طرفداری- علی کریمی، ستاره فوتبال ایران و باشگاه پرسپولیس که سابقه بازی در چهار کشور ایران، امارات، آلمان و قطر را در کارنامه فوتبالی خود دارد، امروز مصادف با 17 آبان سال 1395، 38 ساله شد. به بهانه سالروز تولد این چهره دوست داشتنی فوتبال کشورمان که جزو معدود چهره هایی است که برای دوست داشتنتش نیاز نیست حتما پرسپولیسی باشی یا استقلالی، قرار شد مطلبی نگارش شود. از افتخاراتش می نوشتیم که تکرار مکررات بود برای همین رفتیم سراغ خاطراتی که خواندنشان می تواند برایتان جالب باشد و از میان خاطرات و اتفاقات جالبی که در دوران فوتبالی برای علی کریمی رخ داده، خاطره ای را برایتان نقل می کنیم که شاید خیلی ها تا کنون آن را نشنیده اند...
نفرتی که تبدیل به عشق شد...
از مهم ترین اتفاقات و حواشی لیگ برتر نهم، می توانیم به درگیری علی کریمی با هواداران تراکتورسازی اشاره کنیم که در جریان بازی استیل آذین و تراکتورسازی رخ داد و این بازیکن را به یک چهره منفور در میان هواداران دو آتیشه تراکتورسازی تبدیل کرد. اختلافات کریمی با هواداران تراکتورسازی به قدری بالا گرفته بود که این بازیکن پس از اتفاقی که در بازی استیل آذین و تراکتورسازی رخ داد، دیگر در شهر تبریز حضور نیافت و در بازی هایی که تیمش بایستی در شهر تبریز حضور می یافت، هر بار به یک بهانه از این سفر سر باز می زد.
روزها یکی پس از دیگری سپری شدند و کریمی از استیل آذین جدا شده و سر از آلمان و تیم شالکه 04 در آورد، سپس بار دیگر به ایران آمد و پیراهن پرسپولیس را به تن کرد و بعد از آن و در روزهای پایانی بهار سال 92 تصمیمی گرفت که همانند دریبل هایش در زمین فوتبال، ناگهانی، عجیب و غیرقابل باور بود...
ستاره خاص فوتبال ایران در تصمیمی عجیب و قابل تامل، تراکتورسازی را به عنوان تیم فصل جدید خود انتخاب کرد تا بار دیگر این نکته را به همه اثبات کند که هیچ کس نمی تواند کارهای ستاره را پیش بینی کند و اوست که در لحظه توان شوکه کردن همه را دارد. کریمی با تصمیمی که اتخاذ کرده بود پای به شهری می گذاشت که سال ها بود به بهانه های مختلف از حضور در آن شهر طفره می رفت و این بار با پای خود داشت می رفت که بازهم غیرعادی بودن های دوست داشتنی اش را تکرار کند.
کریمی در تبریز حضور یافت و در عین ناباوری با استقبالی بی نظیر از سوی هوادارانی مواجه شد که زمانی چشم دیدنش را نداشتند! به حدی محبوب و کاریزماتیک بود که مرتضی اسدی، کاپیتان وقت تراکتورسازان در اولین روز تمرین شماره 8 خود و بازوبند کاپیتانی را تحویل وی دهد اما کریمی شماره 8 را قبول کرد و بازوبند را به اسدی بازگرداند تا نشان دهد همان علیِ سابق است و تمایلی به القاب و عناوین این چنینی ندارد. فصل آغاز شد و جادوگری که آخرین فصل حضور خود را در دنیای فوتبال تجربه می کرد، برای تراکتورسازی سنگ تمام گذاشت، او در پایان فصل پس از انصاری فرد بهترین گلزن تراکتور لقب گرفت و بهترین سازنده گل تیمش انتخاب شد.
آقای مسئول، آنجا شورای شهر است یا بیمارستان؟
این همه صحبت کردیم و ماجرای تراکتوری شدن کریمی را شرح دادیم تا به این قسمت برسیم که بخش اصلی مطلب مان می باشد. داستان کریمی و تراکتورسازی با قهرمانی در جام حذفی، به دراماتیک ترین نحو ممکن به پایان رسید تا جادوگر با خاطره ای خوش تبریز را ترک کند. و اما خاطره اصلی...
سرخ پوشان تبریزی که با کسب عنوان قهرمانی جام حذفی، سرمست و خوشحال از کرمان به تبریز باز می گشتند در فرودگاه با استقبال پرشور هوادارانشان مواجه شدند. در این بین مسئولان ورزش استان و البته سایر مسئولان شهری نیز برای استقبال از تراکتورسازان در فرودگاه حضور داشتند. علی کریمی هم که طبق معمول بی تفاوت به این مسائل در گوشه ای از فرودگاه برای خود قدم می زد که با تبریک یک آقای محترم مواجه شد و در پاسخ وی خیلی معمولی و آرام تشکر کرد و رد شد. آقای محترم که عضو شورای شهر تبریز بود پس از مواجه شدن با این رفتار کریمی به سمت همکار خود رفت و این بار با وی سراغ هافبک تراکتورسازان آمد و این بار همکار وی پیش دستی کرده و شروع به معرفی حاضرینی کرد که با رفتار چند دقیقه پیش کریمی دیگر تمایل چندانی به نزدیک شدن و تبریک گفتن به وی را نداشتند (!) آقای کریمی! ایشان دکتر فلانی هستند عضو شورای شهر، دوست مان نیز دکتر فلانی دیگر عضو شورای شهر و آقایان فلانی و فلانی از اعضای دیگر شورای شهر، بنده نیز فلانی هستم عضو شورای شهر!!! و اینجا بود که جادوگر لب به سخن گشود و خیلی خونسرد گفت: "شورای شهر که برای سازندگی و رسیدگی به مسائل شهر می باشد و می طلبد مهندس ها در آن حضور داشته باشند شما عزیزان که همه دکتر هستید ، آنجا شورای شهر است یا بیمارستان؟"
سکوت عجیبی فضا را گرفته بود که کریمی بازهم سکوت را شکست و این بار خطاب به دکترهایی که روبرویش بودند گفت: "شما که این جا حضور یافته اید احتمالا از پاداش قهرمانی تیم ها اطلاع دارید، معمولا تیم ها که قهرمان می شوند پاداش هایی چون آپارتمان به آنها اهدا می شود و شما هم که عضو شورای شهر هستید، آیا فکری برای تامین پاداش های بازیکنان کرده اید یا همین گونه خشک و خالی برای عرض تبریک در فرودگاه حاضر شده اید..."
