طرفداری | ویدئویی خارق‌العاده از «اولین استادیوم آسمان‌خراش جهان» در عربستان سعودی در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شد و بیش از ۵۰ میلیون بازدید گرفت که حتی باعث شد رسانه‌های بین‌المللی نیز آن را پوشش دهند.
به گزارش دیلی میل، این ویدئو طرحی از «استادیوم آسمانی نئوم» را نشان می‌داد؛ پروژه‌ای که سال گذشته معرفی شد و قرار است در ارتفاع هزار فوتی (حدود 300 متری) از سطح زمین ساخته شود، گنجایش ۴۶ هزار تماشاگر داشته باشد و میزبان جام جهانی ۲۰۳۴ در عربستان شود.
این استادیوم یکی از ۱۵ ورزشگاهی است که قرار است در آن رقابت‌ها مورد استفاده قرار گیرد — در حالی که تاکنون تنها چهار مورد از آن‌ها ساخته شده‌اند.
عربستان سعودی هنگام دریافت میزبانی بحث‌برانگیز این رویداد در ماه دسامبر وعده داده بود «استادیوم‌هایی منحصربه‌فرد» خواهد ساخت. بنابراین وقتی هواداران برای نخستین بار تصاویری از این زمین رؤیایی در میان ابرها دیدند، مجذوب آن شدند.
اما ویدئوی خیره‌کننده‌ای که می‌دیدند، هیچ ربطی به دولت عربستان یا شرکت‌های سرمایه‌گذار در پروژه نداشت.
در واقع، این ویدئو تنها در عرض دو دقیقه، چند هفته پیش‌تر، توسط «لیام هاوز» ۳۴ ساله از ایست ساسکس انگلستان ساخته شده بود، درست زمانی که در تخت‌خوابش آمادهٔ خواب می‌شد.
او ویدئو را در صفحهٔ فیسبوک خود به نام «Hypora Ultraworks» منتشر کرد و طولی نکشید که ویدئو به‌شدت پخش شد و جهانی شد.
از زمانی که لیام این حساب را در اوایل ماه جاری ایجاد کرده — جایی که به طور منظم ویدئوهای مفهومی از طرح‌های بزرگ منتشر میکند — بیش از ۳۵۰ میلیون بازدید به دست آورده است.
با این حال، با وجود این حجم از محبوبیت، او حتی یک پنی هم به‌دست نیاورده، چون نمی‌تواند محتوای خود را از فیسبوک درآمدزایی کند.
تفاوت میان واقعیت و ویدئوی وایرال
منشأ این سردرگمی در تفاوت میان تصاویر رسمی و ویدئوی منتشرشده در فضای مجازی است.
مقامات سعودی هیچ‌گاه ویدئویی مشابه آنچه در اینترنت پخش شده منتشر نکرده‌اند.
در عوض، تصاویر رسمی پروژهٔ نئوم، سازه‌ای یکپارچه و عمودی را درون شهر خطی «The Line» نشان می‌دهند — نه سازه‌ای معلق بر فراز یک برج.
استادیوم نئوم در سقف ساختار عظیم و پنج‌لایهٔ The Line جای خواهد گرفت و به‌عنوان بخش مرکزی «محله‌ای ورزشی» عمل میکند که شامل هتل‌ها، آپارتمان‌ها و زیرساخت‌های حمل‌ونقل است.
این استادیوم با گنجایش حدود ۴۶٬۰۱۰ نفر طراحی شده تا مسابقات تا مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی را میزبانی کند.
طراحی آن بر عهدهٔ شرکت معماری مشهور Bjarke Ingels Group است.
در حالی که ارتفاع کلی سازه بیش از هزار فوت خواهد بود، استادیوم در لایه‌های چهارم و پنجم ساختمان عظیم The Line قرار می‌گیرد، نه روی برجی مجزا.
برآورد می‌شود هزینهٔ ساخت این پروژه حدود ۱ میلیارد دلار باشد و عملیات آن از سال ۲۰۲۷ آغاز شود.
استادیوم کاملاً با انرژی تجدیدپذیر کار خواهد کرد و نمونه‌ای از تلاش عربستان برای طراحی پایدار و پیشرفته خواهد بود.
واکنش‌ها و تردیدها
اعلام این پروژه بحث‌های فراوانی به‌دنبال داشته است.
کاربران شبکه‌های اجتماعی آن را با لقب «استادیوم مقصد نهایی» (Final Destination) توصیف کردند و با شوخی از خطرات احتمالی استادیومی در آن ارتفاع گفتند.
منتقدان اما تردید دارند که چنین پروژه‌ای در بازهٔ زمانی تعیین‌شده واقعاً قابل اجرا باشد، به‌ویژه با توجه به اینکه خود پروژهٔ The Line احتمالاً تا سال ۲۰۴۵ کامل نخواهد شد.
با این حال، برخی کارشناسان می‌گویند ایدهٔ آن کاملاً غیرممکن نیست.
شهرهای مدرن امروز نیز میزبان جمعیت‌های عظیم در ساختمان‌های مرتفع هستند و اگر زمان و منابع کافی در اختیار باشد، ساخت استادیوم آسمانی با مهندسی دقیق شدنی است.
چشم‌انداز کلی
استادیوم نئوم تنها بخشی از برنامهٔ گستردهٔ عربستان برای زیرساخت‌های جام جهانی است؛ برنامه‌ای که شامل ۱۵ ورزشگاه در پنج شهر می‌شود.
شهر ریاض قرار است میزبان فینال در استادیومی با ظرفیت ۹۲ هزار نفر باشد.
این پروژه در راستای برنامهٔ چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان (Vision 2030) است؛ طرحی راهبردی برای متنوع‌سازی اقتصاد کشور فراتر از نفت.
اینکه استادیوم نئوم به یک شاهکار معماری تبدیل شود یا نمونه‌ای از بلندپروازی بیش از حد، هنوز مشخص نیست.
