مطلب ارسالی کاربران
همیشه تا زمانی که زنده ام رئالی خواهم ماند
حتی روزهایی که تنهاترین آدم زمینی بازهم می تونی یه تیم داشته باشی!!چه چیزی بهتر از این؟یه تیم که به عشق تو بازی بکنه،گل بزنه و بعد از گل هم همه شادی بکنن،چون تو و همه ی مادریدیسموها شاد شادین،پس حتی روزهایی که تنهاترین آدم زمینی می تونی شادترین آدم کره ی زمین هم باشی.چطور؟کافیه رئال مادریدی باشی...اما بعضی وقتا هم ناخواسته شکست می خورن،گریه می کنن و ما هم گریه می کنیم..به جمله دقت بکنین! شکست می خورن،گریه می کنن و ما هم گریه می کنیم.آیا این جمله درسته؟ نه این جمله درست نیست،باید اینجوری می نوشتم:شکست می خوریم،گریه می کنیم و بار دیگر برای پیروزی آماده می شویم ...وای!چه رابطه ای محکم تر از این؟ فاصله ما با مادرید شاید هزاران کیلومتر باشه اما فاصله ی حقیقی ما کمتر از شعاع قلبی وان دروالسی ست!.بله قلب های مادریدیسموها به هم چسبیده است،و با چندین باخت و چند تا جام نگرفتن این فاصله بیشتر نخواهد شد،پس مراقب قلب هایتان باشید...