در زمستان ۲۰۲۳، مایکل ادواردز دوباره برای سمت مدیریت ورزشی تیم انتخاب شد. بازگشت مایکل ادواردز به لیورپول، تنها یک تغییر مدیریتی نیست؛ بازگشت معمار اصلی دوره طلایی باشگاه در دورانی حساس است. استراتژی انتقالاتی ادواردز، ترکیبی هوشمندانه از آیندهنگری ورزشی و چابکی مالی است که لیورپول را برای رقابت در بالاترین سطح، بدون به خطر انداختن ثبات مالی، مجهز میکند. تحلیل دقیقتر اقدامات اخیر و احتمالی آینده، تصویر واضحتری از نبوغ او ترسیم میکند:
برای مثال در نگاه اول همه انتقال ویرتز به لیورپول را انتقالی پر هزینه و سنگین میدانند. این انتقال به ظاهر عظیم، نمونه اعلای نگاه ادواردز است. تقسیم هزینه به ۵ قسط سالانه ( هر سال ۲۷ میلیون پوند) ، بار مالی را به طور چشمگیری کاهش میدهد. این ساختار پرداخت، نه تنها فشار فوری بر جریان نقدی باشگاه وارد نمیکند، بلکه هزینه را در طول دوره قرارداد بازیکن و همزمان با بهرهوری احتمالی او در تیم پخش میکند. پرداخت ۲۷ میلیون پوند در سال برای استعدادی در سطح ویرتز (با توجه به تورم بازار و پتانسیل فروش آتی) در چارچوب مالی لیورپول کاملاً قابل مدیریت است.

ادواردز دیگر به دنبال بازیکنان با تجربه نیست و تمرکز اصلی اش را بر روی بازیکنان زیر ۲۵ سال گذاشته است.
خرید بازیکنانی مانند فریمپونگ و کرکز نیز با ساختار پرداخت ۲ قسط در ۲ سال نمونه ای از این رویه جدید خرید بازیکنان جوان و اقساطی است. این رویکرد، سرمایهگذاری را ایمنتر کرده و امکان تخصیص بودجه به چندین نیاز را فراهم میکند.
درآمدزایی ادواردز از طریق فروش، ستون فقرات مدل مالی اوست و لیورپول را قادر میسازد تا در خریدها جسورانه عمل کند:
به طور مثال فروش بازیکنی که نقش کمرنگتری داشت مثل کائویمین کلهر با سود قابل توجه به برنتفورد
یا مثلاً فروش جرل کوانسا نمونه بارز شناسایی و فروش به موقع استعداد برای حداکثر سود میباشد. انتقال کوانسا و انتقال احتمالی الیوت دارای بند بازخرید میباشند، این بدین معناست که لیورپول در صورت درخشش میتواند آنها را دوباره خریداری کند. این یعنی چشم اندازی بلند مدت و نبوغ مدیریت!

ادواردز در آستانه ثبت رکوردهای جدید در فروش است.
مثلا فروش لوییز دیاز با توجه به تقاضای بالا و سن مناسب، و همچنین کاهش محبوبیت، فروش او سود سرشاری را عاید باشگاه میکند.
همچنین داروین نونیز نیز با وجود پتانسیل بالا، به علت ناسازگاری تاکتیکی ممکن است منجر به فروشی با سود قابل توجه شود.
کوناته (حدود ۵۰ میلیون پوند) و الیوت (حدود ۴۰ میلیون پوند) (به ویژه کوناته با سابقه مصدومیت و الیوت با نقش متغیر) در سال آخر قراردادشان یا نارضایتی از حضور نداشتن در ترکیب اصلی، نه تنها ضرر را به حداقل میرساند، بلکه با توجه به بازار، درآمدی چشمگیر ایجاد میکند. مدیریت فروش در این شرایط بحرانی، شاهدی بر مهارت ادواردز است.
ساختارهای پرداخت اقساطی در خریدها، همراه با جریان نقدی قوی حاصل از فروشها، به ادواردز انعطافپذیری بیسابقهای میدهد تا در صورت ظهور فرصتهای استثنایی در بازار، واکنش نشان دهد.
تمامی این اقدامات در راستای یک پروژه بزرگتر قرار میگیرد: جوانسازی هسته اصلی تیم.
ادواردز به وضوح مشغول ساختن تیمی است که بتواند در بلندمدت رقابت کند
صد البته حضور معدود بازیکنان با تجربه و با کیفیت مثل فن دایک، گومز و صلاح برای انتقال فرهنگ و ثبات بخشی ضروری است.

تراز مالی لیورپول در فصول اخیر
در نهایت فروشهای پیشبینی شده، منابع مالی و فضای لازم برای تکمیل این پازل جوانسازی را فراهم میکند.
مایکل ادواردز تنها یک مدیر انتقالات نیست؛ او یک استراتژیست مالی و ورزشی برجسته است.
انتقال احتمالی الکساندر ایساک و شکستن مجدد رکورد نقل و انتقالات لیگ انگلیس ظاهراً دوباره نبوغ و سرمایه گذاری کلان مدیریت و مالکیت باشگاه را به ما نشان میدهد
همه اینها در کنار هم، "توانایی مالی ادواردز" را تعریف میکند. این توانایی صرفاً درباره بودجه کلان اولیه نیست، بلکه درباره خردمندی در خرج کردن، نبوغ در درآمدزایی، و چابکی در سازگاری با محدودیتها و فرصتهای بازار است.

لیورپول تحت مدیریت دوباره ادواردز، نه تنها در حال ساخت تیمی برای امروز است، بلکه بنیانی مالی و ورزشی برای ادامه موفقیتها در دهه آینده را پیریزی میکند. دوران جدید آنفیلد، با نقشهکشی دقیق معمار بازگشته، آیندهای درخشان را نوید میدهد.
|