حسین یک آپولونیبارسلونا گواردیولا از 2008 تا 2011 یه سیستم مشخص داشت، 4-3-3، ولی از شروع فصل 2012-2011 بود که گواردیولا شروع به تغییر دادن این سیستم کرد و اونو به 3-4-3 تغییر داد. این تغییر دقیقا برای مقابله با تیم‌های ضدفوتبالی چون چلسی و اینتر به‌کار گرفته شد. البته این تغییر هم جواب داد و هم جواب نداد.
در هرصورت 2012 از بارسلونا رفت و بعدش راهی بایرن شد، تیمی که از لحاظ روش بازی شباهت زیادی به بارسلونا داشت. (کافیه به بازی برگشت نیمه‌نهایی پارسال لیگ قهرمانان نگاه بندازید) در بایرن یه مقدار از قدرت بازی مستقیم بایرن رو کم کرد و برای همین‌کار به سیستم 4-1-4-1 رو آورد که باعث شد بعضا تو حمله با توجه به قدرت بالایی مدافعین کناری، بایرن با 8 مهره در حمله حضور داشته باشه و ضمنا با گذاشتن لام در وسط و استفاده از سرعت مناسبش باعث شد، مقدار زیادی از شدت آسیب‌پذیری در ضدحملات بایرن کاسته بشه. این همون ضعفی بود که باعث شکستش در نیمه‌نهایی 2012 شد.
اما خلاصه این حرفا اینه که پپ دوست داره توپ رو حتی در حالت دفاع هم در زمین حریف نگه داره و دوست داره با بیشترین مهره ممکن از دفاع حریف بگذره. (فقط یک گل بایرن در این فصلِ بوندسلیگا از پشن محوطه جریمه به ثمر رسیده و بقیه گل‌ها با شکستن قفل دفاع به‌دست آمده، اون یه گلم، ریبری از چسبیده به خط محوطه جریمه به ثمر رساند)
البته این بایرن نسبت به بارسلونا، انعطاف، قدرت فیزیکی بیشتر و همچنین توانایی بازی هوایی رو داره. البته در بایرن کمی هم به اصل کنترل بازی و بازی دفاعی در شرایط لازم، اعتقاد داره و این باعث شده آسیب‌پذیری زیادی از در مقابل تیم‌های ترسو که 90 دقیقه به خط دروازه خودشان می‌چسبند، نداشته باشه!
