sajad rahimiبودای کوچک...قهرمان مستطیل سبز...هرچند ستاره تیم رقیب بود (فوق ستاره یوونتوس در روزهایی که کالچیو مهمترین لیگ اروپا بود) ولی دیدن بازیهاش بی نهایت لذتبخش بود
عالم و ادم به تراپ التماس هم کردند ولی مسافر جام جهانی 2002 نشد که نشد...پیرمرد لعنتی!
------------------------------
دیه‌گو مارادونا: باجو، باجو است. او کسی است که با هیچ‌کس دیگری قابل مقایسه نیست.
جوزپه گواردیولا: روبرتو باجو بهترین بازیکنی است که تا به حال با او همبازی بوده‌ام. این اشتباه است که او را بهترین بازیکن ایتالیا بنامیم. او بهترین بازیکن جهان است.
پائولو مالدینی (در پاسخ این سؤال که اگر قرار بود دوباره متولد شوی دوست داشتی جای چه کسی غیر از خودت باشی؟): روبرتو باجو. چون او بی‌نظیرترین آدمی است که تا به حال دیده‌ام.
رونالدو (بعد از زدن 2 گل توسط باجو که باعث شد اینتر، رئال را 1 ـ 3 ببرد): عالی است که با روبی همبازی‌ام. روبرتو چیزهای زیادی به من یاد داده. او با هوش بالایش با توپ حرکت می‌کند و مدافعان را به اشتباه می‌اندازد. او به من فرصت و فضای زیادی برای گلزنی می‌‌دهد.
رائول: من هر یک‌شنبه یک قهرمان برای تماشا دارم. روبرتو واقعا چند تا گل زده! اگر او مصدوم نمی‌شد، رکوردها را جا‌به‌جا میکرد. گل او را در مقابل یووه دیدم. او جادو کرد. گل او به یووه بارها در تلویزیون اسپانیا پخش شد.
زیکو: روبرتو باجو یک ستاره در کلاس جهانی است. من ویدئوهای زیادی از او دارم و اغلب آن را برای دوستانم می‌گذارم. او قدرت و نبوغ بی‌‌نظیری دارد.
رایان گیگز: وقتی جوان بودم. روبرتو باجو قهرمان بود. در واقع هنوز هم هست. فکر می‌کنم او هنوز هم همان‌قدر خوب است
