|
به نام خدا
ترکیب منتخب تاریخ تیم ملی آرژانتین
ترکیب منتخب تاریخ تیم ملی برزیل
کلودیو تافارل ، یکی از دروازه‌بان‌های برجسته تاریخ برزیل که با عملکرد مطمئنش در جام جهانی ۱۹۹۴ نقش کلیدی در قهرمانی تیم داشت. او به خاطر واکنش‌های سریع و آرامشش در ضربات پنالتی شهرت داشت. تافارل در دوران خود بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۸ برای تیم ملی بازی کرد و بیش از ۱۰۰ بازی ملی در کارنامه دارد. گرچه در دورانش رقیبانی چون مارکوس و دیدا داشت، اما با ثبات و اعتماد به نفس جایگاه خاصی داشت. سبک بازی‌اش مبتنی بر موقعیت‌یابی و تصمیم‌گیری سریع بود. به نوعی پلی میان نسل قدیم و مدرن دروازه‌بان‌های برزیل محسوب می‌شود.
کافو ، کاپیتان افسانه‌ای تیم ملی برزیل در جام جهانی ۲۰۰۲ و تنها بازیکن تاریخ است که در سه فینال متوالی جام جهانی (۹۴، ۹۸، ۲۰۰۲) حضور داشت. او نماد استقامت و فیزیک بی‌نظیر در پست دفاع راست بود و همواره در حمله‌ها حضور داشت. کافو با تکنیک بالا و قدرت بدنی، تعادل کم‌نظیری بین دفاع و حمله ایجاد می‌کرد. از لحاظ رهبری، حضورش در زمین برای تیم حیاتی بود. او بیش از ۱۴۰ بازی ملی انجام داد و نقش کلیدی در دو قهرمانی جهانی داشت. هم در باشگاه‌ها (میلان و رم) و هم در تیم ملی عملکرد درخشانی از خود به جا گذاشت.
کارلوس آلبرتو تورس ، یکی از اسطوره‌های واقعی فوتبال برزیل که بیشتر به خاطر گل افسانه‌ای‌اش در فینال جام جهانی 1994 به یاد آورده می‌شود. او به عنوان کاپیتان تیم طلایی 2002 نماد رهبری، تعادل و بازی‌خوانی بود. سبک بازی‌اش ترکیبی از دفاع مستحکم و شرکت فعال در فاز هجومی بود. از نظر تاکتیکی بسیار باهوش و در خواندن حرکات حریفان مهارت خاصی داشت. گلش مقابل ایتالیا هنوز هم یکی از نمادهای فوتبال هجومی برزیل است. شخصیت کاریزماتیک و روحیه تیمی‌اش الهام‌بخش نسل‌های بعدی شد.
تیاگو سیلوا ، مدافع مدرن و خوش‌استیلی که سال‌ها رهبر خط دفاعی برزیل و باشگاه‌های بزرگ اروپا مانند میلان، پاری‌سن‌ژرمن و چلسی بوده است. سیلوا به خاطر بازی‌خوانی، قدرت هوایی و توانایی در ارسال پاس‌های دقیق شهرت دارد. برخلاف بسیاری از مدافعان دیگر، تمرکزش روی حفظ نظم دفاعی و کنترل بازی است. در عین حال، در شرایط بحرانی توانسته است تیمش را از زیر فشار نجات دهد. تجربه، آرامش و درک تاکتیکی‌اش از ویژگی‌های کلیدی او هستند. با وجود ناکامی در برخی تورنمنت‌ها، هنوز هم از بهترین مدافعان تاریخ برزیل محسوب می‌شود.
روبرتو کارلوس ، سمبل انفجار قدرت و سرعت در سمت چپ زمین که بیشتر برای شوت‌های غیرممکن و گل معروفش از فاصله دور مقابل فرانسه به یاد می‌آید. او دفاع چپی بود که بیشتر از یک وینگر در حمله شرکت می‌کرد. با فیزیک فوق‌العاده و توانایی شوت‌زنی بالا، بسیاری از تیم‌ها را به دردسر انداخت. او بخشی از نسل طلایی دهه ۹۰ بود که در جام جهانی ۹۸ و ۲۰۰۲ حضور درخشانی داشت. در رئال مادرید نیز سال‌ها به عنوان یکی از بهترین‌ها در پست خود شناخته شد. کارلوس نماد مدرنیزه شدن نقش مدافع کناری در فوتبال است.
زیکو ، ملقب به "پله سفید"، یکی از باهوش‌ترین و خلاق‌ترین بازی‌سازان تاریخ فوتبال برزیل است. او در دهه ۷۰ و ۸۰ برای تیم ملی درخشید و به خاطر مهارت بالا، پاس‌های دقیق و ضربات آزاد بی‌نظیرش شهرت داشت. گرچه هرگز جام جهانی را نبرد، اما سبک بازی‌اش الهام‌بخش بازیکنان بعدی مانند کاکا و ریوالدو بود. او مغز متفکر تیم‌های هجومی برزیل بود و در گل‌سازی و گلزنی به یک اندازه مؤثر عمل می‌کرد. زیكو تعادل فوق‌العاده‌ای میان تکنیک فردی و کار تیمی داشت. در کنار شخصیت فروتن، ذهن فوتبالی‌اش فراتر از زمان خودش بود.
رونالدینیو ، جادوگر لبخندزن دنیای فوتبال که توانست زیبایی را با کارآمدی ترکیب کند. حرکات نمایشی، دریبل‌های فریبنده و پاس‌های خلاقانه‌اش باعث شد میلیون‌ها نفر عاشق فوتبال شوند. او در میانه دهه ۲۰۰۰ به اوج رسید و در بارسلونا و تیم ملی تأثیر بی‌نظیری داشت. قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۲ بخشی از افتخارات اوست. از نظر فنی شاید بهترین بازیکن دوران خودش بود. با وجود دوران حرفه‌ای نسبتاً کوتاه، تأثیرش در محبوبیت جهانی فوتبال غیرقابل انکار است.
ریوالدو ، بازیکنی با توانایی بالا در هر دو پا، که هم گلزن بود و هم طراح حملات. در تیم ملی برزیل نقش مهمی در قهرمانی جام جهانی ۲۰۰۲ داشت و در کنار رونالدو و رونالدینیو مثلث مخوفی تشکیل داد. قدرت شوت‌زنی از راه دور و توانایی در فضاهای تنگ از ویژگی‌های برجسته‌اش بود. او در بارسلونا هم سال‌های طلایی زیادی داشت. بازی‌اش ترکیبی از فیزیک، تکنیک و هوش تاکتیکی بود. گاهی کمتر از آنچه لایقش بود مورد توجه قرار گرفت، اما ارزش فنی‌اش برای تیم بسیار بالا بود.
پله ، اسطوره شماره یک فوتبال برزیل و یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال جهان. با سه عنوان قهرمانی در جام جهانی (۱۹۵۸، ۱۹۶۲، ۱۹۷۰) رکورددار است. قدرت بدنی، تکنیک فردی و هوش بالا در کنار شم گلزنی، پله را به یک ماشین گلزنی کامل تبدیل کرده بود. او فوتبال را به سطحی جدید برد و چهره‌ای جهانی از آن ساخت. حتی در دوران جوانی توانست درخشش بی‌نظیری داشته باشد و در سن ۱۷ سالگی گل‌های تعیین‌کننده‌ای در فینال بزند. پله نماد نسل طلایی فوتبال برزیل و همیشه در قلب هواداران باقی خواهد ماند.
رونالدو ، "پدیده" واقعی فوتبال که در دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ دنیای فوتبال را تحت تأثیر قرار داد. ترکیبی از سرعت، قدرت، تکنیک و گلزنی بود که مدافعان را به زانو در می‌آورد. او در جام جهانی ۲۰۰۲ با ۸ گل، نقش اول قهرمانی برزیل بود و همچنین در ۱۹۹۸ هم ستاره تیم بود. دوران حرفه‌ای‌اش با مصدومیت‌هایی همراه بود، اما بازگشتش همیشه شگفت‌انگیز بود. رونالدو تعریف تازه‌ای از مهاجم نوک مدرن ارائه داد. تأثیرش بر نسل بعدی مهاجمان بسیار زیاد بوده و هنوز الگوی بسیاری است.
نیمار ، یکی از بحث‌برانگیزترین اما بااستعدادترین بازیکنان نسل جدید برزیل است که در گلزنی و خلق موقعیت توانایی بالایی دارد. او با دریبل‌های خاص، حرکات تکنیکی و خلاقیتش، دفاع‌ها را به هم می‌ریزد. نیمار از دوران جوانی در سانتوس تا پاری‌سن‌ژرمن و تیم ملی همیشه چهره‌ای کلیدی بوده است. او به عنوان بهترین گلزن تاریخ تیم ملی شناخته می‌شود (از لحاظ آمار رسمی فیفا). با این حال، مصدومیت‌ها و حاشیه‌ها گاهی مانع درخشش کاملش شده‌اند. او همچنان فرصت دارد جایگاهش در تاریخ را تثبیت کند.
|
