بابک کی مقصودیعادل جان
یه منتقد مشهور آمریکایی به نام رابین وود تو دهه ی 50 و بعد از دیدین یه فیلم ژاپنی به نام اوگتسو مونو گاتاری به کارگردانی یکی از خدایان سینما یعنی کنجی میزوگوچی میگه: "بعد از دیدن فیلم با احوالی دگرگون از سالن سینما بیرون زدم و در تمام آن لحظات اطمینان داشتم که دیگر فیلمی بهتر از این نخواهم دید."
ببین فیلم چه بلایی سرش آورده بوده که با خودش گفته در آینده هم بهتر از این فیلم نخواهد دید.
حالا شما ببین که این آدم ، توپی که آروم از کنار اسکولز میگذره رو چطور با راست کنترل میکنه و همزمان با یه چرخش برق آسا ، یه تقه ی نرم و مناسب هم با چپ بهش میزنه و ضمن اینکه از کنار یاپ استام غول به راحتی عبور میکنه ، توپ رو مجدد میاره رو پای راست و ...
نه اسکولز و نه یاپ استام غول حتی جرات نزدیک شدن بهش رو پیدا نمیکنن چون تمام کارایی رو که گفتم با صلابت تمام انجام میده و حالا...
توپی که اومده روی پای راست رو با چنان قدرتی مینوازه که شرحش بوسیله ی دوستان گذشت اما به یه نکته اشاره نکردن و اونم نکته اییه که تو زمان خودش و در حالی که داشتیم بازی رو به صورت زنده با گزارش عادل می دیدیم سخت همه مون رو تکه تکه کرد ، یعنی کات دوگانه ای که توپ برداشت و مارک بوسنیچ رو تو درک جهت توپ به فنا داد و از همه بدتر مارو که نشسته بودیم و بازی رو تماشا میکردیم...خلاصه...بعد از پایان بازی با خودم گفتم که دیگه شوتی بهتر از این نمیبینم...حتی در آینده...همینم شد!!!
به قول سر آلکس فرگوسن "WOW"
و معنی تمام شد!!!
