امروز توی پست صحبت های برلوسکنی در مورد فروش میلان ، سعید عزیز یه کامنت گذاشت که نوشته بود برلوسکنی 30 سال رئیس تیم بود که 20 سالش رو رویایی بود و 10 سال اخر رو خراب کرد بود...
راستش منم با نظر سعید کاملا موافقم و نظر شخصیم اینه که اشتباهات مدیریتی فقط مختص به دو یا سه سال آخر نبود و نظرمو گفتم که اومدم اینجا هم بنویسم تا نظر دوستان عزیز میلانی رو هم راجع بهش بدونم که اونا در ای ن مورد چه نظر و اعتقادی دارن...
مثلا میلان اواخر دهه 90 دیگه فروغ اوایل دهه نود رو نداشت...مثلث رویایی هلندی دیگه توی تیم نبود...رایکارد و رود گولیت از تیم رفتن (البته گولیت برگشت که اصلا اون گولیت سابق نشد) و فن باسن هم در عین ناباوری توی اوج به خاطر مصدومیت فوتبال رو کنار گذاشت و غیر از خط دفاعی مون ، توی بقیه خطوط ضعیف شده بودیم و ستاره هامون به 30 سالگی رسیده بودن و کارایی سابق رو نداشتن و تیم اونقدر ضعیف شده بود که میانه های جدول هم رفتیم...اونم توی مقطعی که یوونتوس پرستاره ترین تیم اروپا بود و 3 سال پشت سرهم رفت فینال لیگ قهرمانان...ولی برلو دست جنبوند و چند تا ستاه رو جذب کرد...البته تعویض پشت سرهم چند تا سرمربی باعث شد که برگشت مون به اوج یه دو سه سالی طول بکشه و از دوره آنچلوتی بود که دوباره اوج گرفتیم...شفچنکو و روی کاستا و اینزاگی و سیدورف و پیرلو رو طی دو سه سال گرفتیم و بعدش هم ریوالدو و کافو و کاکا و کرسپو و کلی ستاره دیگه که باعث شده 2003 ، 2005 و 2007 بریم فینال...تازه 2004 هم سر یه بازی بسیار نادر (بازی برگشت با دیپورتیو لاکرونیا که 4-0 باختیم دروصتریکه رفت رو 4-1 برده بودیم) و اگه اون اتفاق نمی افتاد ، سال 2004 هم قهرمان میشدیم...سال 2006 هم تا نیمه نهایی رفتیم که به اون بارسا وحشتناک خوردیم که البته اگه اشتباه داوری در بازی برگشت و نگرفتن گل شفچنکو نبود ، همون سال 2006 هم به فینال می رفتیم...یعنی طی 6 سال ، بهترین و قوی ترین تیم اروپا ، بدون شک میلان بود که به خاطر جذب ستاره ها از سال 2000 تا 2003 بود...
ولی از همون سال 2006 با فروختن شفچنکو ، اشتباهات برلو شروع شد...حتما خیلیا یادشونه که با فروختن شفچنکو ، گفت که نیازی به مهاجم جدید نیست و اینزاگی جاش رو پر میکنه ، در صورتیکه سیستم میلان 2 مهاجمه بود و نیاز به یک فوروارد قهار دیگه هم داشتیم...قهرمانی سال 2007 فقط باعث غرور کاذب برلو شد که نیازی به تقویت تیم نیست...متاسفانه با فروختن کاکا در سال 2009 افت اصلی میلان همشروع شد...خریدن ستاره های نزول کرده ای مثل رونالدینهو و بکام هم مثل یه مسکن موقت بودن...
البته جذب 2 تا بازیکن با استعداد که توی تیم خیلی رشد و درخشش داشتن ، یعنی پاتو و تیاگو سیلوا و خریدن زلاتان با یه قیمت عالی ، باعث شد که میلان دوباره یه جان تازه بگیره...البته دیگه بهترین تیم اروپا نبودیم ولی حداقل فصل 2010-11 قهرمان ایتالیا شدیم که آخرین قهرمانی مون در کالچیو بود...
ولی جریمه 300 میلیونی شرکت برلوسکنی ، دیگه تیر آخر رو زد و باعث شد همون چند تا ستاره های باقی مونده مثل زلاتان و تیاگو سیلوا هم فروخته بشه و مدیریت بد و اشتباه در مورد پیرلو و فروختنش و رفتن سراغ بازیکن های آزاد بی کیفیت باعث شد که طی چند فصل حتی به لیگ اروپا هم نریم...
اصلا فکرشونمی کردم اینقدر بنویسم...انگار روی دلم مونده بود و باید میگفتم شون...من واقعا از زحماتی که برلوسکنی کشید ممنونم و هیچ وقت موافق توهین بعضی از دوستان بهش نبودم...ولی اینطورهم نیست که فقط دو سه سال خوب نبود ، بلکه به قول سعید نزدیک به 10 سال آخرش رو خوب نبود...ای کاش خیلی زودتر میفروخت...ولی بازم ازش ممنونیم که میلان رو به دستان امنی سپرد
