مطلب ارسالی کاربران
۶ فوریه ۱۹۵۸؛ مرگ؟ هرگز، تقدیم به ادواردز
۶ فوریه، سالگرد یک زخم کهنه و پا بر جاست. آن روز شهر مونیخ در برف فرو رفته بود. یک بارش بدون ترحم که علی رغم سفید بودنش، لباس ماتم را بر تن یک خانواده ی بزرگ کرد،خانواده ای به نام منچستر.
ارتش اولد ترافورد، ستاره سرخ را در بلگراد متوقف کرده بود و این یعنی صعود منچستر به دور بعدی لیگ قهرمانان. هواپیمای منچستر از بلگراد به هوا خواست و در مونیخ برای سوخت گیری به زمین نشست، وقتی هواپیما در مونیخ نشست ،عده ای، دیگر برای پرواز به هواپیما نیاز نداشتند. فرودگاه پر شده بود از برف. باند فرودگاه لغزنده شده بود،خلبان چند بار برای پرواز تلاش کرده بود اما در آخرین بار، هواپیما بدون اینکه به هوا خیزد به انتهای باند رسید، بعد از افت سرعت هواپیما، بال هایش به یک خانه بر خورد کرد....تراژدی مونیخ،تلخ تر از چیزی است که آن را تعریف می کنند.
در این حادثه ۲۳ تن از کاروان منچستر جان باختند، از جمله ۸ تن از بازیکنان منچستر. آن روز بازیکنان منچستر جان باختند اما منچستر نفس کشید و زنده ماند. بازبی، مربی افسانه ای منچستر، تیم را حفظ کرد و پس از ده سال قهرمان اروپا کرد تا روح جان باختگان در آرامش باشد، از جمله روح ادواردز جوان - که او را به عنوان یکی از با استعداد ترین جوانان انگلستان می شناسند. ادواردز پس از چند روز بر اثر زخم هایش جان باخت. امروز ۲۱ فوریه، سالگرد مرگ دانکن ادواردز است، دانکن، آسوده بخواب که منچستر، هیچ گاه نخواهد مرد.
