Queen یه خبر عجیب از آمار طلاق تو کشور خوندم؛ از هر سه ازدواج یکیش به طلاق منجر شده ...
پس شاید لازم باشه از راهنمایی یک آدم متاهل که کارش به طلاق نکشیده بهره ببرید :)
من خودم سال 92 وقتی 17 سالم بود با یک پسری آشنا شدم، از خودم کوچیکتر بود. همون موقع ازم خواستگاری کرد. ولی قبول نکردم.
پسر خیلی خوبی هم بود ، من به جای ازدواج ترجیح دادم باهاش دوست بشم...
از اون زمان همیشه کنار هم بودیم، این دوستی چهار سال طول کشید.
وقتی دیدم میتونیم همدیگرو درک کنیم، وقتی دیدم میتونیم در سختی ها کنار هم باشیم و روی همدیگه حساب کنیم ، وقتی دیدم میتونیم رفتارها و بد اخلاقی‌های همدیگرو تحمل کنیم ، اون موقع باهاش ازدواج کردم.
مزخرفاتی مثل عشق در نگاه اول رو بریزید دور, همه چیز اولش خوبه :)
حرف بزرگترا رو هم نباید سند قرار بدید، اونا متعلق به این نسل نیستند.
اگر قراره یک عمر باکسی زندگی کنید، پس باید بتونید تحت هر شرایطی تو رابطه بهش اعتماد کنید.
اون دختر یا پسری هم که وارد رابطه نمیشه، کاملا بیخیالش بشید.
شما مجبور نیستید مثل اون، روی زندگی تون قمار کنید.
