طرفداری- توصیفات آلفرد پلگار، روزنامه نگار مشهور اتریشی از ماتیاس سیندلار و تیم طلایی اتریش بود این گونه بود:
" حتی در پاهای او نیز مغز نهفته بود، وقتی می دویدند اتفاقات خارق العاده و باورنکردنی رخ می داد"
تیم ملی اتریش دهه 30 میلادی ملقب به "تیم شگفت انگیز" (Wunderteam) قدرتمند ترین قطب فوتبال تا پیش از آغاز جنگ جهانی دوم بود و ستاره و کاپیتان آنها کسی نبود جز "ماتیاس سیندلار".
سیندلار در سال 1903 میلادی در روستایی کوچک بنام کوزلوو که در آن زمان بخشی از امپراطوری اتریش – مجارستان به حساب می آمد، در خانواده ای کاتولیک و مذهبی متولد شد. خانواده او در همان دوران به "وین" پایتخت اتریش سفر کردند و در منطقه "فاوریتن" مستقر شدند. منطقه ای پرجمعیت و سراسر از مردم کشورهای مختلف اروپا. سیندلار فوتبال را از بچگی با بازی در خیابانهای وین آغاز کرد و خیلی زود در سن 15 سالگی عضو باشگاه تازه تاسیس آن زمان "هرتا وین" شد. در آنجا بود که استعداد وی خیلی زود نمایان شد و توجهات تیمهای بزرگ را به خود جلب کرد. تنها شش سال بعد به تیم بزرگ پایتخت "آستریا وین" پیوست، جایی که دوران درخشان اتریش آغاز شد. در اولین سال حضورش در تیم جدید موفق به کسب عنوان جام حذفی اتریش شد. در سال بعد نیز علاوه بر جام حذفی، فاتح لیگ برتر اتریش هم شدند. در همان سال او به تیم ملی اتریش دعوت شد و در نخستین دیدارش در مقابل چکسلواکی زننده یکی از دوگل تیمش بود. در سالهای بعد باشگاه آستریا وین به کمک ستاره خود سه جام حذفی دیگر در سالهای 1933،1935 و 1936 را بالای سر بردند و در دو سال 1933 و 1936 نیز موفق به قهرمانی در جام"میتروپا" (Mitropa Cup) (جامی که قهرمانان لیگهای منطقه ی جنوب اروپا در آن بازی می کردند) هم شدند.
اما پیش از پیوستن سیندلار به تیم ملی، مردی بنام هوگو مایزل سکان تیم را دراختیار گرفته بود و با تجربیاتی که از کار کردن با مربیان بزرگی مانند هربرت چاپمن و جیمی هوگان در انگلیس کسب کرده بود، شروع به ساختن تیمی جدید با ایده های خلاقانه، ترکیبی از سبک های مختلف اروپایی کرده بود. از فضای کافی شاپ های روشنفکرانه وین تا جام جهانی ایتالیا، مسیر درخشانی بود که هوگو مایزل و تیم شگفت انگیز اتریش برای تبدیل شدن به ستارگان عصر خود طی کردند. از 12 آپریل 1931 تا 7 دسامبر 1932 تیم ملی اتریش در 14 بازی پیاپی شکست ناپذیر بود. و بالاخره اتریش برای اولین بار در جام جهانی 1934 به عنوان سوگلی اروپا در این رقابتها حضور پیدا کرد. البته خیلی پیش از آن، آنها خودشان را ثابت کرده بودند. پیروزی 5 بر صفر و حتی 6 بر صفر مقابل آلمان، نابود کردن مجارستان با نتیجه 8 بر 2 و قهرمانی در جام ملتهای اروپای مرکزی در سال 1932 (که تا پیش از جام ملتهای اروپا در سال 1960 انجام میشد، جامی که با طرح خود مایزل برای نخستین بار اجرا شد) مسیر قدرتنمایی داس ها تا پیش از جام جهانی بود. در بازی افتتاحیه جام جهانی 1934 اتریش تیم فرانسه را با نتیجه 3 بر 2 با گل اول سیندلار در هم کوبیدند. اما سرانجام آنها در نیمه نهایی با ایتالیا قهرمان همان دوره و دوره بعد جام جهانی مواجه شدند که در بازی بحث برانگیز بازی را یک بر صفر واگذار کردند. سیندلار در آن بازی روی تکل های خشن لوییس مونتی هافبک دفاعی آرژانتینی الاصل ایتالیا دچار مصدومیت شدیدی شد.
سیندلار پس از آن جام همچنان به موفقیت های خود ادامه داد، و سوپراستار اول اتریش چه داخل و چه خارج زمین فوتبال به حساب می آمد. "مرد کاغذی" لقبی بود که به دلیل جثه کوچک و لاغر اندامش و البته به دلیل مهارت های خیره کننده و در عین حال آرام و مسلطش به او داده بودند. در اواخر دهه 30 سیندلار به اوج شهرت خود در اروپا رسیده بود، اما این بخت خوب برای او و تیم شگفت انگیزش دوام زیادی نداشت. در سال 1938 و چندماه پیش از آغاز جام جهانی، آلمان نازی با تحت فشار قرار دادن دولت اتریش در قراردادی بنام "انشلوس" آن ها را مجبور به پیوستن به نازی ها کرده بودند. طولی نکشید که در حکمی بی سابقه دولت نازی ها، لیگ فوتبال اتریش و تمامی باشگاه های یهودی را منحل کردند و همچنین در ادامه تمامی یهودیان از بازی کردن فوتبال محروم شدند و خیلی ها از کشور فرار کردند. در همین وادی سیندلار و دیگر ستارگان نسل طلایی اتریش با پیشنهاد دولت آلمان به بازی برای تیم آنها ترغیب شدند. علارغم اینکه سیندلار می دانست که درواقع این یک دستور بود نه یک پیشنهاد، از بازی کردن برای آلمان نازی انصراف داد. او نمی تواست بازی کردن برای کشوری که ایدئولوژی مستبدانه و کاملا مخالف با او را دارد بپذیرد. سیندلار سن بالا و یا مصدومیت خود را برای بازی نکردن برای انها بهانه می کرد، بهانه ای که خیلی مشخص بود که یک بهانه بیش نیست. علی رغم این که تیم اتریش پیش از این واقعه به جام جهانی 1938 راه یافته بود اما دولت نازی ها تصمیم به منحل کردن تیم ملی آنها و یکی کردن با تیم خودشان کردند، و به همین منظور آنها به عنوان آخرین بازی برای اتریش، دیداری دوستانه بین تیم ملی اتریش و تیم ملی آلمان ترتیب دادند. نازی ها قصد داشتند تا این دیدار را به عنوان نمادی از جشن یکی کردن اتریش با آلمان برگزار کنند. شبی که بازیکنان اتریش به همراه کاپیتان بزرگشان سیندلار بجای پوشیدن لباس سنتی همیشگی سیاه و سفیدشان، با لباس های سفید و قرمز به رنگ پرچمشان به زمین آمدند. جو سنگین ورزشگاه خیلی زود با حمایت تماشاچی های اتریشی شکسته شد و به وجه آمده بود. در نیمه دوم بازی بود که حملات بی امان اتریشی ها آغاز شد و سیندلار با هنرنمایی خیره کننده خود چهره ی بازیکنان آلمان را پریشان کرده بود. در آخر، تیم اتریش به راحتی با گل های ماتیاس سیندلار و هم تیمی اش کارل سستا پیروز آن دیدار شد. پس از پایان بازی تمامی ورزشگاه یک صدا شروع به تشویق تیم کشورشان کردند و با شعار "استریش!اشتریش!" (“Österreich! Österreich”) به زبان آلمانی به معنی "اتریش"، باعث عصبانیت جایگاه مسوولان آلمانی شدند. درهمان لحظات جشن شادی اتریشی ها، سیندلار به قسمت نشیمنگاه ویژه آلمان، جایی که سران بلند پایه نازی در آن به تماشای بازی نشسته بودند، رفت و با حالتی تمسخر آمیز شروع به خوشحالی و رقصیدن در مقابل آنها کرد.
تنها یک سال بعد در 23 ژانویه 1939، جسم بی جان ماتیاس سیندلار و نامزدش در خانه اش در وین پیدا شد. دلیل مرگ آنها مسمومیت ناشی از کربن مونوکسید اعلام شد. اگرچه ساختمان محل زندگی آنها پیش تر دچار مشکلات گرفتگی لوله های گاز بود، اما بیشتر مردم معتقد بودند که وی توسط نازی ها به قتل رسیده است. سالها بعد، اگون اولبریچ، دوست قدیمی سیندلار در مصاحبه ای اعلام کرد که یکی از افسران نازی به وی پیشنهاد رشوه داده بود و گفته بود که مرگ سیندلار را جعل کنند و در ازای آن برای آن مراسم تشییع جنازه و مقبره تهیه خواهند کرد. چراکه براساس قانون نازی ها، شخصی که کشته شود و یا خودکشی کند حق داشتن مقبره را نمی داشت. مراسم تشییع وی با حضور بیش از بیست هزار تن از مردم اتریش انجام شد که نشان از محبوبیت بی حد و حساب ستاره اتریشی داشت. هرگز مشخص نشد که آیا مرگ وی یک تصادف بود یا توسط نازی ها انجام شده بود، اما چیزی که مسلم بود سیندلار "موتزارت فوتبال" بود، چراکه به مانند اسطوره موسیقی کشورش "آمادئوس موتزارت" که 150 سال پیش از وی هنرنمایی کرده بود، کارهایی که که او با توپ می کرد تا پیش از او در زمین فوتبال دیده نشده بود.
