طرفداری | پنجره نقل و انتقالات فاجعهبار نیوکاسل باعث شده است این تیم در جذب اهداف اصلی خود ناکام بماند. علاوه بر این، شرایط مبهم الکساندر ایساک در آستانه آغاز فصل جدید، همچون ابری سیاه بر سر این باشگاه سایه افکنده است.
پیشفصل نیوکاسل تا به اینجا یک کابوس تمامعیار بوده و هیچ واژه دیگری نمیتواند این وضعیت را توصیف کند. آلن شیرر، اسطوره باشگاه نیوکاسل و گلزنترین مهاجم تاریخ لیگ برتر، در گفتوگو با کریس بوان از بیبیسی اسپورت درباره مسائل مربوط به باشگاه سابقش اظهار نظر کرده است که مشروح آن را در ادامه میخوانید.
نیوکاسل و حل بحران الکساندر ایساک
نیوکاسل به هر قیمتی که شده باید این وضعیت را حل کند، اما این کار به هیچ وجه آسان نیست. ایساک آشکارا میخواهد از سنت جیمز پارک جدا شده و به لیورپول بپیوندد، اما باشگاه نمیتواند او را بفروشد مگر اینکه جایگزینی برایش پیدا کند.
نکته اینجاست که نیوکاسل تنها به یک مهاجم جدید نیاز ندارد. کالوم ویلسون هم در اوایل تابستان جدا شد، بنابراین واقعیت این است که اگر آنها نتوانند دو مهاجم نوک جذب کنند، ایساک جایی نخواهد رفت. این سناریو هنوز هم ممکن است. اگر او در اوایل سپتامبر و پس از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات همچنان در نیوکاسل باشد، اوضاع جالبتر خواهد شد، زیرا ایساک برای حفظ جایگاهش در تیم ملی سوئد و حضور در جام جهانی سال آینده، به شدت به زمان بازی نیاز دارد.
در حال حاضر، ابهامات زیادی پیرامون این مهاجم سوئدی وجود دارد، اما در دو سه هفته آینده اطلاعات بیشتری در مورد اینکه اوضاع به چه سمتی پیش میرود، خواهیم داشت. با این حال، اولویت فعلی نیوکاسل، بازی روز شنبه مقابل استون ویلا است.
من با ادی هاو، سرمربی تیم، و بازیکنان دیگر که مجبورند با این هیاهو کنار بیایند، ابراز همدردی میکنم؛ چرا که تقصیری متوجه آنها نیست. ایساک نیز برای آن بازی همراه تیم نخواهد بود که این مسئله واقعاً ناامیدکننده است.
لیورپول هرگز ایساک را با این قیمت نمیخرد
این تابستان باید زمانی برای نیوکاسل میبود که پس از افتخار قهرمانی در اولین جام داخلی خود در هفتاد سال اخیر و صعود به لیگ قهرمانان اروپا، با قدرت به مسیرش ادامه میداد. نمیدانم چطور و چرا این اتفاق افتاده، اما به نظر میرسد بخش زیادی از آن شتاب از دست رفته است.
نیوکاسل این تابستان را بدون مدیر اجرایی یا مدیر ورزشی آغاز کرد که به نظر من شگفتانگیز است. آنها میدانستند که دارن ایلز، مدیر اجرایی، سپتامبر گذشته (۱۱ ماه پیش) از سمت خود کنارهگیری کرده و پل میچل، مدیر ورزشی نیز در پایان ماه ژوئن جدا شد. نمیدانم چرا هنوز کسی منصوب نشده یا اینکه آیا این موضوع در بازار نقل و انتقالات به آنها ضربه زده است، چون من از داخل باشگاه بیخبرم. اما از بیرون، این وضعیت اصلاً خوب به نظر نمیرسد. این یک وضعیت آشفته است و این سؤال را پیش میآورد که چه کسی تصمیمات بزرگ را میگیرد.
حالا آنها باید با مسئله ایساک نیز کنار بیایند. هر داستانی دو طرف دارد و ما هنوز از ایساک یا نزدیکانش چیزی نشنیدهایم، جز اینکه او گفته میخواهد گزینههایش را بررسی کند. نمیدانیم او چه زمانی، چطور و با چه انگیزهای به باشگاه اعلام کرده که میخواهد برود. آنچه میدانیم این است که لیورپول برای او ۱۱۰ میلیون پوند پیشنهاد داده است.
در سالهای اخیر دیدهایم که بازیکنانی مانند انزو فرناندز، دکلان رایس و جک گریلیش با قیمتی حدود ۱۰۰ میلیون پوند به تیمهای جدیدشان پیوستهاند. با توجه به این معیار، این باشگاهها هرگز نمیتوانند ایساک را با ۱۱۰ میلیون پوند جذب کنند. راستش را بخواهید، فکر نمیکنم حتی دن برن را هم با آن قیمت جذب کنید.
نیوکاسل قیمت خود را نزدیک به ۱۵۰ میلیون پوند اعلام کرده است، پس باید منتظر ماند و دید لیورپول چه تصمیمی میگیرد. خلاصه کلام این است که اگر نیوکاسل پول مورد نظر یا دو مهاجم مورد نیاز خود را به دست نیاورد، ایساک در تیم باقی خواهد ماند.
ویسا و واتکینز؛ گزینههای مناسب جانشینی
من از رفتار ایساک عصبانی نیستم، چون میدانم فوتبال چگونه کار میکند. از اینکه این اتفاق الان رخ میدهد، ناامید و متعجبم، اما آنقدر در این بازی بودهام که بفهمم چرا به اینجا رسیدهایم. به نظر واضح میرسد که لیورپول یا ایجنتش با او ارتباط برقرار کردهاند تا نظرش را تغییر داده و او را به سوی خود بکشانند. از دیدگاه یک بازیکن، نه یک هوادار، طرز فکر او را برای تصمیمگیری در مورد آیندهاش درک میکنم.
اما در اینجا مهمترین چیز باشگاه است. هر اتفاقی که بیفتد، اصل ماجرا این است که باشگاه فوتبال نیوکاسل یونایتد از هر فردی بزرگتر است؛ همیشه همینطور بوده و همیشه خواهد بود. بازیکنان همیشه میروند و کارهای خود را انجام میدهند، اما باشگاه همیشه باقی میماند. این تنها چیز ثابت در هر فصل است.
بنابراین، نیوکاسل باید به فکر منافع خود باشد. این یعنی اگر آنها به فروش ایساک فکر میکنند، باید پیش از آن، دو مهاجمی را که نیاز دارند، جذب کنند. اگر یوآن ویسا از برنتفورد و اولی واتکینز از استون ویلا در دسترس باشند، آنها مهاجمانی هستند که تواناییهای خود را در لیگ برتر ثابت کردهاند و احتمالاً بهترین سناریو از دیدگاه نیوکاسل خواهند بود.
در عین حال، من درک میکنم که هواداران این باشگاهها دوست ندارند که مهاجمان نوکشان با انتقال به تیمهای دیگر مرتبط شوند، همانطور که هواداران نیوکاسل الان این احساس را دارند. شرایط ویسا به ویژه، بسیار شبیه به ایساک است. این موضوع نشان میدهد که چنین اتفاقاتی در فوتبال همیشه رخ میدهد و البته وقتی در سمت بازنده آن قرار میگیرید، ناراحتکننده است.
سایر مهاجمان جدید
پیشبینی اینکه فصل نیوکاسل چگونه خواهد بود، تا زمانی که تکلیف ایساک مشخص نشود، بسیار دشوار است. با این حال، آنها هنوز هم میتوانند فصل بسیار خوبی را پشت سر بگذارند. نیوکاسل یکی از بهترین خطوط میانی کشور را دارند، در کنارهها واقعاً قدرتمند هستند و به نظر میرسد مارک گویهی، مدافع میانی میلان را نیز جذب میکنند. بنابراین، با نگاهی به تصویر بزرگتر، چه ایساک بماند و چه برود و آنها بتوانند دو مهاجم باکیفیت جذب کنند، تیم بسیار خوبی خواهند داشت.
با این وجود، من هنوز مطمئن نیستم که آنها بتوانند رتبه پنجم فصل گذشته خود را بهبود ببخشند. چهار تیم برتر فصل قبل، نقل و انتقالات بسیار خوبی داشتهاند و در بازار بسیار فعال بودهاند. به همین دلیل، برای هر تیمی که آنها را تعقیب میکند، نه فقط نیوکاسل، بسیار دشوار خواهد بود که به آن رتبهها نفوذ کند.
از نظر قهرمانی، من لیورپول را مدعی میدانم، حتی بدون ایساک. کافی است به عملکرد آنها در فصل گذشته و نحوه قهرمانیشان با اقتدار نگاه کنید. آنها ترنت الکساندر آرنولد را از دست دادند و به طرز غمانگیزی دیوگو ژوتا را نیز از دست دادند، اما برای تقویت تیم خود هزینه زیادی کردهاند. با حضور آرنه اشلوت و شاید یک مهاجم دیگر به خوبی ایساک، چه کسی میداند آنها چه کارهایی ممکن است انجام دهند.
آرسنال بالاخره یک مهاجم نوک واقعی به نام ویکتور گیوکرش را به خدمت گرفته و پس از سه نایب قهرمانی متوالی، معتقد است که این مهاجم میتواند آنها را به قهرمانی برساند. بهترین گلزن آنها در لیگ برتر فصل گذشته کای هاورتس با ۹ گل بود که نشان میدهد آنها چه چیزی کم داشتند.
نحوه جا افتادن گیوکرش و همچنین سایر مهاجمان جدید در تیمهای جدید، مانند لیام دلپ و ژوائو پدرو در چلسی، یکی از چیزهایی است که من مشتاق دیدن آن در فصل جدید هستم. فکر نمیکنم چلسی هنوز نقل و انتقالات خود را تمام کرده باشد و خط حملهشان در حال حاضر بسیار خطرناکتر از فصل گذشته به نظر میرسد.
همین امر در مورد جا افتادن بنیامین ششکو در منچستریونایتد نیز صدق میکند. من از اینکه او منچستر یونایتد را به نیوکاسل ترجیح داد، ناامید شدم، اما در عین حال، فصل گذشته چندین بار بازی او را از نزدیک دیدم و او بازیکنی با پتانسیل است، نه بازیکنی که تضمینی برای گلزنی باشد. من نقاط قوت ششکو را میبینم، اما ۷۴ میلیون پوند مبلغ زیادی برای بازیکنی است که هنوز جای پیشرفت دارد. او در ۲۲ سالگی هنوز کامل نشده، اما فشار زیادی برای عملکرد خوب روی او خواهد بود.
با حضور ششکو، ماتئوس کونیا و برایان امبومو، منچستریونایتد بیش از ۲۰۰ میلیون پوند برای خط حمله خود هزینه کرده است، اما من هنوز آنها را در جمع چهار تیم برتر فصل آینده نمیبینم. فکر میکنم برای آنها تقریباً غیرممکن است که از رتبه پانزدهم به جایگاههای لیگ قهرمانان برسند، حتی اگر رتبه پنجم دوباره کافی باشد. در عوض، من آنها را در هر جایی بین رتبه ششم تا دهم قرار میدهم، اما نه بالاتر.
