طرفداری | ژرژ پائولو کوستا آلمیدا (Jorge Paulo Costa Almeida) زاده ۱۴ اکتبر ۱۹۷۱ در شهر پورتوی پرتغال است. او فرزند پدری با شغل فروشنده مصالح ساختمانی و مادری خیاط بود. نخستین علاقه ورزشی کوستا، والیبال بود. او تلاش‌های زیادی برای حضور در والیبال انجام داد اما همه این تلاش‌ها، پس از یک سانحه رانندگی که منجر به آسیب‌دیدگی از ناحیه استخوان ترقوه شد، از بین رفت. با این وجود، کوستا تصمیم گرفت تا فوتبالیست شود. کوستا، فوتبال را در سال ۱۹۸۶ از باشگاه فوز شروع کرد و پس از یک سال به تیم‌های پایه باشگاه معروف شهر زادگاهش پیوست.
او در سال ۱۹۹۰ به تیم اصلی پورتو رسید اما فرصت بازی در این باشگاه را پیدا نکرد زیرا مدیران پورتو، خیلی زود تصمین گرفتند تا مدافع جوان خود را به صورت قرضی راهی پنافیل کنند. ۲۳ بازی و سه گل، حاصل حضور قرضی این بازیکن در پنافیل بود. او در سال ۱۹۹۱، دوره قرضی دیگری را در ماریتیمو گذراند. کوستا در ۳۱ بازی با پیراهن ماریتیمو، یک گل زد. او در دوران حضورش در این باشگاه، به دلیل گل به خودی برابر تیم اصلی خود یعنی پورتو به تبانی متهم شد؛ این در حالی بود که کوستا به وضوح، تصادفی مرتکب اشتباه شد اما این حواشی باعث شد تا از این پس، رئیس باشگاه پورتو، بازیکنان قرضی خود را از بازی برابر تیم خودش، بر اساس بندی از قراردادهای آینده، منع کند.
این بازیکن، پس از بازگشت به پورتو، بازیکن اصلی این باشگاه شد و شماره دو که پیش‌تر متعلق به ژائو پینتو بود را پوشید. او در نخستین فصل بازگشت، بازیکن اصلی پورتو بود و موفق به بازی در لیگ قهرمانان اروپا شد. آمارهای کوستا پس از بازگشت، ۱۵ بازی و دو گل در فصل ۹۳-۱۹۹۲، ۲۲ بازی و یک گل در فصل ۹۴-۱۹۹۳، ۲۰ بازی و سه گل در فصل ۹۵-۱۹۹۴، ۲۸ بازی و دو گل در فصل ۹۶-۱۹۹۵، ۳۹ بازی و پنج گل در فصل ۹۷-۱۹۹۶، ۱۷ بازی در فصل ۹۸-۱۹۹۷ و ۴۱ بازی و دو گل در فصل ۹۹-۱۹۹۸ بود. از جمله نکات قابل توجه کوستا در این فصول، درگیری‌اش با ژرژ وه‌آ در دیدار برابر میلان در لیگ قهرمانان اروپا بود که منجر به حواشی زیادی از جمله اتهامات نژادپرستی و سپس رد آن شد.
کوستا پس از شروع قرن جدید میلادی، دو فصل و نیم دیگر با پورتو همکاری کرد و آمارهای ۴۹ بازی و دو گل در فصل ۰۰-۱۹۹۹، ۳۵ بازی و یک گل در فصل ۰۱-۲۰۰۰ و ۱۳ بازی و یک گل در فصل ۰۲-۲۰۰۱ را ثبت کرد. کوستا که به بازوبند کاپیتانی پورتو رسیده و محبوب سکوهای تیمش بود، پس از یک عصبانیت، این موقعیت را از دست داد. در دیدار فصل ۰۲-۲۰۰۱ پورتو برابر ستوبال، اکتاویو ماچادو، سرمربی وقت پورتو، کوستا را پیش از پایان نیمه نخست تعویض کرد؛ اتفاقی که چندان باب میل کاپیتان پورتو نبود. پرت‌شدن بازوبند کاپیتانی پورتو به زمین که کوستا اعتقاد داشت، سهوی بوده است، او را مغضوب ماچادو کرد. در ادامه رشته حواشی این اتفاق، کوستا مجبور به جدایی از باشگاه محبوبش شد. کوستا در سال ۲۰۰۱، با قراردادی قرضی به چارلتون پیوست و در دیدار معوقه هفته ششم لیگ برتر برابر چلسی، نخستین بازی خود را تجربه کرد. او در ۲۶ بازی برای چارلتون به میدان رفت و عضوی از خط دفاعی چهار نفره‌ای بود که به سبب ترکیب نامی جالب‌شان به زبان انگلیسی، با عنوان «یانگ فیش کوستا فورچون» مشهور شده بودند.
ورود ژوزه مورینیو به پورتو، مسبب بازگشت کاپیتان محبوب به باشگاهش شد. مورینیو که اعتراض هواداران به تبعید کاپیتان را دیده بود، تصمیم گرفت تا کوستا را که سبکی متناسب با اندیشه‌هایش داست را بازگرداند. کوستا در بازگشت، عضوی مهم از پورتوی مقتدر مورینیو بود و به همراه این مربی، جام‌های متعددی از جمله لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. او در بازگشت به آمارهای ۴۱ بازی، سه گل و دو پاس گل در فصل ۰۳-۲۰۰۲، ۴۴ بازی و یک گل در فصل ۰۴-۲۰۰۳ و ۳۰ بازی و دو گل در فصل ۰۵-۲۰۰۴ رسید. کوستا در سال ۲۰۰۵، پورتو را با افتخاراتی مثل هشت قهرمانی لیگ، شش سوپرکاپ و پنج جام حذفی پرتغال، به همراه یک قهرمانی در جام یوفا، لیگ قهرمانان اروپا و جام میان‌قاره‌ای، ترک کرد. کوستا راهی استاندارد لیژ بلژیک شد و در یک فصل حضور خود در این باشگاه، ۱۶ بازی و نایب قهرمانی بلژیک را تجربه کرد. او در سال ۲۰۰۶، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. سبک بازی درگیرانه و محکم کوستا، او را به «تانک پورتو» معروف کرد.
کوستا، بازیکن ثابت اردوهای پرتغال در تمامی رده‌های سنی بود و بازی‌های بسیاری را در تمامی رده‌ها، از زیر ۱۶ سال تا زیر ۲۱ سال تجربه کرد. او در سال ۱۹۹۱، عضوی از تیم ملی زیز ۲۰ سال پرتغال در جام جهانی جوانان بود. کوستا به همراه کشورش راهی فینال این تورنمنت شد و با گل کردن پنالتی خود در ضیافت پنالتی‌های فینال برابر جوانان برزیل، سهم بزرگی در قهرمانی پرتغال داشت. او سپس در سال ۱۹۹۲ به نخستین بازی ملی‌اش برای تیم ملی بزرگسالان پرتغال به رهبری مربی سابق‌اش در جام جهانی جوانان یعنی کارلوس کی روش رسید. اگرچه این بازیکن، فرصت حضور در یورو ۱۹۹۶ را از دست دا. اما بازیکن ثابت پرتغال در پنج بازی یورو ۲۰۰۰، تا نیمه نهایی تورنمنت بود. او در جام جهانی ۲۰۰۲ نیز حضور یافت و پس از سه بازی این جام، دیگر در رده ملی دیده نشد. آخرین بازی ملی کوستا، دیدار با کره جنوبی در این جام بود تا آمار نهایی‌اش، ۵۰ بازی، دو گل و یک پاس گل شود.
او پس از پایان دوره بازی خود، به عنوان سرمربی در تیم‌های براگا، اولهانسه، کویمبرا، کلوژ رومانی، لیماسول قبرس، آنورتوسیس قبرس، پاچوس دفریرا، تیم ملی گابن، صفاقسی تونس، آروکا، تورز فرانسه، بمبئی سیتی هند، گاز متان رومانی، فارنسه، آکادمیکو ویسئو و آوس کار کرد. کوستا در سال ۲۰۲۴، پستی مدیریتی را در پورتو برعهده گرفت تا پس از مدت‌ها سرمربی‌گری که با دستیاری روجریکو گونسالوس در براگا شروع شده بود، ماجراجویی جدیدی را شروع کند. با این حال، اَجَل به کوستا، فرصت بیشتری برای حضور در باشگاه محبوبش را نداد زیرا کاپیتان سابق پورتو در یکی از جلسات تمرینی این باشگاه دچار حمله قلبی شد و در پنج اوت ۲۰۲۵، دار فانی را وداع گفت.
از سری خاطرات فوتبالی
