توهمین روزای اخیر که شنیدم تات مثل پی اس جی توفینال بازی میکنه یادنوجونی و ماجرای مردسال اروپای دهه ۹۰ ژان پیرپاپن جلوچشم اومد که همراه مارسی توفینال ۹۱ توپنالتی به ستاره سرخ بلگراد سینیشامیهایلوویچ موفرفری دوست داشتنی و دوستان باخت و به هوس بردن جام اروپا بیطاقت و
آسیمه سر پرکشید په میلان پرستاره...
غافل ازینکه چرخ روزگار چه سرنوشتی براش کنارگذاشته
با میلان کاپلو ،فان باستن ریکاردوبقیه لشکرمغرور بعد دوسال و نیم بی شکست توهمه رقابتها رسید فینال...برابر تیم سالهای درخششش! مارسی...و تویه نبرد حماسی باخت تاافتخار بردن اولین جام اروپای تاریخ یه تیم از فرانسه برسه به مارسی:)
اونم بدون و برابر ستاره اصلی سالیان اخیرش
حالا قبل فینالم یه جوی مشابه همین پیرامون:) کین شناور بود که نمیدونم از تنبلی یا مشغله تازه الان که اونم بعد دیدن اواخر بازی فینال...
هنوزالبته فینال چمپیونزم هست که گرچه هیچی قطعی نیس ولی چه نیاز به گفتن حسم از بازی چرخ گردون...
