جلوپام میشه بلن زمین
اوه اوه
میدونم ک این ب نفم نیست
تند تند
زده نضبم میده قلبم ایست
پرکن بره ابجو اونطرفه میزو
با رول ببیچه انگا تو برزخیم
همه دستوپا صورتی ی رنگه تیز
عینه تهرانی شده بدنت
هدیه میده بهم اخرهفته یچی
میریزه خطو لاین کوک پریده ع سرم
اونچیزی ک داری و جوییز کن بده بزنم
اتمسفرو کشیدیم ب گوه شبیه جهنم شد
اینطرف زمین یهو میزنه ب ب سرم بگیرم
ال اس دی ع خودم اسیده رنگ
بپاشه رو دیوارا اعتراضم شبیه جنگ
ی پام ایرانه ی پام اروپا نفوذ میکنم
ب شبکه اطلاعات جهان بدونه مرز
میخوام از همه رد بشه سیستمه وارنینگ
ی هشدار بدم همه جفت بشه لاستیک
شبکه خبر از احتماله جنگ بگه
وقتی میریم بالا واسه اجرا تو آزادی
مثه گوله کلماتو میریزیم کفه شهر
تا دندون مسلحن همه گان پره کمر
تهران ی ویژگی داره اگ خودتو نشناسی
کسی بهت رحم نمیکنه حتی ح*رم
جلوپام میشه بلند زمین
انقد کشیدم ک نمیدونم کجام دقیق
ساعت ۲۲ فوتباله رئال با من سیتی
داره میخوام ببینم اگ بم فرصت بدی
بریز دوخط کم شده پودره سفیدم
میخوام ارلینگ هالندو رگنار ببینم
تی وی بکارم نمیاد وقتی عادل گزارش میکنه منم تو گوشیمم
جلو پام میشه بلند زمین
اوه اوه
میدونم که این به نفم نیست
تندتند
زده نبضم میده قلبم ایست
پر کن بره ابجو اون طرفه میزو
با رول بپیچه انگار تو برزخیم
همه دستو پا صورتی یه رنگ تیز
عین تهرانی شده بدنت هدیه میده
بهم اخر هفته ی چی
میده کلان ایست بم
رو اسید رنگا شد برام پیکسل
بیزنس کش شده برام ریسک هی
تا هروقت ک وصله قلبم ب ریتمه
منم رو بیت هی کلمه میچینم
بره مجله پیکچرز
از اولش مسیرم من رپم شد این شکلی
مثل زلزله هفت هشتا ریشتر
میده ضربانو هی
میده کلماتو شکل
بین منو حوادث
نمیتونی تشخیص بدی
منو قلافه
پلن روی مراتب
ترجیح میدم دور باشی از منم اخه
مغزه فعاله وقت کردم
یه کاره هیت تو مغزه من هرشب
میکوبه کیک بیس تو سر کلم
خماری تکسو پس میدم رد شم
میره دوز بالا تیریپ روحم شد جدا
از ادما خط زدم هرکی مونده صیف برام
میشه غیب برام خوبم مودم نیست الان
افترو ک پس بدم پره شاته لین برام
میده فرکانس به منو درگیر پارانویید این حسه ع*نو
نمیده تشخیص رو نوار مغزیم انقدر مصرف بالاست
که نداره تاثیر اگه سوار حرف شی ی جور میزنم پس بدی
فرار مغز شی انگار پوکیده دور دستام یه زنجیر
ک تو پاره کنی برسی مرحله بعدی
جلو پام میشه بلند زمین
اوه اوه
میدونم که این به نفم نیست
تند تند
زده نبضم میده قلبم ایست
پر کن بره ابجو اون طرفه میزو
با رل بپیچه انگار تو برزخیم
همه دستو پا صورتی یه رنگ تیز
عین تهرانی شده بدنت هدیه میده بهم
اخر هفته یه چی
