Affettim Kendimi
Ne dualar ettim, Ne yeminler bozdum
Bir sokak lambası gibi, Kendime sustum
Ben sevmeyi geç anladım, Geç kaldım sana
Zaman dedi ki: "Sen kim, mutluluk kim bana?"
Kimse beni dinlemedi, Ne kalbimi ne sözümü
Sustum, kırıldım, Affettim kendimi
Ama sen yoksun ya artık
Dünyanın sesi bile Boş gelir içime
Gecelerle dertleştim, Yıldızlara anlattım
Senin adınla uyanıp, Senin suskunluğunda yandım
Bazen bir şarkı Çalıyor uzaktan
Ve ben yine sana Ağlıyorum, aynı yerden