابقه بازی در آژاکس و اتلتیکو مادرید
