طرفداری- وضع این است؛ بهترین بازیکن تیم دروازه بانی بود که روی تنها گل دریافت شده در جریان بازی مقصر اصلی بود. اشتباهی که یک جام را گرفت. تنها رقیب او در کسب عنوان بهترین بازیکن تیم قرمزپوش در ویمبلی، هافبک جنگنده ای بود که به عنوان مدافع آخر بازی می کرد. ضعف نفرات و کمبود کیفیت است که جام را از آن ها ربود.
هشتاد و سه دقیقه طول کشید تا یک توپ به سمت چارچوب سیتی زده شود. این فقدان در شرایطی رخ می داد که تیم یورگن کلوپ در به دست آوردن و حفظ مالکیت مشکلی خاصی نداشت و دفاع سیتی هم گهگاه آشفته به نظر می آمد. سرمربی آلمانی شانسی بزرگ برای تغییر در تابستان دارد. هفت زیاد به نظر می رسد. این را در پاسخ به سوالی در خصوص تعداد خروجی ها در قیاس با تابستان گذشته گفت. اما تغییری بزرگ از نظر کیفیت؛ این ترکیب معمولی نیازی به بازیکنان پیشرفته تری دارد.
لیورپول کاپیتانی دارد که برای ترکیب تیم و هر تیم دیگری که می خواهد قهرمان شود مفید است. کاپیتان دومی که می تواند در هر باشگاهی جزئی از یازده نفر و بازیکنی موثر باشد. اما در کنار هم این دو بازیکن فاقد بصیرت و خلاقیتی هستند که کاپیتان سابق باشگاه داشت. آن دو در کنار هم، تجسمی از لیورپول کنونی هستند. صادق، ورزشکارانی حرفه ای اما نه بازیکنانی که در کنار هم تیمی موفق باشند. نفراتی که باید رهبر باشند، نفراتی هستند که نیاز به رهبری برای به دنبالش رفتن دارند.
آمار می گوید هندرسون بیش از هر بازیکنی در ویمبلی توپ را لمس کرد. 107 بار؛ اما حتی یکی از آن ها را یادم نیست. اشتیاقی که نشان می داد را یادم هست، اینکه چطور پشت سر کوتینیو با هیجان پس از گل تساوی دوید را یادم هست. اما این تمام خاطراتی نیست که از یک کاپیتان در یک فینال باید یادمان بماند.
وقتی رهبر الهام بخش نیست، شما فراموش می کنید که چطور روبرتو فیرمینو در تمام طول بازی محو بود. اینکه چطور دنیل استوریج بارها مالکیت را از دست داد و جیمز میلنر هم جیمز میلنر بود. رابی سویج پس از بازی می گفت که کاری که آن ها می کنند بین 6 تا 7 از ده است اما لیورپول باشگاهی هفت از ده نیست و انتظار هواداران بیشتر است.
فیرمینو، کوتینیو و دنیل استوریج و حتی امره جان که بدون تردید زیر نظر کلوپ پیشرفت کرده، شایسته ترکیب بهتری هستند. اما هندرسون و میلنر به بازیکنان بهتری تبدیل نخواهند شد. آن ها دونده های خوب، حرفه ای های تمام عیار و پسران خوبی هستند. اما اگر قرار باشد در فصل آینده هم آن ها انتخاب های نخست برای خط میانی باشند، کلوپ شکست خواهد خورد.
کلوپ تیم را تا یک قدمی پایان دوره بی جامی رهنمون ساخت. او تقریبا موفق شد که به تیم شکست خورده برندان راجرز؛ شور، انرژی و بغل های بزرگ بیفزاید. فصل بعد تیم او پس از گذشتن دوره ریکاوری از جراحی تابستانه قضاوت می شود. پرستار، چاقوی جراحی لطفا، خونریزی زیاد خواهد بود!
بخوانید: وقتی کلوپِ خوب، به قاتلی بی رحم تبدیل می شود
