دانلود از لینک زیر:
کیفیت 480
کیفیت 720
کیفیت 1080
کیفیت 1080hq
قسمت هجدهم سریال «از یاد رفته» به کارگردانی برزو نیکنژاد، مانند قسمتهای قبلی، تداوم داستانی آرام و کمتحرکی را دنبال میکند که انتقادات متعددی را از سوی منتقدان ایجاد کرده است. ضعف در انسجام داستان و افت کیفیت روایت، از جمله مشکلات عمدهای است که در این قسمت مشهود است. اگرچه سریال سعی دارد تا با بهرهگیری از قالب ملودرام و رگههایی از معما، تماشاگر را به خود جذب کند، اما به نظر میرسد تلاشهای آن عمدتاً به نتیجه نرسیده و به کلیشههای تکراری بدل شده است.
شخصیتپردازی
شخصیتهای سریال تا حدودی سطحی و تک بعدی به نظر میرسند. پریسا و شهاب، به عنوان دو شخصیت مرکزی، تمایلی به عمقپذیری و پیچیدگی از خود نشان نمیدهند. برای مثال، تحولهای ناگهانی شخصیتها، بدون هیچ زمینهسازی منطقی، باعث کاهش احساس ارتباط تماشاگر با آنها میشود. این سطحینگری در شخصیتها، حتی در لحظات احساسی، تأثیری شگرف بر روی جذابیت داستان میگذارد و مخاطب را به راحتی از داستان دور میکند.
نقد روابط عاطفی
روابط عاطفی در این قسمت نیز به وضوح تحتتأثیر الگوهای سریالهای ترکی و هندی قرار دارد. بهجای ایجاد روابط عمیق و معناگرا، بخشهای عاطفی با صحنههای احساسی و کلیشهای پر شدهاند که نمیتوانند حس واقعی رمانتیک را منتقل کنند. شهاب به عنوان قهرمان داستان، نتوانسته دارای میثاقهای عاشقانهای باشد که آن را از دیگر قهرمانان ملودرامهای مشابه متمایز کند.
نقاط ضعف و قوت
نقاط قوتنقاط ضعف
بازیگران با تجربهشخصیتپردازی سطحی و سطوحی
قابلیتهای درامیککلیشهای بودن روایت
سکانسهای احساسینداشتن انسجام در داستان
سریال با بهرهگیری از بازیگران معروف و زمانبندیهای بصری تلاش میکند تا جو و فضایی جذاب ایجاد کند، اما در نهایت این تلاشها نتوانسته تأثیرگذاری لازم را داشته باشد.
نتیجهگیری
در مجموع، قسمت هجدهم «از یاد رفته» در تلاش برای ایجاد جذابیت و درام، به ضعفهای بنیادین خود ادامه میدهد. با وجود تلاشهای اولیه در ایجاد ملودرام جذاب، نمیتوان داستان را فراتر از یک اثر کلیشهای تصور کرد که فاقد نوآوری و خلاقیت است. این سریال باید برای جلب نظر مخاطبان، علاوه بر ایدهپردازی جدید، به شخصیتپردازی و انسجام روایت نیز توجه بیشتری کند
