صداوسیمای ایران نتوانست اتفاقات ورزشگاه «غدیر» خوزستان را لاپوشانی کند. آنچه پنجشنبه در جریان بازی «استقلال» خوزستان و «پرسپولیس» در اهواز روی داد، تقریبا در این شهر و استان بیسابقه بود.
در این شب جدا از پرتاب سنگ به سمت بازیکنان، گروهی از هواداران خوزستانی شعارهای جداییطلبانه هم سر دادند. بعضی از شعارها در نیمه اول بازی رنگ و بوی اعتراضهای اخیر سیاسی داشت و به سمت «علی خامنهای»، رهبر ایران نشانه رفت. هرچند این فریادها دقایقی بعد روی سکوهای ورزشگاه ساکت و آرام شدند اما اعتراضها پس از بازی تداوم یافتند.
داستان به بازی جمعه هفته قبل میان پرسپولیس و «فولاد» خوزستان برمیگشت. در دقایقی از بازی، سکوهای ورزشگاه «آزادی» ملتهب شدند. هواداران پرسپولیس در تهران به سمت تماشاگرانی که از اهواز به پایتخت آمده بودند، سنگ پرتاب کردند و شعارهای قومیتی سر دادند.
پنج شنبه شب، «مسعود نریموسی»، گزارشگر صداوسیما در تمامی جریان بازی استقلال خوزستان و پرسپولیس تلاش کرد جو ورزشگاه را عادی توصیف کند. صدای ورزشگاه در تمامی طول بازی بسته بود و گزارشگر با جملاتی مانند اینکه تماشاگران بازی هفته قبل را جبران میکنند، کوشید آنچه رخ میدهد را عادی و یک واکنش طبیعی نشان دهد.
بازی در هر دو نیمه سه بار متوقف شد. پرتاب شدن سنگ و جو سنگینی که روی سکوها وجود داشت، داور را متقاعد میکرد که بازی را لحظاتی از جریان بیاندازد. اما آنچه باعث حضور پرتعداد نیروهای یگان ویژه در ورزشگاه شد، شعارهایی بود که خوزستانیها از دقیقه ۱۵ تا ۲۰ بازی فریاد زدند؛ همان شعارهایی که طی ماههای گذشته در جریان اعتراضات خیابانی به مشکلات اقتصادی یا بحران آب هم در شهرهای این استان شنیده بودیم.
کمتر از پنج دقیقه بعد از آنکه رهبر ایران مورد حمله هوادارن حاضر در ورزشگاه قرار گرفت، جو ورزشگاه امنیتی شد.
«رضا»، یکی از خبرنگاران حاضر در ورزشگاه غدیر اهواز به «ایران وایر» میگوید: «بعد از آنکه تماشاگران چند شعار سیاسی دادند و به ویژه بعد از شعار علیه علی خامنهای، جو ورزشگاه به شدت امنیتی شد و نیروهای یگان ویژه وارد ورزشگاه شدند. یک سری روی سکوها رفتند، تعداد بیشتری کنار زمین بودند.»
«حسین ماهینی»، کاپیتان دوم پرسپولیس بلافاصله پس از بازی به رییس کانون هواداران باشگاه پرسپولیس حمله کرد و او را مقصر اتفاقات ورزشگاه اهواز دانست. ماهینی در حساب توییتر خود نوشت: «دو امتیاز حساس امروز را ریيس بی عرضه کانون هواداران خودمون از تیم گرفت.»
اشاره او به اتفاقاتی بود که هفته قبل در تهران رخ داد و به عبارتی، رفتار هواداران اهوازی را واکنشی به شعارهای قومیتی جمعه پیشین دانست.
اما هفته گذشته در تهران فقط شعارهای قومیتی علیه عربهای ساکن ایران داده نشده بود. ابتدای بازی، بخشی از هواداران پرسپولیس با شعار «خوزستان به شهر ما خوش آمدی»، به استقبال تیم فولاد رفته بودند. اما به نظر میرسد شعارهایی که در دقایق پایانی بازی رنگ قومیتی گرفتند، از سوی «عباس اسماعیلبیگی» خط گرفته بودند.
عباس اسماعیل بیگی، رییس کانون هواداران پرسپولیس است. کسی که پیش از این شایعاتی در مورد همکاری وی با نیروهای امنیتی در بازداشتگاه «کهریزک» در سال 13۸۸ به گوش میرسید. مدتی هم تحت عنوان «مدافع حرم» به سوریه رفته بود و عکسهایش چند ماهی در فضای مجازی دست به دست میشدند.
او سالها است که ریاست کانون هواداران باشگاه پرسپولیس را برعهده دارد. «علی دایی» زمانی که از پرسپولیس جدا شد، اسماعیل بیگی را عامل ناآرامی سکوهای این تیم دانست و به برنامه تلویزیونی «۹۰» گفت: «او با قدارهکشی اجازه نمیداد هواداران من اسمم را روی سکوها بیاورند.»
اما آنچه پنجشنبه در اهواز رخ داد، بیسابقه بود. پیش از این هواداران «تراکتورسازی» در سالهای 13۹۵ و 13۹۶ خورشیدی با شعار «خلیج عربی» مقابل تیمهای تهرانی خبرساز شده بودند. مدیران باشگاه تراکتورسازی تبریز این شعار را به عوامل گروههای جداییطلب در تبریز نسبت دادند ولی هرگز در خوزستان شعارهایی نزدیک به این هم به گوش نرسیده بود.
پنجشنبه شب بخشی از فریادهای تماشاگران اهوازی در همین شعار خلیج عربی خلاصه شد. بعد از بازی، «یعقوب پیری»، سرپرست باشگاه استقلال خوزستان به «ورزش سه» گفت: «جو ورزشگاه چندان هم غیرعادی نبود. اتفاق خاصی هم نیفتاد که بازیکنان پرسپولیس ناراحت باشند.»
یعقوب پیری سرگرد سپاه پاسداران است. بخشی از سالهایی که در نیروی زمینی سپاه خدمت میکرد را در باشگاههای «فجر» سپاه و «فجرسپاسی» شیراز گذرانده اما یگان اصلی خدمت او پادگان صفوی تهران بوده است. او حالا یکی از جمع زیاد نیروهای سپاه پاسداران است که به باشگاههای خصوصی و دولتی فوتبال ایران مامور شدهاند. پیری معتقد است در ورزشگاه هیچ اتفاق خاصی نیفتاد؛ نه شعاری داده شد و نه سنگی پرتاب شد.
این نخستین فریادهای اعتراضی تماشاگران فوتبال ایران در فصل جدید نیست. هفته گذشته هواداران پرسپولیس در زمان خروج از ورزشگاه آزادی با شعار «مرگ بر دیکتاتور» برای نخستین بار در فصل جدید فضایی غیرمتعارف به یک بازی فوتبال دادند و این بار در کنار تمام شعارهای قومیتی که سر داده شد، گوشهای از فریادها به اعتراض علیه رهبر ایران برگشت.
شاید تداوم این روند در هفتههای آینده و ورزشگاههای کشور کار شورای تامین امنیت استانها را برای برگزاری مسابقات دشوارتر کند.
(حسین دلفانی، شهروند خبرنگار)