وینگر جوان، تایریک جورج، می‌گوید یک فداکاری خانوادگی زمانی که ۱۲ ساله بود، «بهترین تصمیم» در مسیر موفقیتش برای تبدیل شدن به بازیکن چلسی بود.
این بازیکن ۱۹ ساله که در پیروزی ۳-۰ چهارشنبه مقابل ES تونس گل زد و به چلسی کمک کرد تا به مرحله یک‌هشتم نهایی جام باشگاه‌های جهان برسد، توضیح داد که جابه‌جایی از کامدن به کرویدون در دوران کودکی برایش «سخت» بود چون «نمی‌خواست» این کار را انجام دهد.
با این حال، او اکنون می‌داند این جابه‌جایی برای حرفه‌اش حیاتی بوده و مادرش را که معلم بود، از انجام سفرهای طاقت‌فرسا بین محل تمرین چلسی در ساری و شمال لندن نجات داده است.
جورج می‌گوید:
«من با مادرم از کامدن به کوبهام بعد از مدرسه با قطار می‌رفتم و برمی‌گشتم، که واقعاً طولانی بود.
هیچ ایده‌ای ندارم که چه مسیرهایی را می‌رفتیم. فقط با مادرم سوار قطار می‌شدم. او همه این ساعات را برای من صرف می‌کرد. او مجبور نبود این کار را انجام دهد. بعد از تمام شدن کارش، خسته، مرا به تمرین می‌برد و برمی‌گرداند.
او معلم است. تمرین‌ها یک ساعت و نیم طول می‌کشید و ما دیر به خانه می‌رسیدیم، اما ارزشش را داشت.»
در نهایت، مانند بسیاری از بازیکنان بااستعداد آکادمی چلسی، جورج فرصت یافت تا به کرویدون جنوبی، نزدیک‌تر به محل تمرین باشگاه، نقل مکان کند.
جورج اذعان دارد که تصمیم آسانی نبود و اضافه می‌کند:
«من در کامدن زندگی می‌کردم و سپس وقتی ۱۲ ساله بودم به کرویدون جنوبی رفتم و به مدرسه‌ای دیگر منتقل شدم. این جابه‌جایی، به‌طور منصفانه، سخت بود. واقعاً نمی‌خواستم به کرویدون جنوبی بروم. بیشتر دوستانم را پشت سر گذاشتم.
احساساتی شده بودم. تمام دوستانم در شمال لندن بودند و رفتن به یک منطقه کاملاً جدید برایم سخت بود. اما در نهایت از آن لذت بردم و چون به تمرین نزدیک‌تر بود، بعد از یکی دو ماه دیگر مشکلی نداشتم.
این تصمیم ارزشش را داشت. فکر می‌کنم بهترین تصمیمی بود که گرفتم.»
جورج اکنون در حال جبران این حمایت خانواده است. او بیست‌وششمین بازی فصل خود را انجام داده، اما ممکن است برای فصل ۲۰۲۵-۲۶ به صورت قرضی از چلسی جدا شود، زیرا این باشگاه به دنبال جذب حداقل یک مهاجم دیگر در تابستان امسال است.
وقتی از او درباره این احتمال پرسیده شد، گفت:
«واقعاً مطمئن نیستم. همیشه رقابت خواهد بود، چه مهاجم جدیدی بگیرند چه نگیرند. من همیشه آماده یادگیری از دیگران هستم. از همه بازیکنان خط حمله یاد می‌گیرم.»
