🔴 «در سرزمین ما، جام‌ها زود می‌رسند، عدالت دیر»
❗️سال، از پی سال گذشت؛ ماه‌ها پر کشیدند و هفته‌ها به خاک افتادند، تا سرانجام فدراسیون فوتبال، این نهاد بزرگوارِ همیشه در سکوت، زبان گشود. گمان بردیم که بشارتِ رأی نهایی را می‌آورد؛ دل خوش کردیم که شاید عدالت، هرچند خسته و لنگان، به خط پایان رسیده است. اما نه؛ فدراسیون فرمود که پرونده هنوز در گرو دقت است و وقت بیشتری می‌طلبد!البته جرأت نام بردن از اصحاب پرونده را هم نداشتند.
❗️زهی حزم و درایت! که دقت، بسان ققنوسی، هر بار در آتش تأخیر زاده می‌شود و هرگز به انجام نمی‌رسد.
❗️ما مردم، که گمان می‌بردیم رعیت نیستیم، خطا کردیم؛ چرا که در این دیار، سلاطین را چه کار به توضیح دادن به بندگان؟ ما که جز خاک پای حکام نیستیم، بی‌جا می‌کنیم اگر گمان بریم که عدالت، زودتر از جام، به مقصد خواهد رسید.
❗️اینان، حکایت‌شان حکایت همان کاتبان زرنگی‌ست که رأی را بر طومار بی‌انتها می‌نویسند و جام را بی‌هیچ معطلی در سبد تیم خاص می‌نهند؛ گویی آن ویترین تارعنکبوت‌بسته، تشنه افتخار بود و می‌بایست بی‌درنگ سیراب گردد، حتی اگر رأی‌ها هنوز در گهواره دقت، نوزاد باشند.
❗️مردم؟ همانان که بی‌جا فریاد زدند، بی‌جا انتظار کشیدند، بی‌جا آرزوی عدالت در دل پروردند. اینجا، رسم بر آن است که عدالت معلق بماند، تا هر وقت صاحبان رأی، وقتش را داشتند، با وقار و طمأنینه، بر بندگان نازل کنند؛ وگرنه جام‌ها، نه، جام‌ها باید به وقتش برسد، که خدای ناکرده آن تیم عزیز بی‌نصیب نماند از شکوه و زرق.
❗️ما، بندگان مادام‌العمرِ این عرصه‌ایم؛ نه قضاوت حق ماست، نه مطالبه. سهم ما، تماشا کردن است، تماشای ویترین‌هایی که هر سال باید پر شود، و پرونده‌هایی که هر سال خاک می‌خورد. آری، آتا بسلامت باد، جام هم به سلامت؛ عدالت اما، بماند برای فردایی که شاید هرگز نیاید.
⁉️ و ما هنوز، ساده‌دلانه می‌پرسیم: چرا این همه شتاب برای مجازات دیگر تیم ها و این همه تعلل برای رأی تیم خاص؟پاسخی نمی‌آید، چرا که در این خاک، حکایت، از همان اول، همین بوده است.
✍️@tab_sorkh64
