سه گل از این تعداد را رئال مادرید در ال کلاسیکو وارد دروزاه براوو کرد و این حتی شاهکار بارسلونا را چشمگیر تر می کند. اعداد گویای همه چیز هستند، اما مسلماً به این معنی نیست که جا برای پیشرفت وجود ندارد. غیر از دیدار خارج از خانه در سانتیاگو برنابئو، خط دفاعی بارسا در بازی رفت از مرحله گروهی چمپیونزلیگ مقابل پاریسن ژرمن نیز آسیب پذیر نشان داد.
در اینجا نگاهی می اندازیم به اینکه کاتالان ها در کدام منطقه از خط دفاعی می توانند عملکرد خود را حتی بهتر کنند...
دنی آلوز و جوردی آلبا، به جای کار های هجومی، باید بیشتر روی جنبه های دفاعی بازی خود کار کنند
مناطق کناری
احتمالاً این ضعیف ترین منطقه در خط عقب زمین بارسلونا می باشد، و دنی آلوز و جوردی آلبا هر دو مقصر هستند. مدت ها ادعا می شد که پاشنه آشیل بارسلونا توپ های بلند ارسالی به داخل محوطه جریمه است، و این بازیکنان نقش اول از نظر بازی هوایی ضعیف تر هستند. با اینحال، اگر توپ های ارسالی از جناحین به داخل محوطه از همان ابتدا قطع شوند، دیگر در مرکز دفاع مشکل بالقوه ای برای مقابله وجود نخواهد داشت.
این موضوع تا حدی به این دلیل ناشی می شود که، حداقل در حال حاضر، بازی بارسا حول محور آلوز و آلبا، یا جایگزینان آنها می چرخد، و آنها در هر فرصتی برای حمایت و تکمیل حرکت هجومی تیم به سمت جلو حرکت می کنند. بدین ترتیب تنها توپ های بلند و هوایی و تیم هایی که متخصص ضدحمله هستند، می توانند دفاع های کناری بارسلونا را از کار بیندازند.
حتی زمانی که در پست خود حضور دارند هم توانایی دفاعی آنها می تواند معیوب باشد. طبق آمار وبسایت Squawka، تنها 42% از تکل های آلوز موفق بوده در حالیکه آلبا با آماری نسبتاً بهتر، 51% تکل سالم داشته است که هر دو در ترکیب بارسا جزو بدترین ها هستند.
جرارد پیکه پیشرفت کرده است، اما هم تیمی های او نیز باید در کارهای هوایی مهارت پیدا کنند
توپ های هـوایی
همانطور که در ابتدای این مقاله اشاره شد، بارسا به شدت نیاز دارد تا بازی خود در این منطقه را بهبود بخشد. مدافعینی که بیش از 183 سانتی متر قد دارند، نباید مشکلی در دفع توپ های شناور در منطقه خود داشته باشند.
شاید بخشی از این موضوع به دلیل ادامه استفاده از خاویر ماسچرانو در آن نقش بخصوص است. به طور کلی هیچکس نمی تواند تعهد و توانایی های بازیکن آرژانتینی را زیر سؤال ببرد اما کاملاً بدیهی است که با این قد و قامت کوتاه، به جای کمک، می تواند یک مانع باشد.
جرارد پیکه نیز بعد از یک دوره پر افت و خیز زیر نظر لوئیز انریکه، اکنون به اندازه کافی بهبود یافته تا بار دیگر شک و تردید ها در مورد مناسب بودن خود برای سیستم بارسلونا را از بین ببرد. مارک بارترا و جرمی متیو نیز می توانند حضور مفیدی در توپ های هوایی داشته باشند. و زمانی که توماس فرمالن به ترکیب کاتالان ها بازگردد، آنها چهار مدافع با قدی بلند تر از 180 سانتی متر خواهند داشت و می توانند امیدوار باشند که ناتوانی هوایی به گذشته مربوط خواهد شد.
بارسلونا باید در هر پست رقابت ایجاد کند تا همواره از آمادگی بازیکنان در تمام مناطق مطمئن شود
طوری تمرین کن که انگار مسابقه می دهی/رقابت برای پست ها
دو بازیکن با کیفیت برای هر پست، رؤیای هر مربی است اما بارسا تا به حال واقعاً ابزار دفاعی مجلل و لوکسی نداشته است. در جمع بهترین تیم های اروپایی، شما باید چنین رقابتی را در هر پست داشته باشید. در اینصورت بازیکنان همیشه حواس خود را جمع کرده و برای زندگی حرفه ای خود می جنگند.
وقتی قرار است هر هفته شنبه بعد از ظهر در ترکیب اصلی قرار بگیرید، دیگر چه انگیزه ای خواهید داشت تا خود را در تمرینات به آب و آتش بزنید؟
به نظر می رسد که بزرگترین چالش برای لوئیز انریکه، با انگیزه و متمرکز نگه داشتن بازیکنان است. زمانی که فرنالن بازگردد، رقابتی سالم در مرکز خط دفاعی وجود خواهد داشت، با اینحال، اگر در صورت جدایی آلوز، داگلاس قرار است دفاع راست آینده تیم باشد، پس همانطور که آنتونی چاپمن از Daily Express می گوید، بارسا بار دیگر به دردسر خواهد افتاد.
