۳۲ سال با ایتال...جام جهانی ۹۴ منو که عاشق فوتبال و ایتالیا کرد
برای بچه های دهه شصت نوستالوژیک ترین جام جهانی هست
این جام جهانی چندتا ویژگی داشت که هنوزم همتاش نیومده
بیشتر ورزشگاه های امریکا بالای ۷۰ هزار نفر گنجایش داشتن و برخلاف انتظار تمام بازیها پر بود از تماشاگران پرشور
یادمه بیشتر بازیها روز برگزار میشد
کسایی که اون جام جهانی دیدن یادشون هست تکرار تمام بازیهای برگزار شده فردا ساعت ۱۲ ظهر نشون میداد
گزارشگران اون جام فوق‌العاده خوب بودن و گرم گزارش میکردن مثل بهرام شفیع و عبدالله کوتی هرچند سوتی زیاد میدادن
ویژه برنامه اون جام توسط جهانگیر کوثری اجرا میشد
نکته اخر اینکه شاید اگر ایتالیا اون جام قهرمان میشد من اینقدر عاشق این تیم ملی نبودم
اشک های باجو و بارزی بدجوری اون شب داغونم کرد
