مطلب ارسالی کاربران
جان سخت؛ از فروپاشی در لالیگا تا صعود به فینال کیف
از شروع فصل تا کنون که به خط پایان نزدیک و نزدیک تر می شویم ، رئال مادرید هویتی کاملا دو گانه در رقابت های لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا از خود بر جای گذاشت .
.
.
از لالیگا شروع کنیم ؛ رئال مادرید با وجود حفظ ترکیب اصلی خود در نقل و انتقالات تابستانی و البته عملکرد ضعیف در خرید بازیکنان ، هیچ گونه شباهتی به تیم تشنه و جنگنده ی فصل قبل نداشت . اوضاع تیم 180 درجه تغییر کرده بود . فصل با برد 3 گله در زمین دپورتیوو آغاز شد اما طولی نکشید که ضعف های تیم زیدان برای رقبا آشکار شود .
.
تساوی مقابل والنسیا ، لوانته و بیلبائو و شکست های ناامید کننده در برابر بتیس ، خیرونا و ویارئال ، همگی نشان دهنده تیمی زخم پذیر و عاجز بود .
.
نقطه فروپاشی و قطع امید از فصلی عجیب در لالیگا نیز در الکلاسیکو اتفاق افتاد . باخت سه گله به بارسلونای والورده در سانتیاگو برنابئو ، امید اندک کهکشانی ها برای بازگشت به رقابت را نا امید کرد و نمایش های نسبتا بهتر در نیم فصل دوم و چند برد پر گل نیز ، کمکی به نزدیک شدن به بارسلونای با انگیزه و کم اشتباه نکرد .
قهرمانی های پیاپی در لالیگا و ارائه نمایش هایی با ثبات ، همان عنصری است که رئال مادرید بالغ بر یک دهه ، فاقد آن است ... البته این مشکل ، که مشکل بزرگی هم هست ، از عوامل مختلفی تاثیر می پذیرد اما شاید مهم ترین آنها ، بی ثباتی در نتایج باشد ؛ در لیگ های داخلی اینکه تیم در بازی های دشوار و گره خورده ، توانایی کسب سه امتیاز را داشته باشد و از شروع تا پایان فصل ، انگیزه و اشتیاق خود را حفظ کند ، یکی از مهم ترین عوامل قهرمانی به حساب می آید .
.
علاوه بر آن ، بی انگیزگی خاصی در رقابت های این فصل لالیگا در رئال مادرید به چشم می خورد . تیمی که درست بر خلاف فصل قبل ، در لحظات پایانی ، به جای پیروزی ، شکست میخورد و گاها انگیزه ای برای جبران حتی یک گل را هم نداشت . خط دفاعی آسیب پذیر لوس بلانکوس هم در نتایج بد این فصل رئال در لالیگا ، نقش زیادی داشته و در بسیاری از بازی ها ، مثل بازی برگشت مقابل لوانته یا بازی رفت مقابل خیرونا ، تیم توانایی حفظ اندوخته خود را نداشته و امتیازات زیادی به همین شکل ، از دست رفت .
.
.
در لیگ قهرمانان اما شرایط کاملا متفاوت بود ؛ رئال مادرید با تاتنهام ، دورتموند و آپوئل هم گروه بود و علیرغم شکست مقابل تاتنهام ، با نتایجی خوب و دلگرم کننده به یک هشتم نهایی رسید . در اولین راند ، رئال مادرید در مقابل پاریس سنت ژرمن قرار گرفت ؛ پاریس سنت ژرمنی که با صرف هزینه های گزاف و خرید امباپه و البته فوق ستاره ای به نام نیمار ، خود را برای قهرمانی در لیگ قهرمانان آماده کرده بود . در مجموع دو بازی رئال مادرید موفق به شکست 5-2 پی اس جی با دو بازی حساب شده و کم اشتباه شد . پی اس جی از لحاظ مهره ، چیزی از رئال کم نداشت اما قدرت ذهنی مثال زدنی رئالی ها ، و ارائه دو نمایش بدون استرس ، آنها را به یک چهارم نهایی رساند .
.
.
قرعه دوم در یک چهارم یوونتوس مکس آلگری بود ؛ رئال مادرید باید با تیمی روبرو میشد که علاوه بر تجربه اروپایی بالا و حذف کردن تاتنهام در یک هشتم ، از وجود تئوریسین باهوشی مثل آلگری بهره می برد . بازی رفت با وجود برابری نسبی مالکیت و وجود موقعیت های برابر گلزنی ، رئال مادرید با درخشش فوق ستاره پرتغالی خود و ارائه نمایشی خیره کننده از او ، سه گل به یوونتوس زد تا همه تیم زیدان را یکی از چهار تیم نیمه نهایی بدانند . بازی برگشت اما به یک کابوس جانکاه بدل شد ...
آنالیز دقیق و کم نقص مکس آلگری از رئال ، این تیم را تا آستانه حذف از رقابت ها پیش برد . در شبی که ماریو مانزوکیچ دو بار دروازه رئال را باز کرد و ماتوییدی هم گل سوم را زد و همه چیز را در برنابئو به تساوی کشاند ، با پنالتی دقیقه 93 کریستیانو رونالدو ، رئال مادرید از مهلکه گریخت ؛ چیزی که باز هم در بازی رئال مادرید نمایان بود ، اعتماد به نفس بازیکنان با وجود دریافت سه گل و وجود ذهنیتی برتر بود که کمک بسیاری به این تیم کرد .
.
.
رئال مادرید به نیمه نهایی رسید و به آماده ترین تیم این روزهای اروپا برخورد کرد : "بایرن مونیخ"
با توجه به نتایج بایرن در بوندسلیگا ، طبیعی بود که اکثر کارشناسان رای به صعود شاگردان هاینکس دهند ؛ اما در عمل ، رئال مادرید بازی رفت در مونیخ را با پیروزی 2-1 به اتمام رساند و با وجود حملات بسیار زیاد بایرن ، این تیم نتوانست بیش از یک بار دروازه رئال را باز کند ؛ رئال ابتدا گل اول را دریافت کرد ، اما به بازی برگشت و پیروز میدان شد ؛ بازی برگشت در برنابئو ماراتنی تماشایی بود . بایرن خیلی زود توسط کیمیش به گل رسید و با انگیزه فراوانی که داشت ، یک بازی تهاجمی را به نمایش گذاشت ؛ اما رئال خیلی زود گل خورده را توسط بنزما جبران کرد . در نیمه دوم نیز بنزما و خامس هر کدام یک گل زدند تا 20 دقیقه پایانی بازی ، تبدیل به حساس ترین بازی این فصل لیگ قهرمانان شود . بایرن حمله می کرد و به دنبال گل برتری بود اما توانایی باز کردن دروازه را نداشت . جدا از بی دقتی مهاجمان این تیم ، رئال مادرید جانانه دفاع کرد و با وجود هیجان و فشار بالای بازی ، هیچکدام از بازیکنان ، تمرکز خود را از دست ندادند ؛ نکته ی جالب توجه این است که رئال در مقابل پی اس جی در بازی رفت ، در مقابل یووه در بازی برگشت و در هر دو بازی رفت و برگشت مقابل بایرن ، گل اول را دریافت کرد اما تیم متمرکز باقی ماند و احساسی بازی نکرد و همین آمادگی بالای ذهنی در مسابقات ، یکی از مهم ترین عوامل صعود رئال مادرید به فینال کیف بود .
.
.
حال پرسش های زیادی وجود دارد ؛
چرا رئال مادرید این قدرت و تمرکز ذهنی بالایی که در لیگ قهرمانان دارد را در لالیگا ندارد ؟
چرا تیم در این فصل ، به این حد سیاه و سفید عمل کرده ؟
چرا لالیگا برای رئال ، مشکل تر از چمپیونزلیگ است ؟
و مهم تر از همه :
آیا رئال مادرید توانایی فتح کیف و هتریکی تاریخی در لیگ قهرمانان اروپا را دارد ؟
