مطلب ارسالی کاربران
آشنایی با استادیوم قدیمی سن سیرو در شهر میلان ایتالیا (خلاصه)
در بخش جدیدی از سری مقالات آشنایی با استادیوم های قدیمی کشور ایتالیا، به سن سیرو می پردازیم.
ورزشگاه سن سیرو شهر میلان، بزرگترین ورزشگاه کشور ایتالیا و یکی از بزرگترین ورزشگاه های اروپا می باشد.
در دو دهه اول قرن بیستم، میلان زمین‌های مختلفی را به عنوان خانه خود تجربه کرد و تا اوایل سال 1920 در زمینی با نام ویاله لامباریدا بازی می‌کرد.
طرح سن سیـرو توسط اولیسـه استاکینی بر روی نقشـه پیاده شد و آلبـرتو کوگینی، مهندس مشهـور ایتالیایی که در معماری طرح های بزرگی در ایتالیا از جملـه ایستگاه مرکـزی میـلان نظارت داشت، مسئولیت معماری را بر عهده گرفت.
این استادیوم، نمادی از شهـر میلان است و نه تنها برای فوتبـال، بلکـه برای رخـدادهای مهـم دیگـر نیـز همـواره مورد استفاده بوده است.
سن سیـرو هدیه ای از طرف پیـرو پیـرلی، به باشگاه خودش یعنی میـلان بود.
گنجایش ابتدایی این ورزشگاه 70000 نفر بود.
سن سیـرو در 19 سپتامـبر 1926 و در حالی که ورزشگاه مملو از تماشاچی شاهـد شکست میلان در برابر اینتـر بودند؛ افتتـاح شد.
اولین بازی لیگ در این استادیوم نیـز با شکست میلان در برابر سمپـیردارنـزه به انجام رسـید.
سن سیرو در ابتدا در مالکیت باشگاه آث میلان بود، اما در سال 1935 به شهرداری میلان فروخته شد و خیلی زود مجبور شدند این استادیوم را گسترش دهند.
نقشه ها برای ساخت یک استادیوم عظیم با گنجایش 150000 نفر بود اما در پایان این ایده عملی نشد و استادیوم پیشرفته تر شده سن سیرو در سال 1939 مجددا افتتاح شد؛ در حالی که تنها یک طبقه داشت.
تا سال 1945، میلان تنها ساکن سن سیرو بود، اما پس از آن اینتر نیز به آنها پیوست.
در سال 1955، سن سیرو با اضافه شدن طبقه دوم روی طبقه اول گسترش یافت و ساخت این طبقه جدید، ظرفیت آن را به 85000 نفر افزایش داد.
دهه های بعدی، سن سیرو میزبان دو فینال جام اروپا بود، اولی در سال 1965 بین اینتر و بنفیکا و دومی در سال 1970 بین فاینورد و سلتیک.
پس از مرگ جوزپه مه آتزا در سال 1979، شهرداری میلان نام بزرگترین ورزشگاه خود را از سن سیرو به جوزپه مه آتزا تغییر داد.
او بهترین گلزن باشگاه فوتبال اینتر و یکی از بهترین گلزنان تاریخ رقابت‌های سری آ بود.
برای رخداد بزرگ جام جهـانی 1990 ایتالیا، مسـئولان شهـر میلان بعد از این که به علت هزیـنه‌های سنگین برای ساختن یک ورزشگاه جدید با مخالفت مواجـه شـدند، به فکر بازسازی مجـدد ورزشگاه مه آتزا افتادنـد.
طبقه سوم برای جایگاه ها و سقف استادیوم برای محافظت از همه تماشاچیان، ساخته شد.
این طـرح توسط معمار جیانکارلو راگزاتی، معمار انـریکو هافـر و مهندس لئـو فینتری اجرا شد.
در تابستان سال 2008، مطابق خواسته های قوانین یوفا، تغییـراتی در ساحتار ورزشگاه به وجـود آمد و ظرفیت آن به 80018 نفـر کاهش یافت.
