به نام خدا
.
ایران ما ایران ما اندوه تو اندوه ما
مظلوم بودن های تو از دل نمی‌گردد جدا
.
خورشید پیدا گشته امّا شب نمی‌یابم تمام
ایران ما ایران ما درگیر صد جور و جفا
.
از اشک اطفالت کنون سیلی جهان را در گرفت
تا شاد باشی باز هم با شوق می‌گردم فدا
.
ویرانه هایت را ز نو با عشق آبادی کنم
ایران ما ایران ما ای خانه‌ام ای دل‌ربا
.
وقتی که من دیدم تو را در آتشی از ظالمین
با گریه همدم گشتم و در یاد آمد کربلا
.
اکنون زمان انتقامی آمده بنیان شکن
تا مرگ دشمن را نبینم من نمی‌یفتم ز پا
.
از خاک می‌روید کنون گل ها به یاد هر شهید
پیغام دارد عطر گل ، این خاک می‌خواند مرا
.
در هر کجا ، در هر زمان ، با هر صدا ، با هر فغان
ایران من ، می‌خواهمت ، می‌خوانمت ، ای آشنا
