مطلب ارسالی کاربران
جام جهانی 1982
در فاصله کوتاهی قبل از جام جهانی 1978 فیفا تصمیم گرفت تعداد تیمها را به 24 تیم افزایش دهد. ایده ای که سر استنلی روس، رئیس وقت فیفا، درآوریل 1970 مطرح کرده بود. در اسپانیا 1982، 6 گروه چهار تیمی بودند که از هر گروه دو تیم برتر صعود می کردند. مرحله دوم شامل چهار گروه سه تیمی بود که تیمهای برتر راهی نیمه نهایی می شدند. برندگان نیمه نهایی به فینال و بازندگان به رده بندی می رفتند. در صورت تساوی پس از 120 دقیقه بجای بازی تکراری که زمانبندی مسابقات اجازه انجام آنرا مثل سابق نمی داد و پرتاب سکه که واقعا به اعتبار مسابقات لطمه می زد، قرار بود ضربات پنالتی تعیین کننده تیم برنده باشد. بازی افتتاحیه بلژیک در برابر آرژانتین در بارسلونا جاییکه دیه گو آرماندو مارادونای جوان به تازگی به آن پیوسته بود برگزار شد وجو ورزشگاه بنفع آرژانتین بود، ولی این بلژیک بود که شگفتی ساز شد و نخستین گل در دیدار های افتتاحیه را از 1962 توسط ادوین وندربرگ به ثمر رساند. (1966 انگلیس و اوروگوئه، 1970 مکزیک و شوروی، 1974 برزیل و یوگسلاوی و 1978 آلمان غربی و لهستان بدون گل مساوی شده بودند. دو دیدار اول در جام ژولریمه میزبان برگزار کننده بازی افتتاحیه بود. ولی در دو جام بعدی در جام فیفا، قهرمان دور قبل دیدارافتتاحیه را برگزار می کرد. امروزه دوباره این میزبان است که مزد میزبانی خود را با برگزاری دیدار افتتاحیه دریافت می کند.) سزار منوتی به دلیل وفاداری بیش از حد به بازیکنان جام جهانی 1978 مورد انتقاد قرار گرفت. آنها به هر حال به همراه بلژیک به دور بعد صعود کردند.
آرژانتین در دور بعد در برابر ایتالیا و برزیل حرفی برای گفتن نداشتند و هر دو دیدار را باختند. در هر دو دیدار هم ده نفره شدند، مارادونای جوان در مصاف با برزیل کنترل خود را از دست داد و به عمد بازیکن حریف را زد و امریکو گالگو در دیدار با ایتالیا اخراج شد. تنها کسی که در استاندارد 1978 بازی کرده بود، دنیل پاسارلا بود. ماریو کمپس بندرت حرکت قابل تحسینی از خود بروز داد و رامون دیاز، مهاجم جوان تیم هم تنها زمانی گلزنی کرد که آرژانتین بازی نخست را به ایتالیا 2-1 باخته بود و در دقیقه 89 بازی آخر با برزیل در حالیکه تیم 10 نفره بود، 3-0 عقب بود. چه دیر!!! مجارستان 10-1 السالوادور را در هم کوبید. سریعترین هت تریک تاریخ جام جهانی در هفت دقیقه توسط مهاجم 26 ساله مجارستان رخ داد تا هاوه لانژ، رئیس فیفا که در ورزشگاه بود در باره 24 تیمی بودن مسابقات تاملی دوباره داشته باشد. خوشبختانه دیدارهای بعدی السالوادور در برابر آرژانتین و بلژیک، تیمهای پر قدرت تر گروه به شکل آبرومندانه تری و با نتایج 2-0 و 1-0 خاتمه یافت. همه انتظار داشتند اسپانیای میزبان در مصاف با هندوراس، رکورد مجارها را بشکند. با این حال هندوراس توانست میزبان را 1-1 متوقف کند. بهتر است گفته شود که این اسپانیا بود که توانست در دقیقه 65 با یک ضربه پنالتی گل دقیقه 7 را جبران کند و از هندوراس مساوی بگیرد! اسپانیا میزبان مایوس کننده ای بود. نه تنها به نیمه نهایی راه نیافتند که درپنج مسابقه خود تنها در یک بازی برنده شدند. ایرلند شمالی با بازیکنانی عمدتا از لیگ دسته پایین ترانگلیس در گروه آنها سر گروه شده بود.
کویت و نیوزلند با وجود آنکه در گروههای مشکلی قرار داشتند، نمایش خوبی از خود نشان دادند. در دیدار کویت و فرانسه، کویتیها در اعتراض به تصمیم داور، زمین را ترک کردند. بازی به جنجال کشیده شد. داور نظر خودش را برگرداند و این بار فرانسویها معترض شدند. کویتیها معتقد بودند که صدای سوت را شنیده بودند و به این خاطر توقف کرده اند و داور باید گل را مردود کند! شاهزاده فهد، رئیس فدراسیون فوتبال کویت از جایگاهش پایین آمد و با داور بحث و گفتگو کرد. به همین خاطر داور محروم شد و شاهزاده فهد نیز هشت هزار پوند جریمه شد. کویت البته این دیدار را 4-1 باخت. پس از نمایش درخشان تونس در آرژانتین 78، کسی نباید از نمایش فوق العاده کامرون در جام جهانی 82 شگفت زده شود. آنها با سه مساوی و بدون باخت به خانه رفتند. ایتالیا در همین گروه و با سه مساوی بدلیل گل زده بیشتر صعود کرد و در نهایت قهرمان تورنمنت شد!!! بجزدیدار لهستان با پرو که لهستان حریف را 5-1 در هم کوبید، سایر دیدار ها با نتیجه مساوی به پایان رسید. تاسف آور اینکه گل روژه میلا به پرو به اشتباه مردود شد. گلی که میتوانست حکم به صعود کامرون دهد و حتی سرنوشت برزیل و آلمان را که بعد ها به ایتالیا باختند را عوض کند. الجزایر آلمان غربی را شکست داد. منتها در روز آخر این تیم قربانی برنامه ریزی فیفا شد. زیرا بازی اتریش و آلمان بعد از بازی الجزایر و شیلی انجام می شد و آنها میتوانستند با نتیجه 1-0 هر دو صعود کنند. این اتفاق هم رخ داد. آلمانها در دقیقه 10 به گل رسیدند و پس از آن حملات آنچنانی از سوی دو تیم رخ نداد. صدای سوت اعتراضی تماشاگران نه فقط در این بازی که دراکثر بازیها شنیده می شد. از این بازی به شرمساری خیخون، شهر محل برگزاری مسابقه تعبیر می شود. بازی آرژانتین-پرو 78 و این بازی باعث شد فیفا دیدارهای روز پایانی را همزمان برگزار کند. حتی اگر حق پخش کاهش یابد.
برزیل با بهترین تیمش بعد از 1970 پای به مسابقات گذاشته بود. آنها با ژوگوبونیتو تحسین جهانیان را بر انگیختند. فوتبال سامبا قلبهای جهانیان را تسخیر کرد. ده گل در دور مقدماتی به خصوص در ورژن جدید رقابتها کمتر سابقه دارد. در مقابل تنها دو گل دریافت نمودند. شوروی، اسکاتلند و نیوزلند قربانیان برزیل در دور گروهی بودند. زیکو، ادر، سوکراتس و فالکائو مهارناپذیر به نظر می آمدند تا به مهاجم لاغر اندامی بنام پائولو روسی رسیدند. روسی دوبار ایتالیا را پیش انداخت اما برزیلیها توانستند با گلهای سوکراتس و فالکائو بازی را مساوی کنند. ولی وقتی روسی گل سوم را به ثمر رساند، دیگر برزیلیها نتوانستند پاسخ مناسبی به این گل بدهند تا ایتالیایی که به سه مساوی و بر اثر اشتباه داور در مردود کردن گل کامرون صعود کرده بود، بجای یکی از جذابترین تیمهای تاریخ برزیل و حتی تاریخ جام جهانی راهی دور بعد شود. این بازی که با برتری 3-2 ایتالیا به پایان رسید، یکی از بهترین دیدارهای تاریخ جام جهانی بود. جالب آنکه روسی کلا سه بار برای گلزنی تلاش کرد و هر سه تلاش به گل منجر شد. جالب تر آنکه او قبل از این در جام جهانی 82 و طی چهار بازی قبلی گلی را به ثمر نرسانده بود. دو گل به لهستان در نیمه نهایی و گل نخست مقابل آلمان غربی در فینال باعث شد روسی که موتورش دیر روشن شده بود، در سه دیدار پایانی 6 گل به ثمر برساند و بالاتر از رومینیگه 5 گله آقای گل شود. انزو بیرزوت، مربی ایتالیا در فینال مادرید توانست بر رقیب خود یوپ دروال غلبه کند تا تیمی که در ابتدا شانس کمتری در برابر قهرمان اروپا داشت، در نهایت جام قهرمانی را بالای سر ببرد. دینوزوف با 40 سال سن به مسن ترین بازیکنی تبدیل شد که جام را فتح کرده است. مارکو تاردلی با آن خوشحالی بیاد ماندنی پس از گلزنی در فینال، آنتونونی و شیره آ دیگر بازیکنانی بودند که نقش کلیدی در قهرمانی ایتالیا داشتند. مهارت ایتالیا در دفاع و استفاده از ضد حمله باعث شد این تیم در دیدار با تیمهایی که بزرگتر از این تیم قلمداد می شدند، برنده از زمین خارج شود و در نهایت جام قهرمانی را فتح کند.
از دیگر تیمهای موفق ، می توان از انگلیس نام برد که پس از 12 سال وقفه به جام جهانی رسید. آنها در گروه فرانسه، چکسلواکی و کویت مقتدرانه سر گروه شدند. در دور دوم با اسپانیا و آلمان غربی بدون گل مساوی شدند و بدون باخت به خانه بازگشتند. 12 سال قبل در یکچهارم مغلوب آلمان غربی شدند و این بار هم در دوم گروهی که در حکم یکچهارم بود، بدون اینکه به آلمانها ببازند، در جدول پایین تر از این تیم قرار گرفتند و نتوانستند به دور بعد صعود کنند و به نوعی باز هم پس از 12 سال بازگشت به جام جهانی این ژرمنها بودند که آنها را ناکام گذاشتند. البته مصدومیت کوین کیگان و خلا خلاقیت در فاز تهاجمی در این ناکامی بی تاثیر نبود. لهستان و فرانسه بازی به بازی پیشرفت کردند. زوج بونیک و لاتو (آقای گل 74 که هنوز در 32 سالگی در اوج نشان میداد فوق العاده بودند. متاسفانه، در نیمه نهایی بونیک محروم بود ولی با بازگشت در رده بندی برای کسب مدال برنز به تیمش کمک کرد. البته فرانسه پس از باخت دردناک به آلمان غربی در نیمه نهایی، از نفرات ذخیره کمک گرفته بود. آلمانها در وقتهای اضافه 3-1 عقب بودند ولی توانستند بازی را به ضربات پنالتی بکشانند. این نخستین بازی بود که در جام جهانی به ضربات پنالتی کشیده می شد. داور مسابقه بدلیل اخراج نکردن شوماخر بدلیل خطا روی باتیستون که بیهوش شد و به بیمارستان منتقل شد، آماج انتقادات قرار گرفت. فرانسه بازی را باخت، ولی همچون برزیل قلبها را تسخیر کرد. ارکستر سمفونی آنها به رهبری میشل پلاتینی مورد طرفداران را در سراسر دنیا تحت تاثیر قرار داد. اگر چه فیفا از نخستین تجربه 24 تیمی که گلهای بسیار، ظهور ملتهای جدید با سبکهای متفاوت و بازیهای رقابتی راضی بود، اما برای 1986 آنها پس از مرحله گروهی، مرحله حذفی را جایگزین دور دوم مسابقات نمودند.
آلمان در جام جهانی دوازدهم
پس از چهار جام جهانی و کسب تمام مدالهای رنگارنگ جام جهانی، زمان رفتن هلموت شون فرا رسیده بود و یوپ دروال، دستیار وی، به جای او نشست. یوپ دروال در نخستین تجربه توانسته بود در خاک ایتالیا، جام ملتهای اروپای 1980 را فتح کند و برای فتح جام جهانی 1982 اسپانیا نیز بسیار با انگیزه بود. اما در نخستین بازی اتفاقاتی رقم خورد که سرنوشت جام را عوض کرد و جو بدی را بر علیه تیم ملی آلمان بوجود آورد. ابتدا در دقیقه 54روی پاس "جمال زیدان"، مهاجم الجزایر با شوماخر تک به تک شد و توپ برگشتی را از روی خط شش قدم "رباح ماجر" وارد دروازه کرد. دقیقه 68 با نفوذ ماگات به محوطه جریمه و پاس عرضی او را کارل هاینز رومینیگه از درون محوطه جریمه وارد دروازه الجزایر کرد. یک دقیقه بعد آلمانها به همان سبکی که گل زده بودند، گل خوردند. در ادامه روی یک ضربه کرنر آلمانها با سر به گل رسیدند. اما داور خطای شارژ هورست روبش را گرفت و گل مردود شد. ضربه سر رومینیگه هم به تیرک افقی دروازه اصابت کرد. ادامه مسابقه بیشتر با حمله آلمان همراه بود. ولی ضد حمله های الجزایر خطرناکتر بودند. بازی 2-1 به سود الجزایر تمام شد. گام اول بسیار بد برداشته شد و همچنان ژرمنها در برابر رقبای آفریقایی با مشکل رو برو بودند. مراکش 1970 را با کمترین اختلاف بردند. با تونس بدون گل مساوی شدند و حالا به الجزایر باختند. البته شاید باخت به الجزایر یکی از دلایلش خستگی بازیکنان بایرن مونیخ باشد که تا فینال جام باشگاههای اروپا پیش رفته بودند.
در بازی با شیلی ابتدا در دقیقه 9 توپ لیتبارسکی به رومینیگه رسید. ضربه زمینی این بازیکن از حدود 20 متری از زیر دست دروازه بان عبور کرد و درون دروازه غلتید. بازی با برتری آلمان ادامه یافت. سانتر لیتبارسکی و ضربه سر رومینیگه که حسابی روی فرم بود، بازی را در دقیقه 56 دو بر صفر کرد. در ادامه و در دقیقه 66 یک و دوی ماگات و رومینیگه، با ضربه غافلگیر کننده رومینیگه روزی به یاد ماندنی را برای وی رقم زد. رومینیگه با یک ضربه بیرون پای راست نسبتا آرام توپ را از حدود 16 متری وارد دروازه کرد تا دروازه بان تنها نظاره گر باشد. در ادامه رومینیگه که حسابی روی فرم بود از بیرون محوطه جریمه ضربه ای را روانه دروازه کرد که توپ روی تیرک افقی دروازه فرود آمد. دقایقی بعد شیلیایی ها بودند که تیرک دروازه رومینیگه را پاسخ دادند. دقیقه 81 رایندرز که نفوذ کرده بود، از پشت محوطه جریمه و از فاصله حدود 20 متر دروازه را برای بار چهارم گشود. دقیقه 89 شیلی یکی از گلها را جبران کرد. واقعا این آلمان سراسر حمله چه شباهتی به آلمان بازی با الجزایر داشت؟؟؟!!!!
بازی با اتریش را آلمانها مجبور بودند ببرند. متاسفانه آنها از نتیجه بازی الجزایر و شیلی خبر داشتند. میدانستند با برد 1-0 آلمان هر دو تیم صعود می کنند و همین نتیجه هم بدست آمد. ابتدا بازی تهاجمی توسط آلمان پیگیری شد. ضربه سر برایتنر روی تیر دروازه فرود آمد. در ادامه هم سانتر عرضی لیتبارسکی و ضربه سر هورست روبش در دقیقه 9 آلمان را پیش انداخت. نیمه اول با حملات ادامه دار ژرمنها پیگیری شد. از تک به تک تا شوتهایی که از فواصل دور و نزدیک پیگیری می شد. دو تیم آلمانی زبان اما در نیمه دوم حملاتی به سمت دروازه هم نکردند تا دست در دست هم صعود کنند. الجزایر که در بازی با شیلی برتری 3-0 را با برد خفیف 3-2 عوض کرده بود، با برنامه ریزی بد فیفا سرنوشتش در دست تیمهای دیگر قرار گرفته بود و سخت عصبانی بود. رسانه های انگلیسی فرصت خوبی نصیبشان شده بود تا به اعتبار ژرمنها لطمه بزنند. هواداران متعصب آلمانی هم که انتظار داشتند، اتریش را با گلهای پر شمار (حداقل 3 گل) شکست دهند تا انتقام حذف چهار سال پیش را بگیرند، بی تاثیر نبودند. آنها هم تیمشان را به تبانی متهم می کردند.
آیا واقعا اگر اتریش تیم ضعیفی بود، چرا فرانسه در دور دوم گروهی نتوانست بیش از یک گل به این تیم بزند؟ اگر آلمان مورد لطف اتریش واقع شده چگونه تا فینال پیش رفت؟ تیمهایی که به برد نیاز ندارند، معمولا به آب و آتش نمی زنند. به خصوص که در تورنمنت ها تیم باید انرژی خود را ذخیره کنند. خصوصا تیمی که اسکلت آن تا فینال جام باشگاههای اروپا رفته باشد. هلند و آرژانتین 2006 که هیچکدام هم برچسب ماشینی و تبانی گر ندارند، مگر در کل 90 دقیقه چند حمله به دروازه هم کردند؟ در نهایت هم در یک بازی سرد و بیروح، بدون گل مساوی شدند. لابد دور دوم گروهی هم انگلیس و اسپانیا که رسانه ها و تماشاگرانشان سر بازی اتریش و آلمان جنجال به پا کردند در بازی سوم که سرنوشت آلمان در دست آنها بود به نفع آلمان تبانی کردند که با هم مساوی شدند؟ از این بازیها در تاریخ جام جهانی بسیار زیاد هستند. بازیهایی که با نگاه به جدول و نتیجه کسب شده می توان به آن انگ تبانی زد. این ضعف که بازی آخر دور گروهی هم زمان نباشد، خواه دور اول خواه دور دوم، متوجه مسئولان برنامه ریز است. ظاهرا ناتوانی میزبان در تامین امنیت برگزاری همزمان هم در این مساله بی تاثیر نبوده است. و الا تیمها تقصیری ندارند. در نهایت فیفا به این نتیجه رسید که دور سوم را همزمان برگزار کند. ولی آلمان که صعودش بدنبال پیروزی درخشان مقابل شیلی به عنوان سرگروه قطعی شده بود، موجب هجمه شدیدی قرار گرفت تا فشار تماشاگران و رسانه ها بخصوص رسانه های انگلیسی زبان در نهایت دست این تیم را از جام کوتاه کند. جالب آنکه اتریشی که در این ماجرا سود برد و صعود کرد، مورد هجمه قرار نگرفت! عجیب تر آنکه اتریش که چهار سال قبل، در حالیکه حذفش قطعی شده بود با پیروزی مقابل آلمان مانع از صعود ژرمنها به جمع چهار تیم برتر و صعود دشمن تاریخی اتریش (ایتالیا) شده بود، از چه رو مستوجب مهربانی ژرمنها بود که بخواهند اینهمه به خاطر آن هزینه پرداخت کنند؟ کاش کسانی که بحث تبانی را مطرح می کنند به این سوالات پاسخ منطقی بدهند.
در دور دوم گروهی آلمان ابتدا به مصاف رقیب سنتی خود، انگلستان رفت. انگلستانی که پس از حذف دردناک در 1970 بدست آلمان اولین بار بود به جام جهانی می رسید. هیچیک از دو تیم نمی خواستند بازنده باشند و حملات نصفه و نیمه تیمها به جایی نرسید. نیمه اول واکنشهای دیدنی شوماخر که سر انجام جایگزین مایر شده بود، قهرمان اروپا را نجات داد. ولی نیمه دوم باز هم این تیرک دروازه بود که برای بار سوم مانع از گلزنی رومینیگه شده بود. سه بازیکن بایرن مونیخ که در فینال جام باشگاههای اروپا بازی کرده بودند، در این مسابقه حضور داشتند. ولی در مقابل از استون ویلا که در فینال بر بایرن پیروز شده بود، تنها یک بازیکن در لیست 23 نفره حاضر بود که حتی یک دقیقه هم بازی نکرد. رون گرینوود، سرمربی انگلیس چگونه از تیم قهرمان اروپا چشمپوشی کرده بود، کسی نمیداند.
بازی دوم مقابل اسپانیا، میزبان نا امید کننده مسابقات انجام شد. دقیقه 50 هافیک بایرن مونیخ، درملر، که تنها هشت روز پس از "معجزه برن" بدنیا آمده بود توپی را از پشت محوطه جریمه شلیک کرد که لوئیز آرکوندا دروازه بان و کاپیتان اسپانیا ناقص توپ را دفع کرد. لیتبارسکی 22 ساله،جوانترین بازیکن مانشافت و تنها بازیکن دهه شصتی آلمان در زمین در برگشت از درون محوطه جریمه و با پای چپ توپ را وارد دروازه کرد. دقیقه 75 پاس هوشمندانه برایتنر به لیتبارسکی رسید. لیتبارسکی با یک مهار جالب، مدافع اسپانیا را محو کرد تا با یک پاس عرضی آرام، کلاوس فیشر 32 ساله مسن ترین بازیکن مانشافت را که این تورنمنت پایان بازیهای ملی اش بود را صاحب توپ کند. آرکوندا شیرجه رفت تا مانع پاس لیتبارسکی شود. وقتی ناکام ماند، ساده ترین کار برای مهاجم کارکشته مانشافت باز کردن دروازه بدون دروازه بانی بود که فقط یک مدافع روی خط قرار گرفته بود. یک بغل پا با پای راست، توپ را به گوشه دروازه فرستاد و آلمان 2-0 پیش افتاد. گلی که پاس دهنده و زننده گل هر دو عضو باشگاه کلن بودند. شوماخر دیگر عضو تیم کلن بود و در کل تیم کلن در آن دوران نقش عظیمی در آن تیم داشت. اشتفان انگلز دیگر عضو تیم آلمان بود که در لیست 22 نفره حضور داشت و در کلن توپ میزد. در اقدامی عجیب، دروال وی را با دو بازیکن دیگر با خود به اسپانیا نیاورد و در آلمان بودند تا اگر سرمربی تیم، یوپ دروال، بخواهد راهی اسپانیا شوند. همانطور که انتظار میرفت تا فینال هم این سه بازیکن که در لیست نهایی حضور داشتند بازیهای تیمشان را از تلویزیون تماشا کردند!!! دقیقه 81 زامورا با همکاری سانچز یکی از گلها را جبران کرد. اما اسپانیا حذف شد. آنها 3 روز بعد باید به مصاف انگلیس می رفتند. باخت 2-0 اسپانیا، آلمان را هم حذف می کرد و انگلیس راهی نیمه نهایی می شد. اسپانیای بی انگیزه برای صعود اما نمی خواست در برابر طرفدارانش باخت دیگری را تجربه کند. آنها بدون گل مساوی کردند و آلمان صعود کرد.
نیمه نهایی مقابل فرانسه یکی از جنجالی ترین بازیها در تاریخ جام جهانی بود. ابتدا روی پاسهای عمقی و زمینی که پل برایتنر در آن شگرد داشت، کلوس فیشر در دقیقه 17 با دروازه بان تک به تک شد. "یان لوک اتوری" دروازه بان فرانسه توپ را ناقص دفع کرد و توپ را از روی خط محوطه جریمه به داخل دروازه بدون دروازه فرستاد. باز هم یک همکاری کلنی! در ادامه در دقیقه 26 میشل پلاتینی، کاپیتان فرانسه، از روی نقطه پنالتی بازی را مساوی کرد. بازی با برتری فرانسه ادامه داشت. خروج بدون کنترل شوماخر و برخورد شدید او با باتیستون که به شکستن دنده و دندان و پاره شدن شش وی و بستری طولانی مدت او در بیمارستان همراه شد، را داور خطا هم نگرفت چه برسد به آنکه بخواهد شوماخر را اخراج کند. البته توپ قبل از اینکه شوماخر به هوا پریده با باتیستون برخورد کند شلیک شده بود و راهی اوت شده بود و این هم در اینکه داور خطا نگیرد، بی تاثیر نبود. ثابت کردن اینکه خطا عمد بوده، تقریبا محال است. ولی هیچیک از بازیکنان آلمان برای دلداری بالای سر مدافع پیش کشیده فرانسه که دقیقه 50 به بازی آمده بود و دقیقه 60 با برانکارد از زمین خارج شد حاضر نشدند. شوماخر با عجله از بازیکنان می خواست تا جلو بکشند تا او توپ را برای ادامه بازی بفرستد که داور برای بررسی وضعیت باتیستون، اجازه ادامه بازی را نداد. او در محوطه جریمه آلمان بیهوش بود. البته صحنه آب خوردن شوماخر در آن دقایق که رسیدگی پزشکی برای بررسی علائم حیاتی مدافع فرانسوی جریان داشت، بیشتر نمک بر زخم فرانسویها می پاشید.
در وقت اضافه خیلی زود و در دقیقه 92 ماریوس ترزور روی سانتر آلن ژیرس، توپ را محکم با پای راست به تور دروازه شوماخر دوخت. شش دقیقه بعد آلن ژیرس پاس رو به عقب دیدیه سیکس را از روی خط محوطه جریمه با شوتی محکم به گل سوم فرانسه تبدیل کرد. یک دقیقه قبل از این گل بود که دروال دست به ریسک زده بود و هانس پیتر بریگل، مدافع تنومند آلمانی را از بازی خارج کرده بود تا رومینیگه برای جبران گل خورده به مانشافت کمک کند. نه تنها بازی مساوی نشده بود که اختلاف به دو گل افزایش یافته بود. فرصت خوبی برای منتقدین یوپ دروال که تعویض او در تضعیف دفاع را زیر سوال ببرند. کارل هاینز رومینیگه، که در سال 1979 دومین بازیکن جهان پس از کوین کیگان شده بود و در سالهای 1980 و 1981 بهترین فوتبالیست جهان شده بود، کسیکه با بایرن مونیخ به فینال رقابتهای جام باشگاههای اروپا رسیده بود و با 6 گل آقای گل رقابتها شده بود، مربی خود را شرمنده نکرد. دقیقه 102 پاس عرضی پیر لیتبارسکی، شماره 7 جوان مانشافت را در وضعیتی نا متعادل به گل تبدیل کرد. شش دقیقه بعد سانتر بلند لیتبارسکی را روبش با سر برای فیشر فرستاد تا با یک ضربه برگردان به گل تساوی ژرمنها تبدیل کند. در ضربات پنالتی که برای نخستین بار در جام جهانی مورد استفاده قرار گرفته بود، ابتدا اولی اشتیلیکه بود که پنالتی سوم را از دست داد تا آلمانها عقب بیفتند. شوماخر ضربه پنالتی دیدیه سیکس را که پنالتی چهارم فرانسه بود را مهار کرد. بدنبال مساوی شدن در ضربات پنالتی هر تیم یک پنالتی اضافه داشت. این بار شوماخر ششمین ضربه پنالتی را که بوسیس زده بود مهار کرد تا با گل شدن پنالتی روبش، آلمانها راهی فینال شوند.
در فینال هیچکس نمی خواست آلمان برنده شود. آنها اسپانیای میزبان را حذف کرده بودند. دیدار های آنها در برابر اتریش و فرانسه باعث شده بود آنها تیم محبوبی نباشند. تیم خسته ژرمنها که بازی با فرانسه را در ضربات پنالتی برده بودند در برابر ایتالیایی قرار می گرفت که در وقت قانونی لهستان را برده بود. قبل از جام آلمان غربی به عنوان قهرمان جام ملتهای اروپا تیم دارای شانس بیشتری محسوب می شد تا ایتالیا. اما ایتالیا که دور گروهی با خوش شانسی و با سه مساوی و اشتباه داوری در مردود اعلام شدن گل کامرون به پرو صعود کرده بود، در دور بعد تیمی شده بود که برزیل تله سانتانا را با ستاره های نامدارش و آرژانتین را با دیگو مارادونا مغلوب کرده بود. بازی در نیمه اول با برتری نسبی آلمان پیگیری شد. گویا آنها میدانستند که نیمه دوم نفسی برای دویدن ندارند. البته ایتالیا بود که به پنالتی رسید. پنالتی که البته آنرا به بیرون زدند. در نیمه دوم ایتالیا روی یک سانتر از جانب جنتیله، مدافع ایتالیا و ضربه سر پائولو روسی در دقیقه 57 به گل رسید. روی پاس به بیرون "شیره آ" مارکو تاردلی هافبک یوونتوس توپ را روی پای چپ آورد و با یک ضربه دیدنی از پشت محوطه جریمه و البته در حالیکه خستگی در مدافعان آلمانی بوضوح قابل مشاهده بود و کسی تا لحظه شوت به او نزدیک نشده بود، کنج دروازه شوماخر را هدف گرفت.
آلمان سراسر حمله شده بود. بریگل در محوطه جریمه ایتالیا به زمین خورده بود و انتظار پنالتی می کشید که البته توقع گزافی بود. پست او در دفاع خالی مانده بود. در ضد حمله همین صحنه پاس عرضی برونو کونتی به آلساندرو آلتوبلی مهاجم یونتوس رسید تا او سر فرصت توپ را مهار کند روی پای چپ بیاورد و با ضربه ای دقیق و نسبتا آرام توپ را در دقیقه 81 برای بار سوم وارد دروازه شوماخر کند. در ادامه روی هجوم همه جانبه ژرمنها باز هم هانس پیتر بریگل بود که این بار بیرون محوطه جریمه با خطای آشکار سرنگون شد. سانتر به درون محوطه جریمه و درگیری مهاجمین و مدافعین توپ را مقابل پل برایتنر انداخت تا با یک ضربه چکشی دروازه دینو زوف را سرانجام در دقیقه 83 باز کند. اما این گل به هیچ عنوان کافی نبود تا بازی با نتیجه 3-1 به سود ایتالیا تمام شود. آلمانها فینال 82 را باختند تا بازیکنان بایرن که فینال جام باشگاههای اروپا را هم باخته بودند، با نهایت تلخ کامی به خانه باز گردند. اما آنها همیشه باز می گردند. قویتر از همیشه!!!
جام در یک نگاه
میزبان : اسپانیا
قهرمان : ایتالیا
نایب قهرمان : آلمان غربی
بهترین خط حمله : فرانسه با 16 گل
آقای گل : پائولو روسی از ایتالیا با 6 گل
توپ طلا : پائولو روسی از ایتالیا (نخستین توپ طلای جام جهانی)
بهترین بازیکن جوان : مانوئل آماروس از فرانسه
برنده بازی جوانمردانه : برزیل
بهترین دروازه بان : - (در آن زمان بهترین دروازه بان انتخاب نمیشد.)
کارت زرد : 99
کارت قرمز : 5 (آرژانتین 2 و چکسلواکی، هندوراس و ایرلند شمالی هر کدام یک کارت قرمز)
گل بخودی : 1
تعداد تیمها : 24
تعداد بازی : 52
تعداد گل : 146
میانگین گل زده : 2.81
تعداد تماشاگر : 1856277
میانگین تماشاگر : 35698
بیشترین تماشاگر : افتتاحیه آرژانتین – بلژیک 95000 نفر
میانگین بازی ملی تیم قهرمان : 45
میانگین سن تیم قهرمان : 28.5 سال
میانگین قد تیم قهرمان : 1780 میلیمتر
میانگین بازی ملی آلمان : 32
میانگین سن آلمان : 27.5 سال
میانگین قد آلمان : 1797 میلیمتر
