دوران کلیرلیک به واقع، پس از اخراج پاتر آغاز شد. پس از ریختوپاشهای گسترده برای خرید بازیکنان نوجوان و خرید چند ستاره که کسی چشم نداشت چنین نمایشهای ضعیفی داشته باشند، چلسی سرانجام مدل جدید خود را پیدا کرد.
آنها نخست روند دستمزددهی را با نگاه به مدل لیورپول اصلاح کردند. دیگر کسی دستمزد بالای تضمینشدهای نمیگیرد. تغییری که شانس تمدید بازیکنان بسیاری مانند مونت و خرید بازیکنانی مانند رایس را کمابیش به صفر رسانید. اما نکتۀ ستایشبرانگیز این روند، گهگاهی نبودن آن بود. مدیران چلسی سفت و سخت بر سر اصول نوین خود ماندند و درخشش هیچ ستارهای چشمانشان را کور نکرد.
دوم روند خود خرید بود. چلسی دست به خرید بازیکنانی با شانس افزایش قیمت زد که پیشاپیش میدانست مجبور است بیشینۀ آنها را برای رعایت قوانین رقابت جوانمردانۀ اقتصادی به فروش برساند. همین امکان خروج از چلسی در صورت دریافت پیشنهاد خوب، بسیاری جوانان را به این همکاری راضی کرد.(و البته بسیاری از کسانی که رویای رسانیدن خود به تیم اصلی را داشتند را نیز بسیار آزرد و خواهد آزرد.)
سوم پایبندی به پیشرفت کند حتمی در برابر پیشرفت سریع ممکن بود. خرید ستارهها همیشه داستانی با دو پایان متضاد است. یا جامها را به خانه میآورد یا همهچیز را به آتش میکشد. این آتشافروز آوردهای که ندارد، به باری نیز بدل میشود. همین اکنون چلسی برای نمونه دچار همین مشکل است. کسی او را نمیخرد و اون نیز نمیخواهد دستمزد بالای خود را از دست بدهد.
.
همین ماه بود که از رسانههای نزدیک باشگاه درز کرد که چلسی به پندرس به عنوان دروازهبان آیندهاش مینگرد. مارسکا که باری پتروویچ(بهترین دروازهبان لیگ فرانسه در فصلی که گذشت) را برابر سانچز به کناری نهاده بود، اهمیتی که به بازی با پا میدهد را به روشنی نشان داده بود.
اما چرا پندرس به جای دوناروما؟ و حتی پتروویچ و از سوی دیگر سانچر و کپا (که کمابیش در بازیبا پا از بهترین دروازهبانها هستند).
- دادههای آماری بیان میکند که او چهبسا از این دو هم در ارسال پاسهای بلند بهتر است. در عالم فوتبالدستی پندرس احتمالا میتوانست یک هافبک رجیستا باشد. (فراموش نکنیم دادهها در لیگ بلژیک ثبت شده است.)

- پندرس ۲ متر قد دارد! برای تصوری دقیقتر او از یانیک وسترگارد هم بلندتر است! این قاعدۀ بدیهیای مینماید: دروازهبانهای بلند قد در دفع شوت از راه دور توانمندترند. پندرس تا کنون خارج از محوطۀ جریمه گل نخورده است!
مدیران چلسی میپندارند پندرس پس از کسب یک فصل تجربۀ بازی در فرانسه بازیکنی سازگارتر با خواستههای مربی، ساختار حقوقی و دست بازتری در بازار دارند. به هر روی، هیچ پنجرهای واپسین نیست. اگر چه فرصتها مانند ابرها میگذرند.