برانکو یک گام جلوتر از همه؛
پرسپولیس یک بازی تا پایان سومین فصل کامل با برانکو ایوانکوویچ فاصله دارد و در این سال ها، پروفسور ثابت کرده که تصمیماتش اغلب صحیح هستند.
به گزارش "ورزش سه"، او که موهایش را در فوتبال سپید کرده، در سه فصل اخیر بهترین دوران پرسپولیسِ معاصر را رقم زده و لبخند را بر لبان اکثریت هواداران این تیم نشانده است. اما آن اقلیت که گاهی اوقات بخشی از دیگران را نیز با خود همراه می کردند، تصمیماتی خلاف نظر برانکو داشتند که فرجام اغلب این کشمکش های کوچک و بزرگ، پیروزی آقای سرمربی بود. حال و در پایان فصلِ سوم، بد نیست بخشی از آن ها را مرور کنیم:
1) نارضایتی از هادی نوروزی در ابتدای لیگ پانزدهم
پرسپولیس لیگ پانزدهم را با کاپیتانی هادی نوروزی و البته شکست های پی در پی آغاز کرد. از همان ابتدا، کاپیتان جدید سرخ ها سیبل انتقادات و بعضا فحاشی ها بود و خودش نیز از این موضوع ناراحت و گلایه مند به نظر می رسید. برخی از هواداران پرسپولیس معتقد بودند برانکو نباید او را در ترکیب اصلی قرار دهد و عده ای به موضوع کاپیتانی اش معترض بودند اما پس از درگذشت ناگهانی، همه به ویژگی های مثبت فنی و اخلاقی اش اذعان داشتند اما...
2) اصرار هواداران به بازی مسلمان در لیگ پانزدهم
واقعیت این است که مسلمان با نظر مستقیم برانکو به پرسپولیس نیامد و با شرایطی به دور از آمادگی، سرخپوش شد اما رفته رفته خود را به سرمربی نشان داد و زیر نظر او پیشرفت کرد. در ابتدای لیگ پانزدهم، عده ای از دوستداران پرسپولیسی علاقه مند به بازی مسلمان بودند و به این امر اصرار می ورزیدند، برانکو هم دقایقی در بازی جام حذفی با پیکان به مهندسِ فعلی بازی داد و همه میزان آمادگی او را دیدند.
3) ساسان انصاری؛ سایه ای که یک فصل روی سر پرسپولیس بود
ساسان انصاری یکی از خریدهای پرسپولیس برای لیگ شانزدهم بود. او با سروصدای زیاد جذب این تیم نشد اما از همان ابتدا در کلکسیون خریدهای محبوب هواداران قرار گرفت و از ابتدای فصل نیز طرفدارانش خواستار حضور بیشتر این بازیکن با استعداد در زمین شدند. ساسان هنوز با تیم هماهنگ نشده بود و برانکو نمی توانست کاملا به او اعتماد کند و ترجیح می داد از آقای گلش استفاده کند. انصاری هم صبر نکرد و رفت تا در فولاد بدرخشد اما درخشش این بازیکن متداوم نبود و باردیگر تصمیمات درست ایوانکوویچ، به همه ثابت شد.
4) نظر هواداران: رضاییان - تصمیم برانکو: محرمی
رامین رضاییان در پایان لیگ پانزدهم به ریزه اسپور ترکیه رفت اما پیش از آن به نقل از برانکو ایوانکوویچ یک ماه پاسخ تماس های او را نداد. بنابراین سرمربی سرخ ها به سراغ صادق محرمی رفت و او را خرید تا شماره 27 پرسپولیس، برتن این بازیکن باشد. محرمی در تمرینات بیشترین تلاش را داشت و روند پیشرفتش خیره کنند بود، پس برانکو رامین رضاییانِ بازگشته از ترکیه را نیمکت نشین کرد و در بیشتر مسابقات به صادق محرمی اعتماد کرد تا یک دفاع راستِ استثنایی برای فوتبال ایران متولد شود. هواداران پرسپولیس، جدال دوستداران رامین رضاییان و برانکو ایوانکوویچ در آن روزها و ظهور شعار «هرچی برانکو بگه» را فراموش نخواهند کرد.
5) عدم اعتقاد به سرتن چوک!
برانکو سرتن چوک را به عنوان کمک مربی اش در لیگ شانزدهم به ایران آورد تا سرمربی سابق تیم چهارم لیگ کرواسی، دستیار برانکو ایوانکوویچ شود. برخی در ابتدا به وزن بالای او خرده گرفتند و سپس زمان بندی تعویض ها و... را تاثیر چوک دانستند و انتقاداتی نسبت به او داشتند اما حالا مشخص شده که برانکو چرا با وسواس خاصی او را انتخاب کرد و روی نیمکت پرسپولیس نشاند.
6) علیپور روزگاری فقط یک حامی داشت
علی علیپور در لیگ شانزدهم گل های زیادی را به ثمر نرساند و در برهه ای از فصل، زیر تیغ تیز انتقادات اکثر پرسپولیسی ها بود. او با طارمی هماهنگی خاصی داشت و برای تیم هم مثمرثمر ظاهر می شد اما توپ هایش گل نمی شدند یا اصلا شوتی نمی زد. سرانجام روزهای خوب او از اواخر لیگ شانزدهم آغاز شدند و حالا علیپور گلزن ترین مهاجم ایرانی به شمار می رود ولی هیچ کس روزگاری را فراموش نمی کند که این مهاجم تنها یک حامی داشت و آن هم برانکو ایوانکوویچ بود.
7) اصرار به بازی فیکس منشا، نعمتی و رسن
در ابتدای این فصل برخی از هواداران اصرار شدید داشتند که پرسپولیس با سه خرید جدیدش می تواند بهتر باشد. البته این سه بازیکنان توانایی هستند اما در آن زمان به زعم برانکو از آمادگی بالا و هماهنگی با بازیکنان بهره نمی بردند و همین موضوع سبب نیمکت نشینی شان شده بود. پس از بالا رفتن فشارها در بازی با پیکان بشار و نعمتی فیکس شدند و منشا هم به عنوان یار تعویضی اضافه شد اما همه ضعیف عمل کردند و نتیجه یک شکست تلخ بود.
8) رادو، رادو و رادو...
پس از همه این ها، عده از طرفداران در اعتراض به عملکرد فنی و اخلاقی بیرانوند، خواستار نیمکت نشینی دروازبان شماره یک تیم ملی و حضور فیکس رادوشویچ شدند و برانکو در بازی با سایپا به دروازبان کرواتش فرصت بازی داد. رادو دو گل خورد که روی هیچ یک مقصر اصلی نبود اما نکته جالب، اعتراض از سوی همان هوادارانی بود که پیش از بازی حامی رادوشویچ به شمار می رفتند!
9) ربیع خواه؛ کم لطفی و بی مهری به کارگر برانکو
یکی از معتمدترین بازیکنان نزد سرمربی پرسپولیس محسن ربیع خواه بود. بازیکنی که به واژه کارگر در فوتبال معنا بخشید و از پس وظایفی که برانکو محول می کرد نیز بر می آمد اما با کم لطفی و بی مهری هواداران روبرو می شد. ولی حالا جای خالی این بازیکن نیز در مقابل مدافعان به عنوان هافبک دفاعی احساس می شود. او البته یک سوپر استار نبود اما به عنوان یک هافبک دفاعی، اصول اولیه را رعایت و برای انجام وظایف بیشترین تلاش را می کرد.
10) زوج نوراللهی و کامیابی نیا؛ پیشنهاد خوب اما بد موقع
بعد از بازگشت نوراللهی، طرفداران خواستار حضور همزمان او و کامیابی نیا در زمین شدند اما نوراللهی آمادگی گذشته را نداشت و تا رسیدن به آن دوران خوب فاصله های زیادی داشت. شب گذشته نیز مشخص شد که کمال و نوراللهی، فعلا در کنار هم یک زوج آرمانی نیستند. هر چند که هر یک جزو بهترین هافبک دفاعی های فوتبال کشور به حساب می آیند (شخصاً اعتقاد دارم نوراللهی و کامیابی نیا جزو هافبک دفاعی های معمولی فوتبال ما هستند و پرسپولیس به هافبک دفاعی خیلی بهتر از این دو تا نیاز داره، یکی مثل ماتیاس چاگو که تو فولاد بازی می کرد. هم جنگنده هم بازیساز)
