طرفداری - بارسلونایی ها می گویند "فراتر از یک باشگاه" و شعار منچسترسیتی "افتخار در جنگ" است. شعار یوونتوسی ها نیز "تا پایان" یا "تا آخرین نفس" است. شب گذشته پیروزی در دقیقه پایانی مقابل اینتر نمایانگر این شعار بیانکونری بود و شب فوق العاده ای را برای هواداران این تیم رقم زد اما نباید از عملکرد ضعیف شاگردان الگری غافل شویم.
بیانکونری در دربی ایتالیا از در حالی که مُرده بود، بلند شد و با گل به خودی اشکرینیار و گل هیگواین 3-2 پیروز بازی شد اما حقیقت این است که یوونتوس هرگز نباید در چنین شرایطی می افتاد. اینتر حدود 70 دقیقه با یک یار کمتر بازی کرد و پس از اخراج ماتیاس وسینو حتی بهتر هم شد. یوونتوس باز هم تمام هشدارهایی که به طور مکرر در این فصل دریافت کرده بود، نادیده گرفت. تنها میل مثال زدنی آنها به پیروزی بود که باعث شد از سن سیروی پر از تماشاگر پیروز خارج شوند.
ناپولی هفته گذشته با پیروزی 1-0 مقابل یوونتوس، کورس اسکودتو را زنده کرد. اینتر در حالی وارد این بازی شد که یک امتیاز با چهار تیم بالانشین جدول فاصله داشت و می دانست که رم همان بعد از ظهر، کیه وو را شکست داده است. بدین ترتیب بازی طوری بود که هیچکدام از دو تیم نمی خواستند یک امتیاز هم از دست بدهند.
الگری به خاطر نگرش اشتباه بازیکنانش مقابل ناپولی به درستی مورد انتقاد قرار گرفت و به نظر می رسید در دربی ایتالیا می خواهد واکنش مناسبی داشته باشد. کوادرادو در پست دفاع راست به میدان رفت تا مشخص شود که بیانکونری برای پیروزی به مه آتزا آمده است. روی سانتر کوادرادو بود که یوونتوس گل اول را به ثمر رساند و در گل دوم نیز اشکرینیار را مجبور به گلزنی به تیم خودی کرد. در ابتدای بازی یوونتوس با پرس شدید و هجومی بازی کار کرد و اینتر به نظر پراضطراب و شکننده بود.
زمانی که وسینو با حرکت خشن در مصاف با مانژوکیچ از بازی اخراج شد، با توجه به روند بازی، به نظر می رسید کار نراتزوری تمام است اما برعکس، شاگردان الگری در لاک دفاعی فرو رفتند. اگر بگوییم تعریف دیوانگی این است که یک کار اشتباه را بارها و بارها تکرار کنیم و به این امید باشیم که این بار درست از آب در بیاید، باید بگوییم یوونتوسِ الگری دیوانه است. هفته گذشته مقابل ناپولی، آنها عقب کشیدند و سعی در حفظ نتیجه داشتند تا آنکه در آخرین دقیقه گل خوردند. در بازی رفت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان مقابل تاتنهام، یک بار دیگر تیم تورینی عقب کشید و خیلی زود به حفظ نتیجه فکر کرد.
در نیمه دوم دربی ایتالیای شب گذشته، سخت بود تشخیص دهیم که کدام تیم ده نفره است زیرا نراتزوری بعضا کاملا به بازی تسلط داشت و با شایستگی کامبک زد و بازی را 2-1 کرد. آیا یوونتوس از حذف مقابل رئال مادرید، تساوی در تورین مقابل تاتنهام و شکست مقابل ناپولی درس نگرفت؟
در برنابئو، هیچکس برای آنها شانسی متصور نبود اما به راحتی توانستند 3-0 جلو بیفتند. پنالتی ثانیه های پایانی رونالدو شاید جنجالی بود اما نمی توان از این حقیقت گذشت که بیانکونری در دقایق پایانی، در اندیشه کشاندن بازی به وقت های اضافه بود. این کاملا واضح است زیرا آنها عقب کشیدند و حتی الگری تعویض هایش را برای وقت های اضافه نگه داشت. اینکه تیم الگری دوباره و چند باره، شب گذشته در یک دیدار که احتیاج حیاتی به پیروزی داشت، مقابل تیم ده نفره باز هم عقب بکشد، غیرقابل بخشش است.
باید بگوییم اینتر دیشب درخشان بود و واقعا می توانند خود را بدشانس بنامند که بدون امتیاز زمین را ترک کردند. شاید میرالم پیانیچ به نوعی در نیمه دوم از اخراج فرار کرد. نتیجه دیشب شاید نمایانگر پاتزا اینتر یا اینتر دیوانه بود اما تیم اسپالتی، نمایشی شجاعانه و با انگیزه ای ارائه داد. بدین ترتیب عصای احتیاط و نگرانی ناگهان به ناپولی رسید. آنها در حالی به مصاف فیورنتینا می روند که چهار امتیاز عقب هستند و فشار را کاملا احساس می کنند.
با این حال، یوونتوس باید بالاخره از این بازی برای سه بازی آینده اش در راه اسکودتو درس بگیرد. آنها گل های بیشتری نسبت به ناپولی به ثمر رسانده اند. آنها یک مهاجم 90 میلیون یورویی، یکی از بهترین استعدادهای جهان و گزینه های جذاب در پست وینگر دارند. اگر می خواهند هفتمین اسکودتوی پیاپی را کسب کنند، باید از این نقطه قوتشان استفاده کنند.
اگر با همین نگرش در هفته سی و هفتم مقابل رم قرار بگیرند، ناپولی شایسته کسب اسکودتو است و یووه هیچکس را به جز خودش مقصر نمی داند.
