طرفداری _ یکا ، امروزه شاهد پیدایش انواع و اقسام رژیم های کاهش وزن هستیم اما واقعیت این است که قبل از شروع هر گونه ای رژیم ابتدا باید از روح خودمان شروع کنیم و ذهنیت خودمان را تغییر بدهیم. در غیر اینصورت، حتی بهترین و نتیجه بخش ترین رژیم غذایی هم کاری از پیش نخواهد برد. برای شروع به این سه نکته توجه کنید:
۱ - صرفاً به قدرت اراده خودتا ن تکیه نکنید
اگر تنها تکیه گاه ما، قدرت اراده مان باشد، ممکن است که با شکست مواجه شویم. هیچ کس منکر تأثیر شگرف قدرت اراده در موفقیت نیست اما درست مانند عضلات که اگر بیش از حد طبیعی از اونها کار کشیده شود، دچار ضعف می شوند، اراده نیز با به محک گذاشتن های بیش از حد، رو به ضعف می گذارد.
کنترل خویش، گرفتن تصمیمات مهم، عدم بروز احساسات، برخورد با ارباب رجوع یا افراد پیرامون، همگی بر روی هم انباشته شده و به مرور، انرژی درونی و قدرت اراده ما را تخلیه می کنند و بعد از مدتی، ما در برابر انتخاب های غلط غذایی، آسیب پذیر می کنند. پس اگر نباید تکیه صرف بر قدرت اراده داشت، چه کار دیگری می توان انجام داد؟
۲ - ذهن خودتان را گردگیری کنید
جواب سؤالی که مطرح شد، در همین مورد دوم نهفته است. اراده داشته باشید اما در کنار آن، وارد ذهن خود شده و یک گرد گیری اساسی در ذهن خودتان انجام بدهید تا عادت های غلط غذایی خودتان رو اصلاح کنید. یعنی مثلاً محرک های پرخوری را در خودتان شناسایی کنید. این محرک می تواند مشاهده یک نوع غذای خاص باشد یا می تواند استرس یا بی حوصلگی و خستگی باشد. یک فعالیت و مشغولیت جدید پیدا کنید که بتوان آن را جایگزین این محرک نمود و شما را از استرس یا هر عامل دیگری که باعث بدخوری و پرخوری شده است، برهاند.
۳ - گوش شنوا برای نیازهای بدن تان داشته باشید
اگر در چرخه پرخوری و محرومیت های شدید غذایی به تله افتاده اید، به احتمال خیلی زیاد به این علت است که اطلاع درستی از علائم گرسنگی و سیری در بدن ندارید و بدن خودتان را نمی شناسید. اما خبر خوب این است که ما می توانیم خودمان را به مرور از این چرخه بیرون بیاوریم. از جمله راهکارهای خروج از این چرخه معیوب این است که غذا را آهسته بخوریم و تا وقتی که ۸۰٪ سیر شده ایم، غذا بخوریم و سپس دست از غذا بکشیم. به این ترتیب، دیگر نیازی به این نیست که دائماً وسواس اندازه گیری اندازه تک تک غذاها راداشته باشیم. چون وزن کردن تک تک غذاها به مرور به یک وسواس و سوهان روح تبدیل شده و ما را تحت فشار شدید می گذارد و خسته می کند.
علاوه بر مواردی که ذکر شد، همیشه در طول غذا خوردن، در لحظه حال باشید و بر روی غذا تمرکز کرده و از حواس پرتی بپرهیزید. مزه، بو و بافت هر لقمه رو احساس کنید. این کار، هم از پرخوری جلوگیری می کند و هم مانند مدیتیشن عمل کرده و استرس را از شما دور می کند.