یک فضانورد آلمانی که با فضاپیمای «کلمبیا» سفر کرده بود در باره رابطه جنسی هنگام ماموریت در فضا مطالبی مطرح کرد.
درنگ : نشریه اینترنتی آلمانی FOCUS نوشت: اولریش والتر تنها فضانورد فیزیکدان آلمانی است که با شاتل به فضا رفته و در سال ۱۹۹۳ به مدت ۱۰ روز در آنجا بسر برده است. او حالا استاد تکنیک هوافضای دانشگاه مونیخ است.
والتر به نشریه «فوکوس» گفت: امکان رابطه جنسی در فضا در حین ماموریت وجود دارد اما هیچ یک از آمریکایی‌ها چنین عملی را انجام نداده‌اند چرا که اغلب آنها سرگرم مسئولیت‌های کاری خود بودند. حتی در سال ۱۹۹۲ یک زوج به فضا رفتند. آنها «مارک لی» و خانم «جن دیویس» بودند. لیکن این آزمایش برنامه‌ریزی نشده بود و ناسا کاری کرد که آنها در یک شیفت با هم کار نکنند و یکی در شب و دیگری در شیفت روز کار می‌کرد. ناسا یک سازمان بودجه‌ای است و آنها مراقب آن هستند که چنین مسائلی در حین ماموریت به وقوع نپیوندد.
به گفته والتر روس‌ها این کار را با هدف تحقیق در زمینه امکان ادامه حیات بشری در فضا انجام داده‌اند. در ۱۹۸۲ «سوتلانا ساویتسکایا» ۳۸ ساله برای مدت ۱۰ روز راهی فضا شد. در کشتی دو فضانورد مرد در ماموریت طولانی حضور داشتند. این ماموریت به گونه‌ای در راستای ادامه تحقیقات تلاش برای لقاح در فضا بود. پزشک تیم فضانوردان روسی برقرای رابطه در فضا را تأیید کرده بود، اگرچه پس از این رابطه جنسی جنینی به وجود نیامد.
انجام رابطه جنسی در فضا در شرایط بی‌وزنی آسان نیست، چرا که به هر ترتیب به دلیل بی‌وزنی زوجین از یکدیگر جدا می‌شوند در نتیجه بی‌شک باید شرایطی را برای متصل نگه داشتن آنها مانند جفتگیری دلفین‌ها در نظر گرفته شود.
والتر گفت: طبیعتا در ایستگاه فضایی بین‌المللی رابطه جنسی ممکن نیست لذت آور باشد چراکه در آنجا حتی گوشه‌ای فاقد دوربین‌های مداربسته که زیر کنترل نباشد، وجود ندارد و هر حرکت به صورت دائم ثبت می‌شود. خوابیدن هم در حالت بی‌وزنی آسان نیست، زیرا فضانورد نمی‌تواند دراز کشده و یا روی خود را با لحاف بپوشاند. فضانورد در هوا در حالت شناور قرار گرفته و به زحمت می‌تواند استراحت و خواب کند و به این خاطر خود را در وضعیت امن و امان احساس نمی‌کند. به این خاطر آنها برای خوابیدن بی درد اغلب قرص‌های خواب آور می‌خورند.
