توی دنیای موسیقی، گاهی یه گروه میاد که همه رو شگفت‌زده میکنه و Twenty One Pilots یکی از همون‌هاست. این گروه شامل دو نفر یعنی تایلر جوزف (خواننده) و جاش دان (درامر) هست که از اوهایو اومدن و تونستن با آهنگاشون زندگی خیلیارو نجات بدن...
اونا همیشه به عنوان حامی مسائل اجتماعی شناخته می‌شن. تایلر با آهنگ‌هایی که درباره اضطراب و افسردگی صحبت میکنه، به خیلی‌ها کمک کرده احساساتشون رو بیان کنن.
تایلر از سن کم شروع به نوشتن آهنگ کرده و به گفته خودش ، اهنگ نوشتن یه راه برای فرار از ترس و افسردگیشه . اوایل با خودش می‌گفته که هیچکس بهش گوش نمی‌ده ولی الان میلیون ها طرفدار تو دنیا دارن.
فراموش نکنیم که یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد اونا اینه که معمولاً در کارهاشون صادقانه و بی‌پرده هستند. اشعار Twenty One Pilots همواره راجب مسائل اجتماعی ، سلف هارم ، افسردگی و .... هستش ، درحالی که میتونستن مثل خیلی از آرتیست های الان موضوع آهنگاشون بی محتوا و بی ارزش باشه . تایلر توی اهنگ Lane Boy عینا این رو بیان میکنه که اکثر خواننده ها سر پول و شهرت حاضرن هرکاری بکنن و به اشعار تحریک آمیز رو میارن! (نمونش سابرینا کارپنتر).
سبک اهنگ های این بند طوریه که خودم که مدت زیادیه طرفدارشونم هم نمیتونم بگم دقیقا چه سبک از موسیقی رو تولید میکنن ، ولی کلی بخوایم در نظر بگیریم اهنگاشون ترکیبی از آلترناتیو راک و رپ هستن.
اونا به هیچ چیز عادی راضی نیستن. هر ویدیوشون یک تکه هنره که داستانی داره و اونو به شکلی جذاب روایت میکنه.
آخرین نکته اینه که رابطه‌ی این دو تا دوست واقعاً الهام‌بخش و دوست‌داشتنیه. اونا فقط همکار نیستن، بلکه مثل برادر همدیگه رو حمایت میکنن و باهم این سفر رو طی میکنن. این دوستی هم به موسیقی‌شون رنگ و لعاب بیشتری می‌ده.
اگه راجب داستان اهنگ های این گروه بی‌خبرید یه سر به این پست بزنید : https://www.tarafdari.com/node/2629510
