مطلب ارسالی کاربران
شوتِ چپ از قلبِ راست! رابطه‌ی "خاویر زانتی" با ارتش زاپاتیستی آزادیبخش ملی
در نگاه اول خاویر زانتی مدافع کناری سابق اینتر میلان کارهایی شبیه به بقیه ی فوتبالیستهای سرشناس و عموم سلبریتی ها انجام میدهد. او نشان سفیر فیفا در آمریکای لاتین را دارد و به همراه همسرش سازمانی غیردولتی برای حمایتهای اجتماعی از کودکان فقیر در آرژانتین ایجاد کرده است. با این وجود احتمالن زانتی یکی از محبوبترین فوتبالیستها در میان بومیان شورشی منطقه ی چیاپاس در مکزیک به شمار میرود. بدون شک دلیل این محبوبیت رابطه ی نزدیک زانتی با ارتش زاپاتیستی آزادیبخش ملی است. رابطه یی که هواداران سنتی باشگاه اینتر میلان را در شوک فرو برد. اینتر میلان باشگاهی است که سنتأ ریشه در میان محافظه کاران و نیروهای راست دارد. با این حال زانتی، از درون جبهه ی راست به سمت چپ پاس میداد. شاید مهمترین پاس زانتی کمک 5 هزار یورویی باشد که بعد از تهاجم نیروهای شبه ِنظامی مورد حمایت پلیس به چند روستای هوادار جنبش زاپاتیستی از سوی اینتر میلان برای زاپاتیستها ارسال شد. در 10 آوریل 2004 اهالی چند روستای واقع شده در مرز مکزیک و گواتمالا در پاسخ به فراخوان حزب انقلابی دموکراتیک مکزیک برای حمایت از جنبش زاپاتیستی تظاهرات کردند و پس از آنکه مورد تهاجم نیروهای شبه نظامی قرار گرفتند، بسیاری از اهالی روستا خانه های خودشان را ترک کردند و به مناطق زاپاتیستی پناه بردند. در این زمان بود که زانتی وارد عمل شد و از طریق برونو بارتولیجی، مدیر بخش اداری اینتر میلان در چند نوبت مختلف پول، لباس و وسایل فوتبال برای شورشیان چیاپاس ارسال کرد. مبلغ این کمکها از محل جریمه ی بازیکنان اینتر میلان برای دیر کردن سر تمرینها یا استفاده از تلفن همراه در هنگام تمرین تامین شده بود. همراه با این کمکها زانتی در نامه یی برای شورای دولت در چیاپاس نوشت: «ما معتقدیم که با شما اصول و آرمانهای مشترکی داریم که روحیه ی زاپاتیستی را بازتاب میدهد. ما به دنیای بهتری فکر میکنیم، دنیایی که "جهانی سازی" شده نیست، اما از غنای تنوع فرهنگ ها و سنت های همه ی مردم سرشار است. از این نظر است که ما میخواهیم از مبارزه ی شما برای حفظ ریشه ها و دفاع از آرمانهایتان پشتیبانی کنیم». او در بخش دیگری از نامه اش نوشته بود: «ما به عنوان ورزشکار و به خصوص به عنوان فوتبالیست به کار گروهی ای باور داریم که همه به خاطر یک هدف مبارزه میکنیم و معتقدیم جمع شدن نیروها در یکجا ما را به پیروزی رهنمون میکند. در این راه ما متعهدیم و با اینکه اهدافمان متفاوت است از شما پشتیبانی میکنیم». به دنبال این کمکها معاون فرمانده مارکوس، از رهبران ارتش زاپاتیستی آزادیبخش ملی نامه یی برای ماسیمو موراتی، مالک و مدیر باشگاه اینتر میلان نوشت. چندی بعد موراتی پاسخ این نامه را نوشت و اعلام کرد که باشگاه اینتر میلان حاضر است در هر کجا که ممکن باشد، «در یک زمین بازی کودکان، در ورزشگاهی که با درختهای غول پیکر احاطه شده باشد، در یک استادیوم در پایتخت یا در قطعه زمینی خاکی که دور آن با گچ خط کشیده اند» با تیم فوتبال زاپاتیستی مسابقه دهد. موراتی که به وضوح از فضای نامه ی معاون فرمانده مارکوس متاثر بود در این نامه نوشت: «فوتبال میتواند ما را به کودک و انسانهایی برابر تبدیل کند. ما تصور چیزهای بزرگ را در سر میپرورانیم و از چیزهای کوچک شاد میشویم: یک دریبل، یک ضربه قیچی، یک ضربه ی سر... به خاطر اینها شادی میکنیم و بعد میفهمیم تمام این چیزهای کوچک از احساسات حقیقی ساخته شده است». او همچنین در مورد شباهت فوتبال و انقلاب یادآور شد: «هر انقلابی از روی نقطه‌ی پنالتی در زمین خودی آغاز میشود و با گشودن دروازه ی حریف پایان می‌یابد». با اینکه ماسیمو مارتی در نامه اش تاکید کرده بود اگر زاپاتیستها موافق باشند تیم اینتر میلان حاضر است به سرعت وارد فاز تدارکاتی برای برگزاری این مسابقه شود اما این بازی هرگز انجام نشد. با این وجود زانتی اعلام کرد خوشحال خواهد شد که در چیاپاس و با فوتبالیستهای زاپاتیست بازی کند. وعده یی که به آن عمل کرد و بعد از خداحافظی از فوتبال در سال 2014 با سفری به چیاپاس، پیراهن تیم اینتر میلان خودش را به شورای دولت اهدا کرد.
