💣💣 🅱🅸🅶 🅼🅰🅳 💣💣وقت آن شد كه عزم كار كنیم --- رسم الحاد آشكار كنیم
خانه در كوچه مغان گیریم --- روی در قبله تتار كنیم
روزگار ار به كام ما نبود --- كیر در كون روزگار كنیم
بهر كون تا به چند غصه خوریم؟ --- بهر كس چند انتظار كنیم؟
كس و كون چون به دست می‌ناید --- جلق بر هر دو اختیار كنیم!
بنشین ای عزیز تا بتوان --- به از این در جهان چه‌كار كنیم؟
جلق میزن كه جلق خوش باشد --- جلق در زیر دلق خوش باشد
روز و شب گِرد شهر می‌پوییم --- خانه مِی فروش می‌جوییم
مست شنگولیان بی‌باكیم --- فتنه شاهدان مه روییم
بستگان كمند زلفینیم --- خستگان كمند ابروییم
ایمن از دهر ناجوانمردیم --- فارغ از روزگار بد خوییم
گر نیفتد به‌دست ما كس و كون --- ما كه رندان زور بازوییم
بنشینیم و كیر را بكِشیم --- جلق خوش میزنیم و میگوییم
جلق میزن كه جلق خوش باشد --- جلق در زیر دلق خوش باشد
دوستان كار كیر، بازی نیست! --- هیچ كاری بدین درازی نیست
كیر من چون علَم برافرازد --- كم ز سنجاق شاه غازی نیست
پیشه، خر گادنست و جلق زدن --- و آن دگرها بجز مجازی نیست
هیچ نوعی برای وضع جماع --- بهتر از رسم بذله‌بازی نیست
كیر را پیش كون به سجده در آر --- زانكه محراب كُس نمازی نیست
كان بده كنده‌ای به دست آور --- ورت امروز كار سازی نیست
جلق میزن كه جلق خوش باشد --- جلق در زیر دلق خوش باشد
كار بی سیم بر نمی‌آید --- در رهِ عشق سیم می‌باید!
اِمرد بی درم نمی‌خسبد --- قحبه رایگان نمی‌آید
خوش بخور مال ورنه از ناگاه --- در جهَد روزگار، برباید!
پیش اهل دلی به صفا --- بنشین تا دلت بیاساید
بعد از این ناز كون و كُس كم كش --- بر تو زین كار هیچ نگشاید
رغم آن قلتبان كه كون طلبد --- كوری مردكی كه كُس گاید
جلق میزن كه جلق خوش باشد --- جلق در زیر دلق خوش باشد
ما همه جمریان قلماقیم --- رِند و لفاظ و چست و شفراقیم
روز و شب هم‌وثاق معشوقیم --- سال و مه همنشین عشاقیم
مُرده دلبر شكّر دهنیم --- تشنه شاهد سمن ساقیم
بعد از این تَرك كون و كُس كردیم --- هر دو را گرچه سخت مشتاقیم
ای برادر اگر تو را عقلیست --- پند ما گوش كن كه جلاقیم
جلق میزن كه جلق خوش باشد --- جلق در زیر دلق خوش باشد
ای دل از غصه جهان تا چند؟ --- بیش از این رنج ما و خود مپسند!
دست از كار روزگار بِدار --- خویشتن را خلاص ده ز كمند
كون و كُس چیست، جز دو دیوانه --- این یكی بر گُه، آن یكی بر گند
بگذر از هر دو چون جوانمردان --- تا شوی ایمن از زن و فرزند
آن زمانت كه كیر برخیزد --- بشنو از من، به ریش خویش مخند!
بنشین، در ببند، كف تر كن --- هر زمان، همچو صوفیان لَوند
جلق میزن كه جلق خوش باشد --- جلق در زیر دلق خوش باشد
برِ ما جز می و مغانه مجوی --- پیش ما جز حدیث عشق مگوی
جز به پهلوی بكروان منشین --- جز به دكان مِی فروش مپوی
خوش بخور، خوش بخند، خوش میباش --- تیز در ریش مردك بد گوی
ای نسیم صبا ز روی كرم --- لطف كن ساعتی بهانه مجوی!
وز زبان عُبید زاكانی --- برو این حال را به یار بگوی
جلق میزن كه جلق خوش باشد --- جلق در زیر دلق خوش باشد
