Don Fabioدهه شصت و اوایل هفتاد، دو تا مجله ورزشی بیشتر نبود، تا اونجایی که من یادمه. کیهان ورزشی با کاغذ معمولی و خیلی از صفحه‌هاش هم سیاه و سفید، وسطش هم پوستر داشت.
اما مجله دنیای ورزش کاغذ به اصطلاح روغنی داشت. و رنگی بود. وسطش هم همیشه پوستر داشت. دنیای ورزش ار هر نظر شیک تر و بهتر بود. گرون تر هم بود. هر هفته میخریدم. البته از برادر بزرگترم یاد گرفته بودم.🤣
اون موقع که من میخردم اوج میلان ساکی و فان باستن بود، تقریبا از سال ۹۰-۹۱ میلادی بود که میخریدم.
اون وقتا پوستر جدا گانه نبود. پوستر فقط محدود به روزنامه و هفته نامه و مجله میشد .
مجله ماهنامه دانشمند هم بود صفحهات آخرش مربوط به بازی های شطرنج قهرمان‌های دنیا میشد. اما عکساش کوچیک بود.
من به خاطر شطرنجش میخریدم و قسمت ورزشیش به همین شطرنج محدود میشد.
اواسط دهه هفتاد پوستر روغنی مد شد.
فکر کنم مجموعا بالای ۶۰۰ تا پوستر دارم هنوز. همه هم محدود به سری آ و تیم ملی ایتالیا میشه.
اما قدیمی ترینش برای جام جهانی ۸۲ کیهان ورزشی هست که تیم ملی ایتالیا ست .
اونو اتفاقی توی قسمت کشوی بالای میز اداری که توی کلوپ ورزشی داییم بود پیدا کردم. نمیدونم کی اونو جاساز کرده بود اونجا. برام خیلی جالب بود اولین بار که دیدمش. بیشتر از همه قیافه زوف توی ذهنمه.
از جام جهانی ۹۰ دیگه طرفدار ایتالیا شدم. اون موقع اکثریت، با طرفدار برزیل بودن، یا مارادونا. الان فکر کنم همونا طرفدار مسی و بارسلونا باشن. چون با مد پیش میرفتن.🤣
