117 سال گذشت
از آن روزی که آلفردو دی استفانو و سانتیاگو برنابئو ، برگ های اول تاریخمان را نوشتند
از آن زمان که جام اروپا را به سخره گرفتیم
خط های دست نوشته ی رئال مادریدمان ، با کرکس ها نوشته شد
و با کهکشانی ها ادامه یافت
با روبرتو کارلوس و ردوندو قوت گرفت
با زیزو و رائول درخشید
و با ایکر و کریستیانو ثبت شد
در چامارتین درخشیدیم
و این درخشش را در برنابئو هم ادامه دادیم
بر تخت پادشاهی اروپا تکیه زدیم
و هنوز هم پیشتازیم
تاریخ پر شکوه ما
ستاره های زیادی دارد
که آسمان اروپا را تسخیر کرده اند
از روز هایی که در قله بودیم
از دوران درخشانمان
تا آن موقع که زمین خوردیم
فکر انتقام
و شروعی دوباره
از دسیما
اوندسیما
دئودسیما
و دسیموترسرا
از تاریخ پر عظمتمان که این سال ها باعث شده تا تاج اروپا را روی سر رئال مادریدمان بگذارند
از ستاره هایی که روی قلبمان حک شده اند
از روزی که گل زیزو ، همه را انگشت به دهان کرد
تا وقتی که زیدان ، روی نیمکتمان نشست و گلواژه ی دوران طلایی رئال مادریدمان شد
از روزی که پسرکی بی تجربه ، ناجی قفس توری مان شد
تا وقتی که سن ایکر مقدسمان لقب گرفت
از آن زمان که کل برنابئو به احترام پسرک پرتغالی پر شد
تا وقتی که کریس ، توپ را گرفت و به سر در تورین چسپاند تا همه میراثش را به یاد داشته باشند
از شبی که برنابئو ، قطره قطره اشک های سرخیو را در آغوش می گرفت
تا آن زمان که پسر سر طلایی ، 92:48 را از عمق وجودش به ما هدیه کرد
تک تک ستاره های کهکشان بی انتهایمان
این تاریخ را نوشته اند
از پوشکاش و خنتو
تا سانچز و رائول
بازی به بازی ، دست در دست عشق سپیدمان
شعر می سراییم
برای بهترین باشگاه قرن 20 ام
برای بهترین های تاریخ
پرچم هایمان همیشه بالاست
چون ما بهترینیم
مهم نیست از چه زمانی به ما می پیوندی
مهم تعصب توست
تعصب به پیراهن سپیدمان
که پوشیدنش لیاقت میخواهد
برای آن ها که این پیراهن را می پوشند
سرود Hala madrid را می خوانیم
دست می زنیم و تشویق می کنیم
برنابئو خانه ی ماست
و خانه ی این ارتش سپید
که مفهوم فوتبال است
ارتشی که 117 ساله شد ❤ ....
117 سالگیمان مبارک
